Πολιτική τοπόθετηση του Νίκου Μαζιώτη στην 4η δίκη εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα στις 15/11/2019
https://athens.indymedia.org/post/1601549/
03/12/2019 6:09 μμ.
Αυτή η δίκη στρέφεται κατά του Επαναστατικού Αγώνα γιατί τουλάχιστον οι μισές υποθέσεις του κατηγορητηρίου θεωρούνται ότι είναι στα πλαίσια της χρηματοδότησης της οργάνωσης. Αλλά και γενικότερα όλο το κατηγορητήριο που ξεκινάει από μια ‘‘εγκληματική’’ οργάνωση που τα μέλη της, σύμφωνα με την θεωρία το 2012 γίνονται μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, στρέφεται κατά της οργάνωσης και προσπαθεί να την παρουσιάσει ότι είναι μία οργάνωση– ομπρέλα για ληστείες τραπεζών.
Δεν είναι ούτε υπόθεση ‘‘ληστών του Διστόμου’’ –άλλωστε είναι μία υπόθεση-ληστεία αυτή που αφορά το Δίστομο και είναι μία ‘‘μιντική’’ ορολογία– ούτε είναι υπόθεση ‘‘ληστών με τα μαύρα’’. Είναι υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα άσχετα αν αυτές οι υποθέσεις δεν έχουν σχέση με την οργάνωση. Άλλωστε και οι ‘‘ληστές του Διστόμου’’ που είναι ‘‘μιντιακή’’ ορολογία και πριν 10 χρόνια ‘‘οι ληστές με τα μαύρα’’ είχαν αναβαθμιστεί από πλευράς κρατικής ασφαλείας λόγω της υποτιθέμενης εμπλοκής τους με τον Επαναστατικό Αγώνα. Οι ληστείες ή απαλλοτριώσεις τραπεζών ούτως ή άλλως δεν είχαν ποτέ μείζονα σημασία για την ασφάλεια του κράτους. Μόνο ο ένοπλος αγώνας, μόνο ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας, που εσείς ονομάζετε ‘‘τρομοκρατία’’ αποτελεί μείζονα προτεραιότητα και κίνδυνο για την ασφάλεια του διεθνούς συστήματος, του καπιταλισμού και του κράτους.
Εμείς είμαστε ο στόχος, ο Επαναστατικός Αγώνας, γιατί ήμασταν ο μεγαλύτερος κίνδυνος του κράτους από το 2002 και μετά. Γι’ αυτό και επικηρυχτήκαμε 2 φορές. Μία το 2007 όταν χτυπήσαμε την πρεσβεία των ΗΠΑ με αντιαρματική ρουκέτα, κάτι που κανείς δεν το έκανε στην Ελλάδα και μας είχε επικηρύξει και το αμερικάνικο κράτος με 1 εκατομμύριο δολάρια και το ελληνικό κράτος με 800.000 ευρώ και δεύτερη φορά μας είχε επικηρύξει το ελληνικό κράτος με 2 εκατομμύρια ευρώ, ένα για μένα και ένα για τη συντρόφισσα Ρούπα το 2014.
Επίσης να υπενθυμίσω ότι ενώ είχα συλληφθεί το 2014, ένα χρόνο μετά, το 2015, οι ΗΠΑ με εντάσσουν στην λίστα των ‘‘διεθνών τρομοκρατών’’ του State Department. Όπως καταλαβαίνει κανείς, ο στόχος είμαστε διαχρονικά εμείς, ο Επαναστατικός Αγώνας, και όχι κάποιοι ληστές τραπεζών ή αναρχικοί μέλη του α/α χώρου.
Από το 2003 ως το 2016, ο Επαναστατικός Αγώνας με ελάχιστες δυνάμεις πραγματοποίησε 17 ένοπλες και βομβιστικές επιθέσεις και 4 απαλλοτριώσεις τραπεζών. Από το Σεπτέμβριο του 2003 ως το Σεπτέμβριο του 2016 17 ένοπλες ενέργειες και 4 απαλλοτριώσεις τραπεζών.
