22/3/2019 – Εφετείο 2ης δίκης Επαναστατικού Αγώνα: Δευτερολογία Ν. Μαζιώτη για την εισαγγελική πρόταση
https://athens.indymedia.org/post/1596992/
07/04/2019 5:06 μμ.
22/3/2019 – Εφετείο 2ης δίκης Επαναστατικού Αγώνα για την βομβιστική επίθεση για την βομβιστική επίθεση στην ΤτΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ, απαλλοτριώσεις τραπεζών σε Μέθανα και Κλειτορία καθώς και τη συμπλοκή με αστυνομικούς στο Μοναστηράκι.
Δευτερολογία Ν. Μαζιώτη για εισαγγελική πρόταση:
Από αυτά που άκουσα την προηγούμενη φορά και επειδή είχε την «καλοσύνη» ο κ. εισαγγελέας να μας δώσει και την αγόρευσή του και σε γραπτή μορφή, αναρωτήθηκα όντως αν ο κ. εισαγγελέας ήταν επί 1,5 χρόνο σε αυτή την δίκη ή ήταν σε άλλη δίκη. Και αυτό το είπα και την προηγούμενη φορά. Γιατί βρίθει αντιφάσεων και νομικών και ιστορικών η αγόρευσή του αλλά και δεν έχει λάβει υπ’ όψιν του στοιχεία από τη «σχολαστική», όπως είπε επί 1,5 χρόνο εξέταση των μαρτύρων.
Και μάλιστα έχει διαστρεβλωθεί το τι είπαν οι μάρτυρες, το τι είπαμε εμείς, και γενικότερα έχουν διαστρεβλωθεί και τα στοιχεία που υπήρξαν κατά την διάρκεια της επί 1,5 χρόνο διαδικασίας.
Για αυτό μου προκλήθηκε η απορία γιατί είχε γίνει και ερώτηση όταν εγώ είχα «απολογηθεί», αν εγώ εμπιστεύομαι την κρίση του δικαστηρίου γιατί όπως είπε το δικαστήριο έκανε επί 1,5 χρόνο «σχολαστική» διαδικασία. Εγώ απ’ αυτά που άκουσα και απ’ αυτά που διάβασα αφού είχε την «καλοσύνη» να μας δώσει γραπτώς την αγόρευσή του, απορώ αν ο κ. εισαγγελέας ήταν σε αυτή την διαδικασία ή ήταν αλλού. Και θα αναφέρω μία προς μία ποιες είναι οι αντιφάσεις γιατί τα έχω σημειώσει. Πριν μπω όμως σε αυτά, επειδή στο πρώτο σκέλος της ομιλίας του ο κ. εισαγγελέας αναφέρθηκε πολιτικά στο φαινόμενο της «τρομοκρατίας» αλλά και στο επιχείρημα το δικό μας για το άρθρο 120 του Συντάγματος, που είπε ότι ήταν το μοναδικό μας επιχείρημα για να δικαιολογήσουμε την ενέργεια κατά της Τράπεζας της Ελλάδας, θα πω κάποια πράγματα. Αναφέρει, λοιπόν, στην σελίδα 4, «το βασικό και θα έλεγα μοναδικό επιχείρημα του Επαναστατικού Αγώνα είναι, ότι η δράση του είναι νόμιμη και δικαιολογημένη, σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος. Και παρακάτω κάνει την εξής παρερμηνεία θα έλεγα εγώ για το άρθρο 120: «Από την προσεκτική ανάγνωση της συγκεκριμένης διάταξης του Συντάγματος διαπιστώνουμε ότι στο κείμενο αυτής αναφέρεται η λέξη «αντίσταση» και όχι η λέξη «βία». Οι μεταφραστές μάλιστα της συγκεκριμένης διάταξης κάνουν λόγο όχι για απλή «αντίσταση» αλλά για «μεγάλη αντίσταση» που σημαίνει λαϊκός ξεσηκωμός. Και βέβαια η λέξη «αντίσταση» δεν έχει την έννοια της αντίστασης που περιγράφεται και τιμωρείται από τον ποινικό κώδικα, που εμπεριέχει βία και είναι τιμωρητέα και παράνομη πράξη».
Αν θυμάμαι καλά το άρθρο 120 μιλάει για αντίσταση για την υπεράσπιση του Συντάγματος «με κάθε μέσο». Το «με κάθε μέσο» εμπεριέχει και την βία. Ένα είναι αυτό. Δεύτερον, αυτή η ερμηνεία είναι παρερμηνεία και μάλιστα ανιστόρητη. Ο κ. εισαγγελέας λέει άλλο αντίσταση και άλλο βία. Η Εθνική Αντίσταση – αντίσταση λεγότανε- δεν εμπεριείχε το στοιχείο της βίας κ. εισαγγελέα; Δεν γινόντουσαν ανθρωποκτονίες; Δεν γίνονταν μάχες; Δεν υπήρχε αντάρτικο; Δεν μπαίνανε βόμβες στην Αθήνα; Σας ανέφερα όχι μόνο τα σαμποτάζ που έκανε ο ΕΛΑΣ στη σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας – Θεσσαλονίκης, τις μάχες που έδωσε με τις δυνάμεις κατοχής για δύο χρόνια, από το ’42 μέχρι το ’44, μπαίνανε βόμβες και μέσα στην Αθήνα, όπως στο κτίριο της ΕΣΠΟ που ανατινάχθηκε. Μέσα στην Ομόνοια ήτανε (Χαυτεία). Με «κίνδυνο κατά πολιτών» όπως λέει και η διάταξη του αντιτρομοκρατικού νόμου και το άρθρο 270 του ΠΚ για την έκρηξη. Δηλαδή τι ήταν το ΕΑΜ –ΕΛΑΣ; Δεν ήταν «αντιστασιακό» κίνημα που εμπεριέχει την βία; Γιατί με αυτήν την ερμηνεία που λέει ότι άλλο αντίσταση, άλλο βία, αυτοί δεν ήταν αντιστασιακή οργάνωση. Ήταν εγκληματίες!! Άλλωστε και η τότε «δικαιοσύνη» του δοσιλογικού κράτους και η μετέπειτα, μετά το ’44, όταν έφυγαν τα στρατεύματα κατοχής, δίκαζαν τα μέλη της Εθνικής Αντίστασης, του ΕΛΑΣ και τους κομμουνιστές ως εγκληματίες και ληστοσυμμορίτες. Αυτή λοιπόν η παρερμηνεία είναι αντιιστορική.
Αυτό όμως έρχεται και σε αντίθεση και με το τι έγινε τα δύο πρώτα χρόνια του μνημονίου, το 2010-2012. Τι σημαίνει αντίσταση κ. εισαγγελέα; Είναι η καθιστική διαμαρτυρία; Ότι καθόμαστε στο δρόμο και διαμαρτυρόμαστε όταν η κυβέρνηση λαμβάνει άδικα μέτρα; Το 2010 – 2012 τι έκανε ο κόσμος όταν συγκεντρώθηκε μπροστά στο κοινοβούλιο και το πολιορκούσε; Δεν πλακώθηκε στο ξύλο με τα ΜΑΤ και την αστυνομία;. Δεν ήθελε βιαίως να εισβάλει στη βουλή; Ήταν «παθητική διαμαρτυρία» κατά πως το ερμηνεύετε εσείς; Δεν έγιναν εμπρησμοί κτιρίων στην Αθήνα; Όπως π.χ. τα κεντρικά της Alpha Bank στην Πεσμαζόγλου και Πανεπιστημίου; Κάηκαν ολοσχερώς από τον κόσμο. Και άλλα κτίρια κάηκαν. Αυτό τι είναι αντίσταση ή βία; Λέει για λαϊκή κυριαρχία, ότι ο λαός εξεγείρεται αλλά τελικά αυτό που λέτε ως αντίσταση εμπεριέχει και το στοιχείο της βίας, της βίαιης αντίδρασης. Αυτό λοιπόν που λέτε είναι τουλάχιστον αντιιστορικό.
Παρ’ όλα αυτά έρχεστε σε αντίφαση και με τον συνάδελφό σας τον κ. σύνεδρο, ο οποίος όταν μου έκανε ερώτηση για το άρθρο 120 χρησιμοποίησε την εξής φράση, διαβάζω ακριβώς ό, τι είπε ο κ. σύνεδρος: «…για να προχωρήσει το δικαστήριο σε οποιαδήποτε κρίση για τους κατηγορούμενους, πρέπει να πειστεί και για την σοβαρότητα των επιχειρημάτων και για το πώς μπορούν να εφαρμοστούν. Θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: Υπήρξε τουλάχιστον κατά την δική μου εκτίμηση μία αντιφατικότητα σε σχέση με την επίκληση του άρθρου 120. Δηλαδή από την μια μεριά επικαλείστε το άρθρο 120, που ήταν το παλιό 114 του προηγούμενου Συντάγματος, την με ευγενή κίνητρα αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και με την χρήση ένοπλης βίας…». Εδώ λοιπόν ο κ. σύνεδρος, ο συνάδελφός σας δεν μιλάει για παθητική διαμαρτυρία με την επίκληση του 114 που είναι το σύγχρονο 120, μιλάει για την «με ευγενή κίνητρα αποκατάσταση της δημοκρατικής τάξης και με την χρήση ένοπλης βίας…» Άρα εδώ συμφωνούμε ότι όταν λέει το άρθρο 120 το «με κάθε μέσο» αντίσταση, εμπεριέχει και την προσφυγή στα όπλα. Είστε λοιπόν εκτός τόπου και χρόνου, τουλάχιστον όσον αφορά αυτό.
