https://athens.indymedia.org/post/1596274/
11/03/2019 6:20 μμ.
O ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ
10 Μάρτη 2019
Στις 10 Μαρτίου 2010 ο Επαναστατικός Αγώνας δέχτηκε το πρώτο χτύπημα: Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας έπεσε νεκρός από σφαίρα μπάτσου κατά την διάρκεια απαλλοτρίωσης οχήματος. Έπεσε νεκρός κατά τη διάρκεια προετοιμασίας ενέργειας του Επαναστατικού Αγώνα, που συνιστούσε τη συνέχεια μιας στρατηγικής δράσης της οργάνωσης ενάντια στην κρίση, ενάντια στον ίδιο τον καπιταλισμό και το κράτος. Ενάντια στις πολιτικές του συστήματος που τις ίδιες ημέρες διαμορφώνονταν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ. Μιας ενέργειας εναντίωσης στη λαίλαπα των συμβάσεων δανεισμού (των μνημονίων) που 2 μήνες μετά το θάνατό του επέβαλε στη χώρα η υπερεθνική οικονομική και πολιτική εξουσία. Μιας ενέργειας-απάντησης στο φασιστικό εκβιασμό που έθετε η ελληνική πολιτική και οικονομική εξουσία ‘‘μνημόνια ή καταστροφή’’. Μιας απάντησης στο δίλημμα ‘‘σωτηρία του συστήματος ή σωτηρία της κοινωνικής πλειοψηφίας’’.
Σε αυτό το δίλημμα ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας και όλοι στον Επαναστατικό Αγώνα είχαμε ήδη απαντήσει: Η μόνη απάντηση στη κρίση είναι η κοινωνική Επανάσταση.
Ως Επαναστατικός Αγώνας παρά τα κατασταλτικά χτυπήματα παραμείναμε όρθιοι και τον Απρίλιο του 2014 η οργάνωση πραγματοποίησε μια μεγάλη βομβιστική επίθεση στη Τράπεζα της Ελλάδας και το ΔΝΤ- 2 εκ των 3 θεσμών που απαρτίζουν την τρόικα. Μια επίθεση στους μηχανισμούς επιβολής των πολιτικών κοινωνικής γενοκτονίας για την επιβίωση του κεφαλαίου, της δικτατορίας των αγορών, της χούντας του αντιπροσωπευτικού συστήματος. Μια επίθεση στους μηχανισμούς κατοχής της κοινωνίας.
Αυτή η επίθεση ήταν και η συνέχιση της δράσης του ίδιου του συντρόφου Λάμπρου Φούντα κόντρα στην ήττα, την εγκατάλειψη του επαναστατικού αγώνα, κόντρα στη παραίτηση, στο κοινωνικό θάνατο. Κόντρα σε όλες αυτές τις δυνάμεις που ήθελαν να θαφτεί η ένοπλη επαναστατική δράση. Που ήθελαν και έλπιζαν ότι στις 10/3/2010 στα στενά της Δάφνης θα έπρεπε να είχε αφήσει την τελευταία του πνοή μαζί με το σύντροφο Λάμπρο Φούντα και ο ίδιος ο Επαναστατικός Αγώνας. Που ήθελαν την καταστολή να θριαμβεύσει.
Για αυτή την επιμονή μας, για την αλύγιστη πίστη μας στην Επανάσταση, για το πείσμα του Επαναστατικού Αγώνα να στέκεται όρθιος ακυρώνοντας τα κατασταλτικά χτυπήματα, καταδικαστήκαμε σε ισόβια. Είναι χρέος μας να μην αφήσουμε την ηττοπάθεια να σβήσει τη φλόγα της κοινωνικής Επανάστασης. Είναι χρέος μας να μην αφήσουμε την ηττοπάθεια να θάψει το σύντροφο Λάμπρο Φούντα και να αλλοιώσει τον αγώνα για τον οποίο έδωσε τη ζωή του.
Σήμερα 9 χρόνια μετά το θάνατο του συντρόφου ο αγώνας του ζητά δικαίωση. Ο αγώνας του, ο αγώνας μας για την ανατροπή της σύγχρονης τυραννίας, για την κοινωνική Επανάσταση.Ο αγώνας για μια κοινωνία οικονομικής ισότητας και πολιτική ελευθερίας για όλους τους ανθρώπους. Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.
Ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟΣ.
Πόλα Ρούπα & Νίκος Μαζιώτης
μέλη του Επαναστατικού Αγώνα