Aπομαγνητοφώνηση της εκδήλωσης για την μπροσούρα του Επαναστατικού ‘‘ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ–ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΑΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ’’ στο 2ημερο εκδηλώσεων στο Παράρτημα (ΠΑΤΡΑ) απο τη Σύμπραξη Αναρχικών ‘‘Σαμπατέ’’ στις 30/10/2020
Σύμπραξη Αναρχικών ‘‘Σαμπατέ’’ (εισηγητής): Καλησπέρα συντρόφισσες και σύντροφοι. Σήμερα ξεκινάει το 2ήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης προς τον Επαναστατικό Αγώνα και θα ακολουθήσει η παρουσίαση της μπροσούρας ‘‘ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ–ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΑΚΡΑΤΙΚΗ-ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ’’ και στη συνέχεια θα ακολουθήσει συζήτηση με τους συντρόφους για διάφορα θέματα όπως τη τωρινή κινηματική πραγματικότητα αλλά και στο περιεχόμενο της κοινωνίας που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Η πρωτοβουλία για την εκδήλωση έρχεται σαν πρόταση στη γενικευμένη επίθεση που δεχόμαστε σαν αναρχικοί, ως αναρχικός χώρος από το κράτος και ως προσπάθεια να τεθούν ζητήματα στο δημόσιο διάλογο που θα αναβαθμίσουν την οργανωτική μας δομή, την επαναστατική μας προοπτική και τον τρόπο που αγωνιζόμαστε σήμερα.
Η επίθεση αυτή εκφράζεται με εκκενώσεις καταλήψεων, με διώξεις αγωνιστών, με την απαγόρευση των διαδηλώσεων, με την εντατικοποίηση της εργασίας, με τη γενικευμένη μπατσοκρατία, με την αλλαγή του ποινικού κώδικα, κ.α. πολλά. Η κατάσταση αυτή είναι προϊόν των πολιτικών που έχουν ακολουθήσει όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως, καθώς κάθε κράτος και (το) κεφάλαιο έχει δομικό και υλικό συμφέρον να εξυπηρετεί τους λίγους και την αστική τάξη. Η προαναφερθείσα κατάσταση ενώ έχει προκαλέσει γενικευμένη κοινωνική δυσφορία, εμείς πιστεύουμε ότι η απουσία ενός ξεκάθαρου, κατανοητού και γειωμένου κοινωνικά επαναστατικού οράματος είναι βασική αιτία όπου η τεταμένη κοινωνική οργή δεν έχει μπορέσει να βρει το έδαφος για να μπορέσει να ‘‘χτίσει’’ αντιστάσεις και να δημιουργήσει γεγονότα προς μια επαναστατική κατεύθυνση. Με λίγα λόγια, θεωρούμε ότι είναι σημείο των καιρών το γεγονός ότι οι αντικειμενικές συνθήκες για μεγάλα γεγονότα είναι ιδανικές ενώ οι υποκειμενικές συνθήκες δεν υπάρχουν.
Διαβάζοντας και κουβεντιάζονας παράλληλα πάνω στη μπροσούρα του Επαναστατκού Αγώνα αντιληφθήκαμε ότι, το εγχείρημα αυτό συντελεί ώστε να τονιστεί η αναγκαιότητα για μέριμνα και ενασχόληση με το τι σημαίνει τελικά επανάσταση. Όταν η επανάσταση πάψει να είναι αφηρημένη έννοια και ερμηνεία και αποκτήσει ζωντανή υπόσταση στις συνειδήσεις, είναι δεδομένο ότι και οι τακτικές μας και οι δράσεις μας θα γίνουν πιο δημιουργικές, πιο εύστοχες στο σήμερα. Βάζοντας λοιπόν στον προβληματισμό μας τον ορίζοντα της επανάστασης, τα γεγονότα, οι φωνές αντίστασης και οι δράσεις μας δεν θα χάνονται στο χρόνο, δεν θα αφομοιώνονται καθώς θα επιλέγονται με βάση μια στρατηγική για το πού θέλουμε να φθάσουμε και πώς θέλουμε να φθάσουμε. Χωρίς βέβαια αυτό να αφορά μια κομματικού τύπου γραμμή αλλά μια διάχυτη επαναστατική ατζέντα. Αυτά τα λίγα από εμάς. Περιμένουμε σε λίγο να μας καλέσει και ο σύντροφος από τη φυλακή. Επίσης σας ενημερώσουμε ότι τη 2η μέρα της εκδήλωσης θα γίνει live party για οικονομική ενίσχυση των συντρόφων του Επαναστατικού Αγώνα. Υπάρχουν και έντυπα όπως θα δείτε πίσω στα τραπεζάκια και οι μπροσούρες των συντρόφων.