Πάμε παρακάτω, πάλι στο πολιτικό σκέλος που αναφέρεται στην αγόρευσή του ο κ. εισαγγελέας. Κάνει μια ιστορική αναφορά, μιλάει για οργανώσεις και κινήματα μετά τον Γαλλικό Μάη του 1968, για απελευθερωτικά κινήματα και λέει το εξής, γιατί έχει σημασία για το πώς τελικά την ιστορία την γράφουν οι νικητές και το τι θεωρείται επαναστατικό, αγωνιστικό, νόμιμο, το καθορίζουν όσοι νικάνε και αυτό το υιοθετείτε εσείς οι δικαστές όποιο καθεστώς και αν είναι από πάνω: «Από τις οργανώσεις αυτές – μιλάει για τους Σαντινίστας του Ντανιέλ Ορτέγκα στην Νικαράγουα που έκαναν αντάρτικο, εγώ θα πω και για τον Κάστρο –, είτε είχαν σκοπό τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, είτε την απελευθέρωση από δυνάμεις κατοχής, όπως έγινε στο Ανατολικό Τιμόρ της Ινδονησίας ή την κατάργηση της αποικιοκρατίας στην Αλγερία, πολλές δεν τα κατάφεραν. Το τίμημα ήταν βέβαια πολύ βαρύ…» Παρακάτω όμως λέει : «Από την άλλη όμως, ορισμένες «τρομοκρατικές» οργανώσεις τελικά τα κατάφεραν και λογίστηκαν ως επαναστατικές, πατριωτικές και εθνικοαπελευθερωτικές». Τι σημαίνει όμως αυτό; Δηλαδή από ποιους λογίστηκαν κ. εισαγγελέα ως «τρομοκρατικές» και γιατί μετά έγιναν επαναστατικές, πατριωτικές και εθνικοαπελευθερωτικές; Εννοείται εδώ ότι όταν είσαι στην παρανομία και αγωνίζεσαι, για το καθεστώς που θέλεις να ανατρέψεις είσαι εγκληματίας, τρομοκράτης, ληστής, πλιατσικολόγος, συμμορίτης, οτιδήποτε. Εάν όμως καταφέρεις εσύ να πάρεις την εξουσία, τότε εσύ ορίζεις ότι έκανες πατριωτικό αγώνα ή εθνικοαπελευθερωτικό. Μα είναι ως επιχείρημα σωστό αυτό το πράγμα; Ότι όποιος έχει καταλάβει την εξουσία βγάζει τον ορισμό του ποιος είναι πατριώτης, ποιος κάνει απελευθερωτικό αγώνα, ποιος κάνει επαναστατική δράση; Γιατί πάλι και με αυτή την έννοια ο ΕΛΑΣ και το ΕΑΜ δεν ήταν πατριωτική οργάνωση. Γιατί ηττηθήκανε. Χάσανε στην πραγματικότητα μετά τα Δεκεμβριανά του ’44, χάσανε, ηττηθήκανε. Και μετά βγήκανε εκτός νόμου, συρθήκανε στα στρατοδικεία και στα δικαστήρια.
Το κριτήριο για το ποιος είναι πολιτικό υποκείμενο, το ποιος είναι εγκληματίας ή τρομοκράτης ή πατριώτης είναι η κατάληψη της εξουσίας. Άμα τα καταφέρεις είσαι νόμιμος, ηθικός, επαναστάτης, αγωνιστής, πατριώτης, αν δεν τα καταφέρεις και κατασταλείς, είσαι συμμορίτης, εγκληματίας, τρομοκράτης κλπ, κλπ. Είναι σοβαρά επιχειρήματα αυτά; Αυτό όμως σας το είχαμε πει όταν κάναμε την ένσταση για το πολιτικό αδίκημα, ότι αυτή είναι η άποψή σας ως δικαστές. Δυστυχώς είτε είστε δικαστές, εισαγγελείς, αυτή είναι η άποψή σας. Εσείς είστε κρατικοί μισθοφόροι. Είτε η εκτελεστική εξουσία από πάνω σας είναι σταλινισμός, είτε είναι ναζισμός, είτε είναι πολυκομματική δημοκρατία, μονοκομματικό καθεστώς, ή είναι μοναρχικό, το ίδιο θα πείτε. Αυτό είναι το επιχείρημα του νικητή της ιστορίας. Όποιος έχει καταφέρει να καταλάβει την εξουσία, αυτός θα βγάζει τι είναι νόμιμο, τι είναι ηθικό, ποιος είναι πατριώτης, ποιος είναι επαναστάτης, ποιος είναι αγωνιστής. Όλοι οι άλλοι είναι εγκληματίες.
Αλλά κ. εισαγγελέα, πως γίνονται οι αγώνες; Γίνονται με παθητική διαμαρτυρία; Είμαστε όλοι αδέρφια, peace brothers; Αυτά τα πράγματα είναι αντιιστορικά. Όταν είσαι αντίπαλος της εξουσίας, είναι φυσιολογικό ότι θα κάνεις παράνομη δράση. Δηλαδή τι θα λέγατε σε αυτούς που πολεμήσανε το ’41-’44; Μήπως το ίδιο θα λέγατε και για τους αγωνιστές του ’21; Γιατί και αυτοί όπλα πήρανε. Αιματοχυσίες κάνανε. Πώς γίνονται οι αγώνες; Θα τηρηθούν οι όροι του ποινικού κώδικα; Εκ φύσεως αυτές οι δράσεις είναι παράνομες. Και το ίδιο ισχύει και για τον Δημοκρατικό Στρατό στον εμφύλιο. Και αυτοί χάσανε. Και με αυτή την έννοια δεν είναι πολιτικά υποκείμενα. Και είχα πει και από την πρώτη συνεδρίαση όταν είχα κάνει την ένσταση για το πολιτικό αδίκημα ότι ιστορικά έχουν μείνει ως «ληστοσυμμορίτες». Αλλά ήταν οι ίδιοι άνθρωποι. Αυτοί που κάνανε αντίσταση στα στρατεύματα κατοχής, που πολεμούσαν τους Γερμανούς, τους Ιταλούς, τους δοσίλογους, ήταν οι ίδιοι που πολέμησαν στον εμφύλιο το ’46-49. Και αυτοί λοιπόν επειδή χάσανε δεν είναι ούτε πατριώτες, ούτε αγωνιστές, ούτε τίποτα. Είναι συμμορίτες. Όσοι δεν εκτελεστήκανε τότε, βγάλανε δεκαπέντε χρόνια φυλακή.
Έχετε την ίδια λογική που είχε το έκτακτο στρατοδικείο της εποχής εκείνης είτε το στρατοδικείο της χούντας που έβγαζε τις αντιστασιακές οργανώσεις ότι είναι εγκληματίες.
Αυτούς που κάνανε αντίσταση στη χούντα. Έτσι έχουνε μείνει, ότι είναι, ότι ήταν αντιστασιακές οργανώσεις ενάντια στο καθεστώς της 21ης Απριλίου. Αυτοί βάζανε βόμβες. Αυτοί με την δικιά σας ερμηνεία δεν είναι πατριώτες, δεν είχαν καμία πολιτική και κοινωνική νομιμότητα. Εγκληματίες είναι και τρομοκράτες. Ότι έλεγε το χουντικό καθεστώς. Τα ίδια μας λέτε και εσείς τώρα. Χάσατε; Είστε εγκληματίες! Άμα κερδίζατε θα τα λέγαμε αλλιώς.