Για μας, ο ένοπλος αγώνας είναι αναπόσπαστο κομμάτι του επαναστατικού και αναρχικού κινήματος από την εποχή της Α΄ Διεθνούς Ένωσης Εργατών τον 19ο αιώνα. Ως κίνημα έχουμε συμμετάσχει στα μεγαλύτερα γεγονότα που σημάδεψαν το εργατικό κίνημα. Όπως την Παρισινή Κομμούνα του 1871, την πρώτη εργατική επανάσταση, τον αγώνα για την καθιέρωση του 8ωρου με τα γεγονότα του Σικάγου το 1886. Δεν θα υπήρχε εργατική πρωτομαγιά χωρίς τους αναρχικούς. Μιλάμε ουσιαστικά για ένοπλη αντιπαράθεση απεργών με την αστυνομία στα γεγονότα της πλατείας Χαίημαρκετ στο Σικάγο μετά την δολοφονία 4 εργατών από την αστυνομία. Αυτοί που εκτελέστηκαν μετά τα γεγονότα από το κράτος ήταν αναρχικοί.
Ως κίνημα έχουμε συμμετάσχει στην Ρώσικη και την Ισπανική Επανάσταση, στην αντίσταση κατά των ναζί στην Γαλλία και την Ιταλία, στον αγώνα κατά του φρανκικού καθεστώτος στην Ισπανία, στα γεγονότα του Μαΐου του 1968. Στην Ελλάδα οι αναρχικοί υπήρξαν πριν καν την ύπαρξη του ΚΚΕ και στην σημερινή εποχή έκαναν την εμφάνισή τους για πρώτη φορά στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 κατά της χούντας.
Είμαστε το μόνο κίνημα μπορώ να πω που έχει στραφεί στοχευμένα κατά των εκπροσώπων του κράτους και αρχηγών κρατών. Έχουν εκτελεστεί από αναρχικούς τρεις Ισπανοί πρωθυπουργοί, ένας Γάλλος πρόεδρος, ένας πρόεδρος των ΗΠΑ, ένας Ιταλός βασιλιάς ενώ έχουν γίνει απόπειρες κατά του Κάιζερ του αυτοκράτορα της Γερμανίας και του πρωθυπουργού του Βίσμαρκ και απόπειρες κατά του Μουσολίνι και του Φράνκο.
Για μας ο ένοπλος αγώνας, αυτό που εσείς λέτε ως ‘‘τρομοκρατία’’ είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας και δεν το παίρνουμε πίσω. Εμείς πιστεύουμε ότι εσείς είστε ληστές και εγκληματίες, ότι το κράτος και το κεφάλαιο είναι ένας εγκληματικός και τρομοκρατικός μηχανισμός για να προστατεύει τα συμφέροντα των πλουσίων και των οικονομικά ισχυρών. Στην εξουσία βρίσκονται οι ληστές, δηλαδή οι τράπεζες, οι πολυεθνικές, οι διεθνείς τοκογλύφοι και τα τσιράκια τους, τα μέλη των ελληνικών κυβερνήσεων και ο κρατικός μηχανισμός.
Ο Επαναστατικός Αγώνας ξεκίνησε τη δράση του το 2003 και στην πρώτη περίοδο της δράσης του, από το 2003 ως το 2007 οι ενέργειες που έκανε επικεντρώθηκαν κατά του πολέμου εναντίον της ‘‘τρομοκρατίας’’ και κατά των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Καραμανλή. Σε αντίθεση με αυτά που έλεγε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Τζωρτζ Μπους ο τζούνιορ ότι ‘‘όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας’’, εκβιάζοντας ουσιαστικά την συναίνεση της ‘‘διεθνούς κοινότητας’’, εμείς με την επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα RPG εναντίον της πρεσβείας των ΗΠΑ δίναμε την απάντηση, ‘‘δεν είμαστε μαζί σας, είμαστε εναντίον σας’’. Και όταν έγινε η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα, η τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις είχε ξυπνήσει τον πρόεδρο Μπους λέγοντας ‘‘πρόεδρε δεχόμεθα επίθεση στην Αθήνα’’.