Σύντροφος: Μέχρι να πάρει ο σύντροφος και να παρουσιάσει, να μιλήσει για τη μπροοσύρα, αν θέλει κάποιος/α σύντροφος/ισσα, να κάνει κάποια ερώτηση που αφορούν το επαναστατικό πλάνο ή ακόμα και ερωτήσεις πολιτικής φύσης που αφορούν όχι μόνο τη οργάνωσή μας κατά κύριο λόγο στο σήμερα αλλά και γενικότερα για το πώς οργανωνόμαστε μετεπαναστατικά. Μπορεί να την δώσει σε εμάς ή να την κάνει όταν έρθει η στιγμή. Μισό λεπτό… γιατί μας καλεί ο σύντροφος.
Ν. Μαζιώτης: Καλησπέρα συντρόφισσες και σύντροφοι. Θα προσπαθήσω να μιλήσω όσο γίνεται πιο συνοπτικά για την έκδοση του Επαναστατικού Αγώνα ‘‘Για το ξεπέρασμα του κράτους και του κεφαλαίου – για μια συνομοσπονδιακή ακρατική-αταξική κοινωνική οργάνωση’’ και μετά, ελπίζω να γίνουν ερωτήσεις μετά, να γίνει κουβέντα και διάλογος. Αυτό είναι και το ζητούμενο αυτών των εκδηλώσεων. Η έκδοση αυτή ‘‘Για το ξεπέρασμα του κράτους και του κεφαλαίου…’’ είναι μια συνέχεια και συνέπεια του λόγου που ανέπτυξε ο Επαναστατικός Αγώνας κατά τη διάρκεια της δράσης του, γιατί ο Επαναστατικός Αγώνας είναι μια αναρχική συλλογικότητα που διαχρονικά με τη δράση και το λόγο που παρήγαγε όλα αυτά τα χρόνια προωθεί τη θέση για έναν επαναστατικό κοινωνικό σχηματισμό. Δηλαδή μια καθολική επαναστατική διαδικασία ανατροπής του κράτους και του κεφαλαίου που θα μετασχηματίσει με ριζοσπαστικό τρόπο τους κοινωνικούς θεσμούς. Εμείς ανέκαθεν πιστεύαμε ότι είναι θεμελιώδες να διατυπώσουμε συγκεκριμένες θέσεις και προτάσεις προς αυτή τη κατεύθυνση, δηλαδή για έναν επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό με ελευθεριακά χαρακτηριστικά και για το πώς πιστεύουμε ότι πρέπει να είναι μια ακρατική-αταξική κοινωνία. Από το 2009 όταν είχε ξεκινήσει ο δεύτερος κύκλος της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα, με πρώτο χτύπημα αυτό εναντίον των ΜΑΤ μετά τη δολοφονία Γρηγορόπουλου και ενώ είχε προηγηθεί η εξέγερση του Δεκέμβρη (2008), διατυπώναμε την ιδέα μέσω των προκηρύξεων της οργάνωσης για έναν επαναστατικό κοινωνικό μετασχηματισμό με τη Κομμούνα (Κοινότητα) ως το κύτταρο αυτής της κοινωνικής οργάνωσης, ενόψει και επ’ ευκαιρία της επερχόμενης οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής εξέγερσης που είχαμε προβλέψει ότι θα υπάρξει κατά των μνημονίων –έτσι ονομάστηκαν τότε– που επιβλήθηκαν από το 2010 και μετά. Μιλούσαμε δηλαδή από τότε, ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα επαναστατικό κίνημα που να θέσει ως στόχο τη Κοινωνική Επανάσταση με τη χρήση και του ένοπλου αγώνα ως μέσο στη στρατηγική του, για μια επανάσταση που ουσιαστικά θα προχωρήσει στη απαλλοτρίωση της κρατικής και καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, την κοινωνικοποίηση της κρατικής και καπιταλιστικής περιουσίας, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και τη διαχείρισή τους από ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο Λαϊκών Συνελεύσεων και Συμβουλίων. Αυτό έχει αποτυπωθεί και στις προκηρύξεις της οργάνωσης το 2009 αλλά και το 2014 όταν ο Επαναστατικος Αγώνας είχε πραγματοποιήσει την βομβιστική επίθεση στο παράρτημα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, στη Τράπεζα της Ελλάδας δηλαδή και στο γραφείο του ΔΝΤ.