Αλλά αν υποθετικά κερδίζαμε, εσείς θα υπακούατε τις δικές μας εντολές. Αυτό μας λέτε, αν εμείς ήμασταν νικητές. Λέει παρακάτω ο κ. εισαγγελέας ότι «η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν (ο Επαναστατικός Αγώνας) την νόμιμη και συνταγματική καθολική δημοκρατική λαϊκή υποστήριξη και εξουσιοδότηση των μελών της κοινωνίας στην οποία ζουν…» Καταρχήν όταν εγώ είπα ότι η ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα εναντίον της ΤτΕ-ΔΝΤ είναι νόμιμη, δεν εννοούσα μέσα στα πλαίσια του νόμου αλλά νόμιμη ηθικά και πολιτικά. Αν και η ενέργεια αυτή εμπίπτει στο άρθρο 120 του Συντάγματος. Και είχα πει όταν με ρώτησε ο κ. σύνεδρος, ακόμα και αν δεν υπήρχε το άρθρο 120, πάλι θα την θεωρούσαμε νόμιμη και ηθική. Αλλά τι σημαίνει νόμιμη και καθολική υποστήριξη και εξουσιοδότηση; Όλα τα κινήματα για τα οποία μίλησε ο κ. εισαγγελέας ότι είχαν την λαϊκή και κοινωνική υποστήριξη, δεν την είχαν εξασφαλισμένη εξαρχής. Δηλαδή ο ΕΛΑΣ ξεκίνησε με 12 αντάρτες από την Δομνίστα Ευρυτανίας τον Ιούνιο του 1942 οι μισοί από τους οποίους ήταν πρώην ληστές, φυγόδικοι. Αυτούς είχαν στρατολογήσει, «Νταβέληδες» ήτανε. Οι μισοί από αυτούς ήταν φυγόδικοι, άνθρωποι παράνομοι που είχαν καταδικαστεί ακόμα και για ανθρωποκτονία όπως ο Νάνος Μπελής που ήταν ονομαστός καπετάνιος, από την επαρχία Δομοκού. Σε δύο χρόνια ο ΕΛΑΣ είχε 50.000 μαχητές. Τη λαϊκή υποστήριξη δεν την έχεις εξασφαλισμένη εξαρχής. Την αποκτάς στην εξέλιξη της ιστορίας από το τι κάνεις.
Ο Κάστρο ξεκίνησε με 80 αντάρτες από το Μεξικό, διέσχισε την Καραϊβική με ένα σαπιοκάραβο και στην πρώτη κρούση με τον στρατό του Μπατίστα αποδεκατίστηκε. 15 άτομα μείνανε, χωρίς όπλα καλά – καλά. Σε 3 χρόνια όμως μπήκε νικητής στην Αβάνα. Την είχε εξαρχής την λαϊκή υποστήριξη ή την απέκτησε στη συνέχεια; Αυτά τα γεγονότα είναι εμφύλιος πόλεμος. Και οι επαναστάσεις είναι εμφύλιοι πόλεμοι. Και σε έναν εμφύλιο το μισό του πληθυσμού στρέφεται ενάντια στο άλλο μισό του πληθυσμού. Αυτά γίνανε και στην Ελλάδα. Και επειδή εμείς «δεν έχουμε την λαϊκή υποστήριξη» πώς γίνεται σε αυτή την δημοσκόπηση που σας ανέφερα, του 2009, που έγινε από τις 24 έως τις 26 Μαρτίου 2009, μετά τις επιθέσεις του Επαναστατικού Αγώνα εναντίον των ΜΑΤ στο Γουδί, στα Εξάρχεια και εναντίον της CITIBANK σε Κηφισιά και στη Ν. Ιωνία, το 34,90 % των ερωτηθέντων να απαντά σε ανάλογη ερώτηση ότι δικαιολογεί την ένοπλη βία; Ήταν μία δημοσκόπηση και θα σας την δώσω, όπου ανάμεσα σε πολλά ερωτήματα που υπήρχαν, δύο που αφορούσαν ένοπλες οργανώσεις εκείνης της εποχής και κυριότερα τον Επαναστατικό Αγώνα, που είχε κάνει τις επιθέσεις κατά των ΜΑΤ και της CITIBANK και σε αυτά τα δύο ερωτήματα το 34,90 % δικαιολογεί την ένοπλη βία και το 58% λέει ότι είναι πολιτικά τα κίνητρα των ενόπλων οργανώσεων. Σας διαψεύδει αυτή η δημοσκόπηση. Αυτή ήταν πριν 10 χρόνια. Αν γινόταν τώρα μια τέτοια δημοσκόπηση θα ήταν υπερδιπλάσια αυτά τα ποσοστά. Την έχουμε την λαϊκή υποστήριξη κ. εισαγγελέα, την έχουμε! Και σας την δίνω να την διαβάσετε. Κανονικά έπρεπε να το έχουμε δώσει στα αναγνωστέα έγγραφα αλλά αμελήσαμε. Σας την δίνω να την δείτε. Για μας ουσιαστικά λέει αυτή η δημοσκόπηση. Για τον Επαναστατικό Αγώνα ακριβώς πριν 10 χρόνια.
Θα ξαναγυρίσω όμως στο κομμάτι που λέει ότι αυτοί που είναι «τρομοκράτες» στην αρχή μετά λογίζονται ως πατριώτες, ότι έχουν κάνει εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Γνωρίζετε γιατί ο Νέλσον Μαντέλα έκανε 27 χρόνια στη φυλακή κ. εισαγγελέα; Για τρομοκρατία. Η οργάνωση στην οποία ανήκε, το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο έβαζε βόμβες στον σιδηρόδρομο, ανατίναζε τρένα, τέτοια έκανε. Και επειδή αναφέρατε το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Αλγερίας, το FLN, να ξέρετε ότι το FLN δεν έκανε μόνο ενέργειες κατά των δυνάμεων κατοχής της Γαλλίας, έκανε και ενέργειες κατά πολιτών. Σκότωνε Γάλλους αποίκους πολίτες. Τους θεωρούσανε όλους εχθρούς. Να φύγουν όλοι από την χώρα θέλανε. Έμπαινε μια γυναίκα με ένα σακίδιο που είχε βόμβα σε μια καφετέρια που ήταν γεμάτη με Γάλλους αποίκους και ανατιναζόταν. Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν είχε κάνει τέτοια πράγματα.
Έχετε ακριβώς την αντίληψη του νικητή, όποιου κατορθώσει και καταλάβει την εξουσία. Δεν είναι όμως έτσι. Όποιος είναι πατριώτης, όποιος είναι αγωνιστής, την ιδιότητα του έχει και διατηρεί είτε όταν είναι στην παρανομία, είτε αν καταφέρει να γίνει αυτός εξουσία και νόμος. Δεν υπάρχει το πριν και το μετά. Αυτή είναι η νοοτροπία του νικητή και εσείς είσαστε λάθος. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν αυτά που λέω. Ότι κάποιος είναι αγωνιστής ακόμα και αν κάνει παράνομη δράση και ότι αγώνες είναι εκ φύσεως παράνομοι.
Πάμε τώρα στα «μαργαριτάρια» που είπατε, τα νομικά. Γιατί όντως εδώ πέρα μου προξένησε εντύπωση και αναρωτιέμαι, εσκεμμένα τα λέτε αυτά ή δεν παρακολουθήσατε τι έχει γίνει στη διαδικασία επί 1,5 χρόνο; Καταρχήν σε όλο το κείμενο λέτε ότι η ενέργεια κατά της ΤτΕ έγινε στην οδό Ακαδημίας! Εδώ μου κάνατε ερώτηση αν εμπιστεύομαι την κρίση του δικαστηρίου που έκανε έρευνα επί 1,5 χρόνο και δεν έχετε καταλβει ότι η ενέργεια στην οδό Αμερικής. Έχουμε ισόβια για αυτήν την ενέργεια. Και στην αγόρευση του έλεγε για την οδό Ακαδημίας και αναρωτιόμουν εγώ ποια Ακαδημία λέει. Ήταν ο κ. εισαγγελέας σε αυτή την διαδικασία ή δεν ήταν; Ας πάμε πρώτα στις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά των αστυνομικών που σας είπα ότι για μένα δεν έχουν ποινικό διακύβευμα. Αλλά δεν έχει σημασία γιατί από την επιχειρηματολογία φαίνεται και η φερεγγυότητα των ισχυρισμών. Εδώ λοιπόν παίρνει ο κ. εισαγγελέας ως αποδεικτικό στοιχείο τις καταθέσεις των αστυνομικών. Εδώ λαμβάνεται υπ όψιν ντε φάκτο ο λόγος του οργάνου του νόμου εναντίον του λόγου του παρανόμου δηλαδή τον δικό μου. Το ότι «πυροβόλησε πέντε (5) φορές κατά των ως άνω αστυνομικών στο ύψος του στήθους (βλ. κατάθεση του αστυνομικού Μιχαήλ Καρακωσταντάκη ο οποίος κατέθεσε ότι οι πυροβολισμοί ήταν στο ύψος του στήθους των αστυνομικών) που τον ακολουθούσαν κατά πόδας και τον είχαν προσεγγίσει… κλπ, κλπ.» Παρακάτω όμως στη σελίδα 19, λέει «εξαιτίας των πυροβολισμών του κατηγορουμένου – που είναι στο ύψος του στήθους υποτίθεται – και από τον εξοστρακισμό μίας βολίδας τραυματίστηκε ο αλλοδαπός υπήκοος Αυστραλίας Grant Uranie στο αριστερό κάτω άκρο ..» και μετά ο Γερμανός υπήκοος Erich Joseph Feil”. Η λογική λέει ότι αφού πυροβολώ στο ύψος του στήθους πώς τραυματίζεται ο άλλος στο κάτω άκρο; Αυτό μπορείτε να το απαντήσετε; Θεωρείτε λογικό αυτό το επιχείρημα; Γιατί μάλιστα λέτε και παρακάτω, στη σελ. 20 «από φωτογραφίες που επισυνάφτηκαν στην δικογραφία και επιδείχθησαν στο δικαστήριο προκύπτουν φθορές σε πόδια τραπεζιών…». Άρα χαμηλά ήταν οι βολές όπως σας είπα. Αλλά λάβατε ως «αλήθεια» την κατάθεση του Καρακωνσταντάκη ότι οι πυροβολισμοί ήταν στο ύψους του στήθους. Και πως γίνεται ο άλλος να τραυματίζεται στο κάτω άκρο; Γιατί οι πυροβολισμοί ήταν στο έδαφος και όχι στο ύψος του στήθους. Στην ίδια λοιπόν σελίδα αντιφάσκετε. Γιατί λάβατε ως «αλήθεια» αυτά που είπε ο αστυνομικός. Ο οποίος είπε ή μάλλον ο άλλος ο Χαμαντάλλα ότι με το που με είδε εμένα να γυρίζω το όπλο προς το μέρος του έπεσε κάτω. Ήταν πεσμένος όταν άκουσε τους πυροβολισμούς. Πεσμένος ήταν. Και τον ρώτησα, σε αυτήν την αίθουσα ήμασταν, τους είδατε τους πυροβολισμούς; Όχι είπε! Με το που είδε να γυρνάω το όπλο προς αυτόν και προς τον συνάδελφό του έπεσε κάτω να προφυλαχθεί και τραυματίστηκε από την πτώση.
