https://athens.indymedia.org/post/1604655/
από Ragnarok
24/04/2020 6:35 μμ.
Στις 18 Απρίλη, ένα βανάκι της GA Tec πυρπολήθηκε στη Falkplatz, στο Prenzlauer Berg, και 3 μέρες αργότερα πυρπολήθηκε ένα όχημα της Eurovia Vinci, στον σταθμό Lichtenburg. Η GA Tec, ιδιοκτησίας Sodexo Consortium, διαχειρίζεται τις ιδιωτικές φυλακές στην Αγγλία, και αποτελεί μέρος της βιομηχανίας απελάσεων στη Γερμανία. Η Eurovia Vinci ανοικοδομεί φυλακές και αναλαμβάνει διάφορα άλλα ενάρετα έργα, ενώ επίσης διαχειρίζεται και την Toll-Collect, μια ιδιωτική υπηρεσία παρακολούθησης. Και οι δύο εταιρείες δέχονται συχνά επιθέσεις ανά τον κόσμο, καθώς προσφέρονται ως βιώσιμοι στόχοι.
Γερμανία, Βερολίνο: Εμπρηστικό μπαράζ ενάντια σε εταιρείες που κερδοσκοπούν απ’ τον εγκλεισμό
Έμπρακτη αλληλεγγύη με τα διωκόμενα συντρόφια στο Αμβούργο και με τους εξεγερμένους κρατουμένους.
Η δίκη των συλληφθέντων για το G20 στο Αμβούργο συνεχίζεται, η δίκη των 3 απ’ το Παγκάκι του Πάρκου επίσης συνεχίζεται. Τα οχήματα των εταιρειών που κερδοσκοπούν απ’ τις φυλακές καίγονται με ήχο που τριζοβολά τις Νύχτες της Κορώνας στο Βερολίνο. Και τούτο είναι το ελάχιστο που μπορεί να συμβεί, αν σκεφτούμε τις ταραχές πού ‘χουν ξεσπάσει σε πολλές φυλακές ανά τον κόσμο τις τελευταίες βδομάδες:
– 9 Μάρτη, ταραχές σε 27 ιταλικές φυλακές, τουλάχιστον 8 κρατούμενοι σκοτώθηκαν, 6 εκ των οποίων στη Μοντένα.
– Μέσα Μάρτη, ταραχές σε διάφορες ισπανικές φυλακές, συμπεριλαμβανομένης και της Brians.
– 19 Μάρτη, εξέγερση στη φυλακή του Σαντιάγο, στη Χιλή.
– Απ’ τις 31 Μάρτη, ταραχές σε 13 φυλακές στην Κολομβία, 23 κρατούμενοι σκοτώνονται, υπάρχουν αρκετές αποδράσεις.
– 23 Μάρτη, 9 κρατούμενες δραπετεύουν απ’ τις Γυναικείες Φυλακές της Νότιας Ντακότα, στις ΗΠΑ.
– Τέλη Μάρτη / Αρχές Απρίλη, μαζικές εξεγέρσεις και αποδράσεις σε ιρανικές φυλακές.
– 6 Απρίλη, ανταρσία στη φυλακή Córdoba, στην Αργεντινή.
– Ταραχές στη φυλακή του Qoubbeh στην Τρίπολη, στον Λίβανο.
– 9 Απρίλη, ανταρσία στην Irkutsk, στη Ρωσία.
– Μέσα Απρίλη, κινητοποίηση στις φυλακές Κορυδαλλού, εξέγερση στις Γυναικείες Φυλακές του Ελαιώνα, στην Ελλάδα.
Στις 18 Απρίλη, ένα βανάκι της GA Tec πυρπολήθηκε στη Falkplatz, στο Prenzlauer Berg, και 3 μέρες αργότερα πυρπολήθηκε ένα όχημα της Eurovia Vinci, στον σταθμό Lichtenburg. Η GA Tec, ιδιοκτησίας Sodexo Consortium, διαχειρίζεται τις ιδιωτικές φυλακές στην Αγγλία, και αποτελεί μέρος της βιομηχανίας απελάσεων στη Γερμανία. Η Eurovia Vinci ανοικοδομεί φυλακές και αναλαμβάνει διάφορα άλλα ενάρετα έργα, ενώ επίσης διαχειρίζεται και την Toll-Collect, μια ιδιωτική υπηρεσία παρακολούθησης. Και οι δύο εταιρείες δέχονται συχνά επιθέσεις ανά τον κόσμο, καθώς προσφέρονται ως βιώσιμοι στόχοι.