Είχαμε από τότε διατυπώσει ως οργάνωση, μια πλατφόρμα συνοπτικών θέσεων για το πώς θεωρούμε ότι πρέπει να είναι μια συνομοσπονδιακή κοινωνική οργάνωση. Κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί να υπάρχει κίνημα επαναστατικό χωρίς συγκεκριμένες θέσεις για τους σκοπούς που επιδιώκει, για ποια κοινωνία δηλαδή θέλει να δημιουργήσει και δεν υπήρξε κίνημα επαναστατικό στην ιστορία, χωρίς τα επαναστατικά κινήματα από τα πριν να έχουν ένα κατευθυντήριο οδηγό, δηλαδή θέσεις και προτάσεις πάνω σε ποια κατεύθυνση θέλουν να προχωρήσουν, ποια κοινωνική οργάνωση θέλουν να δημιουργήσουν. Η παρούσα έκδοση είναι μια συνέχεια και μια συνέπεια των όσων λέγαμε ως Επαναστατικός Αγώνας, μόνο που τώρα κάνουμε ακόμα πιο σαφές, ξεκάθαρο και ίσως πιο συγκεκριμένο πώς θα μπορούσε κατά τη γνώμη μας, να είναι αυτός ο κοινωνικός επανστατικός μετασχηματισμός, πώς θα είναι διαρθρωμένη μια κοινωνική οργάνωση χωρίς κεφάλαιο, χωρίς κράτος, χωρίς κοινωνικές τάξεις με τη μορφή της συνομοσπονδίας των Κοινοτήτων ή Κομμούνων αλλιώς. Και αυτή η πρόταση δεν αφορά μόνο τον ελλαδικό χώρο αλλά αφορά μια παγκόσμια κοινότητα με βάση μια Συνομοσπονδία Κοινοτήτων, Κομμούνων που θα μπορούσε να αντικαταστήσει το σημερινό διεθνές –όπως θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε έτσι– κρατικο-καπιταλιστικό σύμπλεγμα εξουσίας, που απαρτίζεται αφενός από έθνη-κράτη και αφετέρου από υπερεθνικούς πολιτικούς και οικονομικούς οργανισμούς όπως είναι οι G20, η Ε.Ε, το ΝΑΤΟ ή το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλοι τέτοιοι οργανισμοί. Τώρα, σε σχέση με την πρόταση που αποτυπώνεται στην έκδοση θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια σύνδεση κλασικού αναρχισμού και κομμουναλισμού. Δηλαδή δεν είναι μια πρόταση που στηρίζεται σε μια οικονομικο-παραγωγική βάση. Δηλαδή δεν στηρίζεται μόνο σε ενώσεις παραγωγών ή αυτοδιαχειριζόμενων κολλεκτίβων όπως είχαν εμφανιστεί στην Ισπανική Επανάσταση, ή τα εργατικά συμβούλια ή τα σοβιέτ όπως είχαν εμφανιστεί στη Ρώσικη Επανάσταση. Η πρόταση είναι ότι ο Δήμος ως η μορφή της Κομμούνας, της Κοινότητας, αναλαμβάνει τη διαχείριση των πάντων, όλων δηλαδή των κοινωνικών υποθέσεων. Όλων δηλαδή των κοινωφελών πόρων και αγαθών, είτε μιλάμε π.χ για την ύδρευση, είτε για τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές, για τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, είτε για την εκπαίδευση, την υγεία και την οικονομική δραστηριότητα –την παραγωγή δηλαδή–, ακόμα και τους τομείς της δημόσιας ασφάλειας και της απονομής της δικαιοσύνης. Με λίγα λόγια δηλαδή, ό,τι βρίσκεται σήμερα υπό τη διαχείριση μιας συγκεντρωτικής εξουσίας όπως είναι το κράτος και υπό τη διαχείριση των ιδιωτών καπιταλιστών, θα είναι υπό τη διαχείριση του Δήμου. Δηλαδή, κάτω από τη διαχείριση των κατοίκων του Δήμου, του λαού. Τα πάντα δηλαδή θα είναι κοινωνικοποιημένα ή δημοτικοποιημένα αγαθά, όπως θα λέγαμε. Ελπίζω σύντροφοι/ισσες να με ακούτε και να μην έχει πέσει η γραμμή……
Σύντροφος: Ναι,ναι. Σε ακούμε σύντροφε… ….
ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΧΕΙΑ … βλ. pdf
Αρχεία:
ΑΠΟΜΑΓΝ. ΠΑΤΡΑ ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ Ε.Α