Επίσης το ότι δεν παρακολουθήσατε καλά την διαδικασία φαίνεται στην σελίδα 21. Δεν παρακολουθήσατε την διαδικασία κ. εισαγγελέα γιατί εδώ έχετε κάνει λάθος στην εξιστόρηση των γεγονότων. Λέτε για την καταδίωξη στο Μοναστηράκι, προσέξτε, γιατί εδώ έχετε κάνει λάθος στον χρόνο των γεγονότων,‘‘ο κατηγορούμενος επιβιβάστηκε αρχικά στο υπ’ αριθμό κυκλοφορίας ΤΑΑ 8119 Δ.Χ.Ε (ταξί), αλλά επειδή αυτό ήταν ως άνω οδού, σχεδόν ακινητοποιημένο, λόγω της κυκλοφοριακής συμφόρησης, αποβιβάστηκε και κινήθηκε πεζός επί της ως άνω οδού, με κατεύθυνση προς το Μοναστηράκι και ακολούθως επιχείρησε να επιβιβαστεί στο υπ’ αριθ. κυκλ. ΙΟΤ 7665 Ι.Χ.Ε αυτοκίνητο που οδηγούσε ο Δημήτριος Πρωτονοτάριος’’. Είναι λάθος εδώ η σειρά των γεγονότων. Το ανάποδο έγινε. Πρώτα επιχείρησα να αποβιβαστώ στο όχημα του κ. Πρωτονοτάριου και μετά σε ταξί. Έχετε κάνει λάθος εδώ στην παράθεση των στοιχείων. Και αυτό μου αποδεικνύει ότι δεν έχετε παρακολουθήσει την επί 1,5 χρόνο διαδικασία. Έχετε και την δικογραφία υποτίθεται, έχετε διαβάσει τα στοιχεία. Ναι, πρώτα πήγα εγώ να επιβιβαστώ στο όχημα του κ. Πρωτονοτάριου και δεν τα κατάφερα γιατί έκλεισε την ασφάλεια της πόρτας ο κ. Πρωτονοτάριος, έφυγα μετά καταδιωκόμενος έφτασα στην Μητρόπολη και σε εκείνο το σημείο επιβιβάστηκα στο ταξί. Η σειρά είναι λάθος εδώ που γράφετε. Πού ήσασταν κ. εισαγγελέα σε αυτήν την δίκη;
Εισαγγελέας: Δεν ασκεί όμως επιρροή στις πράξεις…
Μαζιώτης: Δείχνει ότι δεν παρακολουθείτε και τα επιχειρήματά σας είναι λάθος. Σας είπα ότι δεν υπάρχει ποινικό διακύβευμα εδώ ακόμα και να μου τις κατακυρώσετε όλες τις ανθρωποκτονίες κατά των αστυνομικών. Αλλά δείχνει ότι τα επιχειρήματά σας είναι έωλα. Αυτό αποδεικνύω εδώ πέρα, σημείο προς σημείο.
Πάμε στην απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του αστυνομικού Παναγιωτόπουλου. Πάλι στο Μοναστηράκι. Εδώ λοιπόν λέτε, ‘‘ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου ότι αποκλειστικός σκοπός του ήταν να διαφύγει και όχι να σκοτώσει τον αστυνομικό κατά την κρίση μας, είναι αβάσιμος γιατί αν πράγματι επιδίωκε αυτό θα τον πυροβολούσε μόνο μία φορά. Εξάλλου αφού τον πυροβόλησε μέσα από το τσαντάκι δύο φορές, όπως αποδέχεται και ο ίδιος και λόγω της συμπλοκής του ήταν σε άμεση σωματική επαφή με τον αστυνομικό, δεν είχε την δυνατότητα να επιλέξει ούτε να σκεφθεί το σημείο του σώματός του στο οποίο θα τον έπληττε. Με λίγα λόγια πυροβόλησε τον αστυνομικό εκεί όπου μπορούσε αν τον πυροβολήσει’’.
Γιατί δεν το λέτε αυτό και για τον κ Παπαχριστόπουλο στην Κλειτορία; Ίδια περίπτωση είναι. Έχω συμπλακεί, έχω έρθει σε σωματική επαφή με τον αστυνομικό, έχουμε πιαστεί στα χέρια. Και ο κ. Παπαχριστόπουλος μου είχε πιάσει το χέρι που κρατούσα το όπλο και το είχε κατεβάσει. Με το ίδιο επιχείρημα και την ίδια λογική γιατί δεν προτείνετε να καταδικαστώ και για απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του κ. Παπαχριστόπουλου; Στο πρωτοβάθμιο αυτή η κατηγορία υπήρχε για τον κ. Παπαχριστόπουλο στην Κλειτορία. Είναι ίδια περίπτωση. Αν όμως λέτε ότι τον πυροβόλησα εκεί που μπορούσα να τον πυροβολήσω, εδώ έχουμε το απρόσφορο της απόπειρας ανθρωποκτονίας. Δεν θα μπορούσα να τον πλήξω σε ζωτικό όργανο. Γιατί πού πυροβολήθηκε ο Παναγιωτόπουλος; Στο πόδι που δεν είναι ζωτικό όργανο και στο αλεξίσφαιρο γιλέκο.
Ακόμα και έτσι όπως λέτε είναι απρόσφορη η απόπειρα ανθρωποκτονίας. Πώς εννοείται ότι θέλω να τον σκοτώσω; Διανοητικά; Και όχι βάσει αντικειμενικών γεγονότων και της πραγματικότητας; Τα ίδια γίνανε και με τον κ. Παπαχριστόπουλο. Σωματική επαφή συμπλοκή με τους αστυνομικούς και πυροβολισμούς στο πόδι, κάτω χαμηλά και στους δύο. Η διαφορά είναι ότι στον έναν η μία βολή ήταν πάνω στο αλεξίσφαιρο γιλέκο χαμηλά στην κοιλιά. Δεν είναι θανατηφόρα βολή. Και αφού το πάτε έτσι ότι τον πυροβολώ εκεί που μπορώ, τον πυροβόλησα σε σημείο που δεν μπορούσε αντικειμενικά όχι μόνο να πληγεί θανατηφόρα αλλά και ούτε να τραυματιστεί. Πώς την βάζετε την απόπειρα ανθρωποκτονίας; Κατακυρώστε το και αυτό, και την απόπειρα κατά του Παναγιωτόπουλου και αυτή κατά του Παπαχριστόπουλου αφού ο Παπαχριστόπουλος λέει ψέματα ότι ήθελα να τον σκοτώσω. Κατακυρώστε το και αυτό τότε. Γιατί αυτά είναι τα αποκλειστικά στοιχεία σας. Ο λόγος των αστυνομικών εναντίον του λόγου του παράνομου.
Όμως αφού το πάτε έτσι υπάρχει αντίφαση και με την περίπτωση του κ. Κοκότση. Θα το αναφέρω αυτό εμβόλιμα. Εδώ δεν μου κατακυρώνετε αυτή την απόπειρα ανθρωποκτονίας Στην σελίδα 58 θα πάω. Γιατί οι ισχυρισμοί σας είναι βάσει των καταθέσεων των αστυνομικών. Ενώ στο Μοναστηράκι θεωρείτε αλήθεια ό, τι λένε οι αστυνομικοί, στην Κλειτορία έχετε αντιφάσεις, γι’ αυτό συγκρίνω τις δύο περιπτώσεις. ‘‘Από τις καταθέσεις των μαρτύρων προκύπτει ότι ο δράστης – για τον κ. Κοκότση λέω τώρα – δεν στόχευσε τον παραπάνω αρχιφύλακα και αφού δεν πυροβόλησε δεύτερη φορά, πράγμα που μπορούσε να κάνει αφού το όχημα διαφυγής ήταν στάσιμο, συνάγεται ότι δεν είχε ανθρωποκτόνο σκοπό’’.