Ανώνυμοι συντάκτες ορθώς παρατήρησαν στο κείμενο “Ορισμένες σκέψεις περί αστεακών πολιτικών σε καιρούς τεχνολογικής επέλασης” – Autonomes Blättchen #40, πως διάφορες πόλεις ανταγωνίζονται αναμεταξύ τους για την εγκατάσταση των νέων τεχνολογιών και για την αντίστοιχη εικόνα τους. Επιπροσθέτως, (οι συντάκτες) επιδιώκουν να προσδιορίσουν περαιτέρω κάποιες πρακτικές προσεγγίσεις, και προτείνουν την αντίσταση μέσω ατομικών/μειοψηφικών δράσεων. Συγκεκριμένα, θέλουν να αντιτεθούν στην Tesla, στην Google, στη Zalando και στην Amazon. Ένα ισχυροποιητικό στοιχείο της καμπάνιας ενάντια στην DHL ήταν πως τα οχήματά τους βρίσκονταν σταθμευμένα παντού. Ακόμη και στην καμπάνια ενάντια στην Castor Transporten, ήταν εύκολο να εντοπιστούν οχήματα της DB και της Vattenfal. Το αδύναμο σημείο κάθε μαχητικής καμπάνιας ήταν πάντα η ελοχεύουσα λήξη προτού γονατίσει ο εχθρός · με ελάχιστες εξαιρέσεις (NOlympia 1993 ή Frank Henkel 2016). Οι καμπάνιες τελειώνουν επειδή οι στόχοι αραιώνουν, επειδή προκύπτουν άλλα σημαντικότερα ζητήματα, ή επειδή απλά αποδεικνύονται εξαιρετικά ρισκοβόρες.
Με την τεχνολογική βιομηχανία ως πρωταρχικό πεδίο παρέμβασης, γρήγορα αγγίζονται τα όρια των μικρών μαχητικών ομάδων, όχι όμως και εκείνα των δημόσιων ομάδων. Η σύζευξη διαφορετικών επιπέδων αντίστασης απαιτεί δημόσιες δομές με αυτοπεποίθηση, οι οποίες να μην αποστασιοποιούνται απ’ τις επιθέσεις. Όπως επίσης και ετοιμότητα για τη διαρκή μα ασύμμετρη πρακτική των κρυφών διασυνδέσεων. Εγχειρήματα όπως το Berliner Liste, πριν λίγα χρόνια, μπορούν να συνεχίζονται αέναα, και είναι πάντα επίκαιρα. Το ζήτημα είναι να μη βαλτώσουμε απ’ την αυθαιρεσία στην επιλογή στόχων, ή, όπως το θέτει το προαναφερθέν κείμενο, να μην υπάρχει μονοσημαντότητα ως προς τους στόχους, μήτε να γινόμαστε προβλέψιμες.
Η εικόνα του Βερολίνου δέχεται πλήγματα όταν οι εταιρείες δεν μπορούν να δώσουν στους εργαζομένους τους τα οχήματα που χρειάζονται για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Η πρόκληση ανασφάλειας αποτελεί μέσο για εμάς. Πολλές σπίθες παρέα αυξάνουν τις πιθανότητες για μια μεγαλύτερη φωτιά. Δίχως τις εταιρείες που ανοικοδομούν τους ναούς τους, που τους προστατεύουν, που διαχωρίζουν τις περίσσιες και τους περίσσιους, η τεχνολογική βιομηχανία δύναται να παραμείνει κραταιά μονάχα στο πεδίο της εικονικής πραγματικότητας. Κατ’ επέκταση, η πρότασή μας βαζίζεται σε ευκόλως οικειοποιήσιμα κι ανεξέλεγκτα εμπρηστικά μπαράζ ενάντια σ’ ολάκερο το φάσμα των παραγόντων των αστεακών πολιτικών, μια πρόταση να επιτεθούμε σε οτιδήποτε είναι αναγκαίο για τη λειτουργικότητα του δικού τους αστεακού μοντέλου, χρησιμοποιώντας μεθόδους απρόβλεπτες γι’ αυτούς.
Λευτεριά και καλή δύναμη για τις κρατούμενες και τους κρατουμένους – Να σαπίσουν οι κερδοσκόποι της κοινωνίας-φυλακής!
Αυτόνομες Ομάδες
Πηγή: anarchistsworldwide
Μετάφραση: Δ.Ο. Ragnarok