Ποιες είναι εδώ οι καταθέσεις των μαρτύρων εδώ κ. εισαγγελέα; Μία ήταν. Του αστυνομικού. Και τι είπε ο αστυνομικός; Ότι ήθελα να τον σκοτώσω! Ότι είχα τέτοια πρόθεση. Αυτό δεν είπε; Δεν θυμάστε τι είπε στο δικαστήριο; Το’ πε και στο πρωτοβάθμιο, το ’πε και τώρα. Ποιες είναι εδώ οι καταθέσεις που επικαλείστε; Καμία! Δεν υπάρχει κατάθεση, μόνο του αστυνομικού, του κ. Κοκότση. Δεν υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας πολίτης που να είδε την συμπλοκή όπου μία έριξα εγώ και 17 έριξε ο Κοκότσης ο οποίος δεν είχε ‘‘ ανθρωποκτόνα πρόθεση’’ απλά έριξε σε λάθος αμάξι ο βλάκας. Αντί να πυροβολήσει το δικό μας, πυροβόλησε το αμάξι του πολίτη, Το γάζωσε. Πυροβόλησε μέσα στην καμπίνα του αυτοκινήτου.
Ποιες είναι οι καταθέσεις που επικαλείστε; Δεν υπάρχουν. Αν λοιπόν λαμβάνετε υπ’ όψιν ότι ο Μπανιάς, ο Λάππας, ο Καρακωσταντάκης, ο Χαμαντάλα είπαν την αλήθεια, γιατί δεν λαμβάνετε υπ’ όψιν και αυτό που λέει ο κ. Κοκότσης; Αστυνομικός είναι, τι θα πει; Ότι ήθελα να τον σκοτώσω. Αυτό είπε. Γιατί δεν κατακυρώνετε και αυτήν την απόπειρα ανθρωποκτονίας με βάση αυτό το ‘‘αποδεικτικό’’ στοιχείο; Αυτό το ανέφερα ως αντιπαραβολή και ως σύγκριση. Έχετε πολλές αντιφάσεις.
Στην σελίδα 34-35 για να βασίσετε ότι εγώ είμαι ένοχος της έκρηξης στην ΤτΕ – ΔΝΤ, λέτε το εξής. Ακούστε επιχείρημα το οποίο δεν είναι βάσει περιστατικών, είναι πολιτική επιχειρηματολογία καθαρά. Αφού διαβάζετε το πρώτο κομμάτι της ανάληψης ευθύνης της προκήρυξης του Επαναστατικού Αγώνα για την επίθεση στις 10 Απριλίου 2014 στην Τράπεζα της Ελλάδας, που λέτε αυτό που γράφει η προκήρυξη, ότι ‘‘η επίθεση πραγματοποιήθηκε με αυτοκίνητο – βόμβα που περιείχε 75 κιλά εκρηκτικά πετρελαιο-αμμωνίτιδας (ANFO) ….. ότι απαιτείται η οργάνωση ενός διευρυμένου επαναστατικού μετώπου που θα δημιουργήσει ρωγμές στην κυριαρχία του κράτους και του κεφαλαίου… Καλούμε όποιον αγωνιστή βλέπει ως αναγκαία για την επαναστατική αλλαγή την βίαιη ανατροπή των θεσμών και των δομών του καθεστώτος να περάσει στην άμεση επαναστατική δράση… Aς κάνουμε όμως εμείς εδώ στην Ελλάδα την αρχή για την διάλυση της ευρωζώνης και της Ε.Ε, για την κατάργηση του καπιταλισμού και του κράτους’’. Συνεπώς λέτε παρακάτω, ‘‘από την προκήρυξη συνάγεται ο τρομοκρατικός χαρακτήρας κατά την έννοια της διάταξης της παρ. 1 του άρθρου 187Α του Π.Κ…. συνεπώς ο Νικόλαος Μαζιώτης διέπραξε τα εγκλήματα α) την από πρόθεση και από κοινού κατοχής εκρηκτικών υλών και κατασκευής μηχανισμού…. και β) την από πρόθεση πρόκληση έκρηξης από κοινού….
Δηλαδή από την προκήρυξη εσείς βγάλατε το συμπέρασμα ότι εγώ είμαι ένοχος για αυτά; Δεν θα πρέπει να αποδείξετε ότι εγώ ήμουν στην Αμερικής 3; Από την προκήρυξη βγαίνει το επιχείρημα αυτό; Με βάση αυτό θα έπρεπε να καταδικαστούμε όχι για απλή συνέργεια για όλες τις ενέργειες που μας καταδίκασε το πρώτο δικαστήριο του 2011 – 2013 αλλά για συναυτουργία. Αυτό το επιχείρημα είναι πολιτικό και δεν το έχει πει κανένα δικαστήριο αυτό το πράγμα. Με βάση την προκήρυξη είμαι ένοχος για την έκρηξη στην Τράπεζα της Ελλάδας;
Και παρακάτω λέτε άλλο ‘‘μαργαριτάρι’’ για να επικυρώσετε την κατηγορία της συναυτουργίας. Σε όλα τα δικαστήρια εναντίον μας έχουν γίνει αλχημείες. Στο πρώτο δικαστήριο καταδικαστήκαμε γιατί αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης χωρίς να υπάρχουν στοιχεία εμπλοκής μας. Το κριτήριο ήταν καθαρά πολιτικό, η ανάληψη πολιτικής ευθύνης και η υπεράσπιση των ενεργειών μία προς μία και αφού δεν υπήρχαν στοιχεία για ηθική αυτουργία και συναυτουργία καταδικαστήκαμε για απλή συνέργεια και ψυχική συνδρομή για 16 ενέργειες χωρίς να υπάρχει στοιχείο. Γιατί ακόμα και για την απλή συνέργεια πρέπει να υπάρχει κάποιο στοιχείο, να πεις τι έκανες, που συνέδραμες τους φυσικούς δράστες γιατί ήταν άγνωστοι οι δράστες. Αυτό αφορά το πρώτο δικαστήριο.
Στο δεύτερο δικαστήριο και στο τρίτο, για εμένα και την Ρούπα όπου καταδικαστήκαμε, εκεί δεν έφτανε η απλή συνέργεια για να φάμε τα ισόβια, γιατί η απλή συνέργεια είναι κατηγορία που έχει μειωμένη ποινή, έπρεπε να γίνει η αλχημεία να καταδικαστούμε για συναυτουργία – για την Ρούπα είπαν ότι ήταν παρούσα στον τόπο της έκρηξης ενώ δεν υπήρχε στοιχείο για παρουσία γυναίκας αλλά ούτε και για μένα υπήρχε στοιχείο ότι ήμουνα εκεί –, όμως έπρεπε να μπει αυθαίρετα ότι είμαι συναυτουργός, ότι είμαι ‘‘διευθυντής’’ για να καταδικαστώ σε ισόβια. Το ίδιο κάνει και ο κ. εισαγγελέας τώρα.
Ούτε και κ. Κλάπα είπε, λέει αυτά η προκήρυξη, είσαι ένοχος για την έκρηξη. Η κ. Κλάπα είπε ότι εφόσον υπερασπίστηκες τις ενέργειες, είσαι και διευθυντής γιατί ένα απλό μέλος δεν μπορεί να υπερασπίσει τις ενέργειες της οργάνωσης, πρέπει να είσαι ‘‘διευθυντής’’ και επειδή είσαι και ‘‘παλιός’’ και ριψοκίνδυνος και δίνεις και το καλό παράδειγμα – στους υποτιθέμενους υφισταμένους μου – είσαι συναυτουργός στην έκρηξη της ΤτΕ.
Πάμε παρακάτω. Τι μας βάζει τώρα ο κ. εισαγγελέας ότι είπαμε για τους υπαλλήλους security της ΤτΕ, που δεν είπαμε εμείς τέτοιο πράγμα; Ακούστε εδώ τι λέει στην σελίδα 32. ”Στην ακροαματική διαδικασία ο Νίκος Μαζιώτης και η Παναγιώτα Ρούπα, έκαναν πολλές ερωτήσεις όσον αφορά τις επικρατούσες συνθήκες υπό τις οποίες υπέστησαν τους τραυματισμούς οι πιο πάνω υπάλληλοι και υποστήριξαν ότι οι υπάλληλοι αυτοί ενημερώθηκαν από τους αστυνομικούς για την επικείμενη έκρηξη….”
Πού το είπαμε αυτό; Εμείς είπαμε ότι ενημερώθηκαν από αστυνομικούς; Ούτε οι ίδιοι δεν το λένε αυτό. Όλοι οι μάρτυρες, ο κ. Καλορίτης, ο κ. Καμπαράκης, ο κ. Σιώτος, λένε ότι εμείς δεν ενημερωθήκαμε από την αστυνομία. Θα το λέγαμε εμείς αυτό το πράγμα; Από πού και ως πού τα λέτε αυτά; Γι’ αυτό αναρωτιέμαι, ήσασταν στην διαδικασία; Ναι ή όχι;
Και επειδή εμείς κάνουμε την ηχογράφηση και την απομαγνητοφώνηση αφού μας έχετε δώσει την άδεια, θέλω να πω ακριβώς τι είπαν οι μάρτυρες σε αυτό το δικαστήριο. Λέει ο κ. Καμπαράκης Στυλιανός στις 23/2/2018 στην ερώτηση, αν είχατε ενημέρωση (για την απειλή έκρηξης). Απαντά ότι επίσημη ενημέρωση δεν είχαμε από κανέναν.
Δηλαδή δεν είχατε επίσημη ενημέρωση ρωτά η κ. πρόεδρος; Όχι, απαντάει αυτός. Ενημερώθηκαν 3 λεπτά πριν την έκρηξη, όχι από την αστυνομία αλλά από τους υπαλλήλους security της Τράπεζας Πειραιώς. Και είχε πάρει επίσης τηλέφωνο ο συνάδελφός του, ο Σιώτος ο οποίος παραπονιόταν ότι ήθελε να φτάσει στο σημείο να τους ειδοποιήσει. Δεν είχαν ενημέρωση. Ενημέρωση λέει ο Σιώτος υπήρχε ότι είχε μπει βόμβα ψηλά στην Ομήρου. Ο Σιώτος λέει ότι αν είχαν ενημερωθεί έγκαιρα, νωρίτερα, θα είχαν αποφύγει και οι δύο τους τραυματισμούς. Ερώτηση στον κ. Σιώτο από μας τι έφταιξε για τους τραυματισμούς τους. Και απαντά: ‘‘Αν είχαν ειδοποιηθεί έγκαιρα δεν θα είχαν συμβεί αυτά που συνέβησαν. Υπήρχε χρόνος να εκκενωθεί η μισή Αθήνα στα 50 λεπτά’’. Και μάλιστα εμείς του κάναμε ερώτηση ευθέως: ‘‘Υπήρχε δόλος να πληγούν οι συνάδελφοί σας’’; Ρωτήσαμε και τον κ. Καμπαράκη και τον κ. Καλορίτη. Εδώ ρωτάμε και τον κ. Σιώτο. Όχι, είπαν!
Ο κ. Φραγκιαδάκης ήταν αστυνομικός περιπολικού στην Πανεπιστημίου και Αμερικής και λέει: ‘‘Η αστυνομία δεν προσεγγίζει. Προέχει η σωματική ασφάλεια. Επιλέγεται η μεγαφωνική, γι’ αυτό δεν προσεγγίσαμε’’. Από τις μαρτυρίες προκύπτει ότι η αστυνομία δεν μπήκε στην οδό Αμερικής να ειδοποιήσει κανέναν. Και η μεγαφωνική λέει ο κ. Τζιρίτας δεν ακουγόταν. Το ίδιο λένε και οι υπάλληλοι security της Τράπεζας Πειραιώς. Ακούγαμε… κάτι αλλά δεν καταλαβαίναμε τι λέγανε. Δεν υπήρχε καν η εντολή για εκκένωση, δεν μπήκε η αστυνομία μέσα στην Αμερικής. Υπήρχαν απλώς περιπολικά στην Αμερικής και Πανεπιστημίου και Αμερικής και Σταδίου. Τίποτε άλλο. Πώς λέτε εσείς ότι ενημερώθηκαν οι υπάλληλοι από την αστυνομία αφού ούτε οι ίδιοι δεν το λένε; Και λέτε μάλιστα ότι το παραδεχόμαστε και εμείς; Δεν ισχύει αυτό το πράγμα.
Ο κ. Καλορίτης λέει: ‘‘Ενημερωθήκαμε από απέναντι και από τον κ. Σιώτο’’. Αυτό λέει. ‘‘Ακούστηκε τηλεβόας. Ακούσαμε κάτι να λένε στην Πανεπιστημίου και Αμερικής αλλά δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε’’. ‘‘Εφόσον γνώριζαν οι αστυνομικοί το σημείο, έπρεπε να ενημερώσουν εμάς’’. ‘‘Εκ των υστέρων ξέρουμε ότι θα ήταν ασφαλές να πάμε κάτω στο υπόγειο’’. ‘‘Είναι υποχρέωση της αστυνομίας να ενημερώνει όταν δέχεται τέτοιο προειδοποιητικό τηλεφώνημα’’. Ο κ. Καλορίτης τα καταθέτει.
Πού λέχτηκε ότι ενημερώθηκαν από την αστυνομία αυτοί οι άνθρωποι; Ο κ. Τζιρίτας καταθέτει στις 23/2/2018: ‘‘Θα έπρεπε η αστυνομία να έχει ειδοποιήσει’’. ‘‘Αν είχαμε χρονικό περιθώριο γιατί να μην ειδοποιήσουν;’’ ‘‘Αν είχαν ειδοποιήσει θα φεύγαμε’’, λέει ο κ. Τζώρτζης από την Τράπεζα Πειραιώς. Εσείς από πού βγάλατε αυτά τα συμπεράσματα, από αυτά που έχω διαβάσει; Στο πρωτοβάθμιο – επειδή έχω φέρει τα πρακτικά του πρωτοβάθμιου – δεν έχουν αντιφάσεις στις καταθέσεις τους απ’ ό,τι έχουν πει και τώρα στο Εφετείο.. Λένε πανομοιότυπα πράγματα.
Ο κ. Τζιρίτας λέει: ‘‘Κανένας αστυνομικός δεν εισήλθε στον αποκλεισμένο χώρο’’. ‘‘Κάποια στιγμή νωρίτερα είδα έναν αστυνομικό που με σπασμωδικές κινήσεις φώναζε, φύγετε, πήγαινε πίσω μου έλεγε’’. ‘‘Τι πήγαινε πίσω’’; ‘‘Να φύγω ή να μη φύγω’’; ‘‘Είναι κάτι επικίνδυνο’’;
Ο αστυνομικός Φραγκιαδάκης καταθέτει: ‘‘Επιλέγεται η μεγαφωνική γιατί δεν προσεγγίζουμε’’. Λένε τα ίδια πράγματα. Δεν μπήκανε μέσα στην οδό Αμερικής για να ειδοποιήσουμε υπαλλήλους που μπορεί να ήταν φύλακες σε διάφορα κτίρια. Ό, τι είπε στο πρωτοβάθμιο (ο Φραγκιαδάκης) είπε και τώρα. Τα ίδια λέει και ο αστυνομικός Ταξιάρχης Δημόπουλος: ‘‘Αρκεστήκαμε στην μεγαφωνική. Τέτοιες εντολές είχαμε’’. ‘‘Δεν είχαμε εντολή να πλησιάσουμε’’.
Εμείς όχι μόνο δεν έχουμε παραδεχτεί ότι η αστυνομία ενημέρωσε τους security αλλά διατυπώσαμε και την άποψη ότι μπορεί να υπήρχε και δόλος από την μεριά της αστυνομίας για να μην ενημερωθούν. Πώς τα λέτε αυτά τα πράγματα;
Μας βάζετε λόγια στο στόμα μας που ούτε καν τα έχουμε πει. Ούτε καν οι ίδιοι, οι σεκιουριτάδες δεν τα είπανε αυτά. Ο κ. Καλορίτης λέει, ‘‘θεωρώ απαράδεκτο που δεν μας ειδοποίησε η αστυνομία’’. Το ίδιο το θύμα το λέει. Και όλοι λένε ότι δεν υπήρχε δόλος από τους δράστες της ενέργειας να πληγούν. Ο κ, Σιώτος λέει, ‘‘εγώ 3 λεπτά πριν σκάσει η βόμβα ειδοποίησα τους συναδέλφους μου στην Τράπεζα της Ελλάδας’’. Για ποιά αστυνομία λέτε ότι ενημέρωσε; Διαπληκτίστηκε ο κ. Σιώτος με την αστυνομία, ότι υπήρχαν άνθρωποι μέσα στην ΤτΕ, δεν τους έχετε ειδοποιήσει και υπάρχουν άνθρωποι μέσα.
Οι δύο υπάλληλοι, οι Καμπαράκης και Καλορίτης έμειναν μέσα γιατί δεν γνώριζαν για την απειλή και την προειδοποίηση. Τι λέει ο κ. Σιώτος: ‘‘Δεν υπήρχε ενημέρωση από την αστυνομία. Η αστυνομία υποτίθεται ότι είχε κάνει την εκκένωση αλλά εκκένωση δεν είχε γίνει γιατί υπήρχαν δύο άνθρωποι μέσα’’. Αυτό είναι από την κατάθεση του Σιώτου.
Θέλω να βρω την κατάθεση του κ. Καλορίτη. ‘‘Δεν είχαμε ενημέρωση τηλεφωνική. Το θεωρώ απαράδεκτο ότι δεν ενημερωθήκαμε για την ύπαρξη του ύποπτου οχήματος μπροστά από την πόρτα της τράπεζας’’. Αυτά λέει ο κ. Καλορίτης. Τώρα εσείς πώς λέτε στην αγόρευσή σας ότι ειδοποιήθηκαν οι υπάλληλοι από την αστυνομία, και μάλιστα ότι το παραδεχόμαστε, εδώ μάλλον η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Πάμε τώρα στην σελίδα 37, στο επίδικο σε αυτό που έχει ποινικό διακύβευμα. Τι λέτε πρώτα για την συντρόφισσα Ρούπα: Και μάλιστα κάνετε και αντιπαραβολή αν και η συντρόφισσα είναι μόνο για πλημμελήματα σε αυτή την δίκη αλλά έχει σημασία η πρόταση αυτή. ‘‘Κανένας μάρτυρας και κανένα έγγραφο, δημόσιο ή ιδιωτικό, ούτε οι προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα κάνουν λόγο για ‘‘κάποια γυναίκα’’, η οποία θα μπορούσε να συμπεράνει κάποιος ότι αυτή η γυναίκα είναι η σύντροφος του Νίκου Μαζιώτη, που ενήργησε ως συναυτουργός του στην έκρηξη στην οδό Αμερικής’’.
Και παρακάτω αφού λέτε ότι για την Ρούπα οι πράξεις της από κοινού τέλεσης διακεκριμένων φθορών και της επικίνδυνης σωματικής βλάβης δεν προκύπτουν, και προτείνετε να κηρυχθεί αθώα, παρακάτω λέτε για μένα: ‘‘Τα ίδια όμως, περί απαλλαγής, δεν ισχύουν για τον Νίκο Μαζιώτη. Ο κατηγορούμενος αυτός, στο στάδιο της απολογίας του όπως και σε άλλα στάδια της δίκης, υποστήριζε ότι δεν είχε καμία συμμετοχή στην έκρηξη της οδού Αμερικής, έξω από την ΤτΕ….’’.
Εγώ δεν έχω πει τίποτα. Σε καμία δίκη του Επαναστατικού Αγώνα δεν έχω πει αν ήμουνα ή δεν ήμουνα σε ενέργειες. Πώς τα λέτε αυτά ότι είπα; Ας δείξει και η κ. γραμματέας τα πρακτικά. Δεν ξέρω τι έχει γράψει. Σε καμία δίκη, ούτε όταν δικαζόμαστε για τις 16 ενέργειες από το 2003 ως το 2010, δεν έχουμε πει τίποτα για το αν ήμασταν ή δεν ήμασταν στις ενέργειες. Δεν έχουμε δώσει καμία πληροφορία. Πώς το γράψατε εσείς αυτό;
Και για να επιχειρηματολογήσετε ότι εγώ είμαι ένοχος για την έκρηξη, ότι είμαι ένοχος για την συναυτουργία γράφετε αρχικά ότι η ενέργεια έγινε με 75 κιλά εκρηκτικής ύλης ANFO, ‘‘η ουσία αυτή που είναι άγνωστη στους περισσότερους και σε μένα βέβαια, ήταν γνωστή στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα’’. Και στις επόμενες σελίδες λέτε για το γκαράζ και το αυτοκίνητο, ‘‘που είχε παγιδευτεί και είχε εκραγεί (το ΥΒΜ 7991) ΝΙSSAN SUNNY το είχε κλέψει ο Νίκος Μαζιώτης με συνεργάτες του…’’.
Αποδείχτηκε πουθενά ότι εγώ έκλεψα το αμάξι; Υπήρχε κάποιο στοιχείο απτό ότι εγώ έκλεψα το αμάξι; Ή δεν θυμάμαι και έχω πει ότι το έκλεψα; Εγώ δεν έχω πει κάτι σε σχέση με αυτό. Εσείς πώς το λέτε αυτό το πράγμα; Πού το βασίζετε; Σε ποιό τεκμήριο και σε ποια απόδειξη; Λέτε παρακάτω ότι εγώ νοίκιασα το γκαράζ. Το μαθηματικό θεώρημα είναι το εξής. Ότι αφού νοίκιασε το γκαράζ αφού βρέθηκαν τα αποτυπώματά του στο μισθωμένο συμβόλαιο για το γκαράζ της οδού Δενιζλείου, στο οποίο βρέθηκε η σχάρα του αυτοκινήτου (ΝΙSSAN SUNNY), το οποίο υποτίθεται ότι το είχα κλέψει εγώ και αφού βρέθηκε η σχάρα του ΝΙSSAN SUNNY, άρα εγώ είμαι και στην ενέργεια ως συναυτουργός στην έκρηξη της οδού Αμερικής 3 επειδή νοίκιασα το γκαράζ; Και δεν έχω πει τίποτα για το γκαράζ.
Ας υποθέσουμε ότι ναι, βρέθηκαν τα αποτυπώματά μου στο μισθωτήριο του γκαράζ, εντάξει. Και λοιπόν; Σημαίνει ότι εγώ ήμουνα στην Αμερικής; Υπήρξε κάποιο άλλο στοιχείο; Γιατί με αυτήν την ‘‘λογική’’ θα έπρεπε από την πρώτη δίκη (2011 – 2013) να έχουμε καταδικαστεί για όλες τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα ως συναυτουργοί και όχι με την απλή συνέργεια.
Στην πρώτη δίκη – υπόθεση είχαν βρεθεί κλειδιά πάνω μου, είχα εγώ κλειδιά που άνοιγε την Αιγίνης, την κεντρική γιάφκα της οργάνωσης που είχε ρουκέτες, 30 κιλά εκρηκτικά, είχε καλάσνικωφ, είχε πιστόλια, της ‘‘Παναγιάς τα μάτια είχε’’. Είχα στοιχεία, DNA, στην οδό Μηδείας, στο άλλο κρησφύγετο όπου δεν είχε βρεθεί τίποτα. Και στο γκαράζ του Καρέα είχε βρεθεί δικό μου DNA, μείγμα, που μέσα είχε 150 κιλά ANFO κ. εισαγγελέα. Το 2010 αυτό.
Με βάση την λογική σας θα έπρεπε, να καταδικαστώ ως συναυτουργός για όλες τις ενέργειες και ειδικά για το χρηματιστήριο γιατί στο χρηματιστήριο είχε χρησιμοποιηθεί ANFO στην ενέργεια το 2009. Γιατί δεν καταδικάστηκα σύμφωνα με την λογική αυτή από τους συναδέλφους σας του πρώτου δικαστηρίου; Η κ. Ευσεβία Λιακοπούλου ήταν στο πρώτο δικαστήριο.
Με βάση το επιχείρημα αυτό, ότι είχαν βρεθεί τα κλειδιά του πάνω μου, επειδή είχα πρόσβαση στις γιάφκες, τι σημαίνει αυτό; Ότι έκλεψα τα πάντα, τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια, κατασκεύασα όλες τις βόμβες και ήμουν σε όλες τις επιθέσεις παρών; Από πού τεκμαίρονται αυτά; Γιατί τότε το δικαστήριο έβγαλε άγνωστους τους δράστες και εμάς απλούς συνεργούς και ότι παρείχαμε ψυχική συνδρομή; Οι συνάδελφοί σας, όχι εγώ!
Από όσα έχουν προκύψει, το ότι στο γκαράζ, βρέθηκε η σχάρα του αυτοκινήτου ‘‘προκύπτει ότι ένας από τους δράστες της έκρηξης του οχήματος έξω από την Ττ Ε ήταν ο Νίκος Μαζιώτης’’. Τέλειωσε. Αυτό ήταν το επιχείρημα.
Το κριτήριο όμως και εδώ είναι πολιτικό. Γιατί έχω υπερασπίσει την ενέργεια στην Τράπεζα της Ελλάδας. Γιατί έχουμε αναλάβει την πολιτική ευθύνη, γιατί έχουμε υπερασπιστεί τις ενέργειες της οργάνωσης, γιατί συνεχίσαμε τον ένοπλο αγώνα.
Γιατί δεν καθίσαμε να μπούμε φυλακή το 2013, γιατί βγήκαμε στην παρανομία και συνεχίσαμε τον αγώνα.
Δεν αρκούσε λοιπόν η απλή συνέργεια που επιβλήθηκε στο πρώτο δικαστήριο έπρεπε να καταδικαστούμε στην εσχάτη των ποινών γιατί συνεχίσαμε.
Με αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία; Με το τίποτα! Γιατί το επιχείρημά σας είναι ένα τίποτα! Νομικά δεν στέκει. Όχι δικηγόρος, ένας απλός πολίτης που δεν έχει νομικές γνώσεις θα έλεγε, τι είναι αυτό; Δεν σημαίνει τίποτα αυτό. Εκτός και αν μας πείτε ότι με υποθέσεις καταδικάζουμε εδώ πέρα. Να μας το πείτε και αυτό να το ξέρουμε. Γιατί αν ισχύει, δεν θα έπρεπε να υπάρχει 1,5 χρόνο διαδικασία. Και ‘‘σχολαστικότατη’’, όπως είπατε.
Με το ίδιο επιχείρημα που αθωώνετε την Ρούπα για διακεκριμένες φθορές, καταδικάζετε εμένα. Η Ρούπα στην πρώτη δίκη (2011 – 2013) καταδικάστηκε χωρίς καν τα στοιχεία που επικαλείστε. Καταδικάστηκε μόνο γιατί ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Δεν φαινόταν πουθενά, ούτε στα ‘‘συνωμοτικά’’ ραντεβού σε πάρκο στην Καισαριανή δεν φαινόταν. Ούτε ο Παπαθανασάκης, ο πρώτος βασικός μάρτυρας κατηγορίας που ήταν επικεφαλής του τμήματος εσωτερικής τρομοκρατίας της ΔΑΕΕΒ δεν έλεγε τίποτα για την Ρούπα. Για μένα έλεγε και για τους υπόλοιπους. Με βάση το ότι αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη και υπερασπιστήκαμε την οργάνωσή μας καταδικαστήκαμε.
Για την υπόθεση της απαλλοτρίωσης της Κλειτορίας σας είπα αυτό με τον Κοκότση. Για την υπόθεση στα Μέθανα θέλω να κάνω μία επισήμανση. Λέτε ότι εγώ ομολόγησα λόγω του αποτυπώματος. ‘‘Λόγω του δακτυλικού αποτυπώματος και του βιντεοληπτικού υλικού ο κατηγορούμενος Νικόλαος Μαζιώτης ομολόγησε τη συμμετοχή του στη ληστεία αυτή’’. Σοβαρά το πιστεύετε αυτό; Δεν θα μπορούσα να πω όπως και τόσοι άλλοι κατηγορούμενοι που έχουν έρθει μπροστά σας ότι είναι κατασκευασμένο. Πόσοι έχουν έρθει μπροστά σας και έχουν πει ότι είναι κατασκευασμένα τα στοιχεία, ότι τα έφτιαξε η αστυνομία, ότι είναι σκευωρία; Ποτέ δεν ανέλαβα την ευθύνη γιατί υπήρχαν ατράνταχτα στοιχεία! Η κ. Λιακοπούλου μου το είχε πει κάποια στιγμή όταν συζητάγαμε για αυτές τις υποθέσεις (Κλειτορίας), θα μπορούσατε να μην αναλάβετε, να πείτε όχι. Και εγώ είπα ότι ήταν επιλογή μου να αναλάβω την ευθύνη. Το κριτήριο για να αναλάβω την ευθύνη για τα Μέθανα δεν ήταν το αποτύπωμα. Ήταν πολιτικό το κριτήριό μου για να αναλάβω την ευθύνη για τα Μέθανα. Γιατί όπως και τις ενέργειες της οργάνωσης, τις αμιγώς πολιτικές, δεν τις θεωρούμε εγκληματικές, το ίδιο ισχύει για την απαλλοτρίωση στα Μέθανα. Το ίδιο και για την Κλειτορία.
Δεν θα μπορούσα να πω ότι το DNA δεν είναι δικό μου; Άσχετα αν αυτό ισχύει ή όχι; Λέτε παρακάτω ότι εγώ και ένας άλλος κατηγορούμενος θεαθήκαμε να κινούμαστε στο δρόμο Καλλονής – Μεθάνων με κατεύθυνση προς τα Μέθανα. Αυτό τι σημαίνει; Ότι υπήρχε μαρτυρία ότι μας αναγνώρισαν να κινούμαστε εκεί πέρα; Γιατί τα λέτε αυτά; Δεν υπήρξε καμία αναγνώριση στην πραγματικότητα. Ούτε και στο πρωτοβάθμιο υπήρξε καμία αναγνώριση και όσον αφορά και το τι έγινε μέσα στην τράπεζα. Στο δευτεροβάθμιο ήρθαν κάποιοι εκ των υστέρων να αναγνωρίσουν. Και όταν σε πολλά δικαστήρια λένε δεν θυμάμαι μετά από τόσα χρόνια, κάποιοι ‘‘φρεσκάρισαν’’ την μνήμη τους και ήρθαν να αναγνωρίσουν.
Εμένα δεν με ενδιαφέρει το αποτύπωμα. Δεν ήταν το κριτήριό μου αυτό για να αναλάβω την ευθύνη.
Λέτε για την κατηγορία της ένταξης. Ποιά είναι η σκοπιμότητα; Να αθωωθώ λέτε για την διεύθυνση και να μετατραπεί η κατηγορία σε ένταξη. Αυτό τώρα τι είναι; Ορθολογισμός του ποινικού δικαίου; Έχω ήδη καταδικαστεί για συγκρότηση της οργάνωσης. Και μάλιστα και οι δυο μας, και εγώ και η συντρόφισσα Ρούπα έχουμε κατηγορηθεί 2 και 3 φορές για το ίδιο πράγμα. Για συγκρότηση – διεύθυνση, γιατί πάνε μαζί αυτά. Γιατί αφορά την δομή της οργάνωσης. Τώρα εσείς λέτε ότι η ένταξη είναι αυτοτελές αδίκημα, ότι είναι διαφορετικό από την συγκρότηση και επειδή δεν υπάρχουν στοιχεία για την διεύθυνση και επειδή είμαστε αναρχικοί – σωστό αυτό – ότι δεν είναι ορθή η κατηγορία της διεύθυνσης και να μετατραπεί σε ένταξη.
Τι διαφορά έχει κ. εισαγγελέα η συγκρότηση από την ένταξη; Είναι δύο διαφορετικά πράγματα; Η συγκρότηση δεν σημαίνει ότι εντάσσεσαι ταυτόχρονα στην οργάνωση; Θα πρέπει δηλαδή να βάλετε διαφορετική ποινή για την συγκρότηση και διαφορετική για την ένταξη; Αυτό είναι ορθολογισμός; Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Δεν συγχωνεύεται η ένταξη στην συγκρότηση; Ποιά είναι η σκοπιμότητα της πρότασής σας;
Ούτως ή άλλως οι ποινές θα είναι μεγάλες. Ποια είναι η σκοπιμότητα να προτείνετε ενοχή για ένταξη όταν έχουμε καταδικαστεί για συγκρότηση; Και μάλιστα μας κατηγορείτε ξανά και ξανά για το ίδιο πράγμα, για την συγκρότηση; Δεν σας φθάνουν οι ποινές;
Εδώ αποδεικνύεται και το άδικο και ο παραλογισμός του αντιτρομοκρατικού νόμου. Του νόμου Σταθόπουλου και Παπαληγούρα. Πριν από αυτούς του νόμους, σε τέτοιες υποθέσεις κατηγορείται κάποιος αποκλειστικά για πράξεις. Με τον νόμο 187 έχετε αντικαταστήσει τον παλιό νόμο ‘‘σύσταση και συμμορία’’ που ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα και εντάσσει στον 187 όλες τις ποινικές υποθέσεις. Ακόμα και αν κλέβει πορτοφόλια κάποιος, βάζεις τον νόμο 187. Δηλαδή ποινή 5 έως 10 χρόνια. Έχετε αντικαταστήσει το παλιό ‘‘σύσταση και συμμορία’’ γιατί θέλετε πιο μεγάλες ποινές.
Παλιά όμως κατηγορούνταν κάποιος για πράξεις εφόσον αποδεικνυόταν το ‘‘αδίκημα’’. Τώρα, μόνο και μόνο, η συγκρότηση ή η ένταξη χωρίς πράξη, έχει μια ποινή 8 ετών στο ‘‘νερό’’. Με το καλημέρα, η δίκη ξεκινάει με αυτό. 7 – 8 χρόνια, άντε το πολύ να βάλεις 10 χρόνια. Παραπάνω δεν γίνεται. Αυτό είναι ορθολογικό που προτείνετε;
Εντάξει έχουν γίνει οι αντιτρομοκρατικοί, έχουμε καταδικαστεί για την συγκρότηση του Επαναστατικού Αγώνα, γιατί βάζετε και την ένταξη; Θα είναι πιο δίκαιο; Δεν συγχωνεύεται η ένταξη με την συγκρότηση;
Όλη η ‘‘φιλοσοφία’’ της πρότασής σας είναι απλώς να μείνει η ισόβια κάθειρξη. Αυτό είναι το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Δεν υπάρχει κάτι άλλο. Πουθενά δεν βλέπω ένα επιχείρημα, τουλάχιστον για την ΤτΕ που να αποδεικνύει την πρόταση του εισαγγελέα.
Είναι γεμάτη λάθη, αντιφάσεις και όντως ευλόγως μου δημιουργεί την εντύπωση ότι μάλλον τσάμπα έγινε η επί 1, 5 χρόνο διαδικασία αυτή. Ίσως δεν έπρεπε να την κάνετεκαθόλου.