Η δράση μας λοιπόν το πρώτο διάστημα επικεντρώνεται από το 2003 ως το 2007 στον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’ και κατά της ενσωμάτωσης και της συστράτευσης του ελληνικού κράτους στον πόλεμο κατά της ‘‘τρομοκρατίας’’, δηλαδή οι επιθέσεις στα δικαστήρια της Ευελπίδων –ήταν η πρώτη ενέργεια εναντίον της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας που είχε υιοθετήσει τότε το ελληνικό κράτος– απαντώντας και στις συλλήψεις τότε για την 17Ν και τον ΕΛΑ το 2002-2003, εναντίον της αστυνομικής βίας και καταστολής, επιθέσεις π.χ. στο αστυνομικό τμήμα Καλλιθέας ενόψει και των ολυμπιακών αγώνων, σε κλούβες των ΜΑΤ στο Ρουφ και επιθέσεις ως απάντηση στις τότε νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις της τότε κυβέρνησης Καραμανλή όπως με τις επιθέσεις στα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας. Η πιο top ενέργεια όμως εκείνης της περιόδου θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι η επίθεση εναντίον της πρεσβείας των ΗΠΑ.
Έχουμε μιλήσει για το χρέος και τα μνημόνια πολύ προτού επιβληθούν τα μνημόνια, δηλαδή από το 2005 και το 2009. Έχουμε προγνώσει την επερχόμενη κατάρρευση του 2009. Έχουμε πει ότι η κρίση είναι ευκαιρία για την καθεστωτική ανατροπή, αρκεί να φτιαχτεί ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα που να υιοθετήσει τον ένοπλο αγώνα ως μέθοδο δράσης. Ήδη από το 2009 τα λέγαμε αυτά. Και εδώ θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ σε αποσπάσματα των προκηρύξεων της οργάνωσης για να αποδείξω του λόγου το αληθές.
Όταν είχαμε κάνει την επίθεση στο υπουργείο Απασχόλησης το 2005 που είχε γίνει ως απάντηση στο νομοσχέδιο του τότε υπουργού της κυβέρνησης της ΝΔ, του Παναγιωτόπουλου, που ουσιαστικά καταργούσε το 8ωρο, θεσμοθετούσε ουσιαστικά την μαύρη και επισφαλή εργασία, λέγαμε το εξής για το χρέος, ένα μικρό απόσπασμα: ‘‘Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση’’. Το 2005 όταν υπήρχε αυτή η επίπλαστη αίσθηση ευμάρειας, δίνονταν δάνεια και η καθεστωτική προπαγάνδα έλεγε ότι η Ελλάδα είναι ισχυρή μέσα στην ζώνη του ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εμείς λέγαμε τα αντίθετα: ‘‘Είναι αλήθεια πως η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Είναι αλήθεια πως το ελληνικό κράτος αναζητά συνεχώς τρόπους συγκέντρωσης χρημάτων για να πληρώνει τόκους προηγουμένων δανείων σε ημεδαπούς και αλλοδαπούς χρηματοπιστωτικούς οίκους. Είναι αλήθεια πως μια ενδεχόμενη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας δεν βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας. Είναι αλήθεια επίσης, πως το χρέος είναι αποτέλεσμα της συστηματικής ενίσχυσης του κεφαλαίου από το ελληνικό δημόσιο, όπως προαναφέραμε. Είναι αποτέλεσμα μιας ταξικής πολιτικής του ελληνικού κράτους που ευνοεί τους ισχυρούς και στρέφεται ενάντια στους ανίσχυρους, είναι μια ταξική επιλογή αναδιανομής του πλούτου από κάτω προς τα πάνω και στο ίδιο πλαίσιο εντάσσονται οι πολιτικές για τη μείωση του χρέους και την επίλυση του οικονομικού προβλήματος. Ό, τι χρήματα πρόκειται να μαζευτούν στα δημόσια ταμεία για να τραφεί περισσότερο το ήδη υπερτροφικό χρηματιστικό κεφάλαιο, θα μαζευτούν από την ενισχυμένη αφαίμαξη των χαμηλών στρωμάτων’’.
Ενώ υπήρχε η καθεστωτική προπαγάνδα, ότι η οικονομία πάει καλά, είμαστε ‘‘δυνατοί’’ στα πλαίσια της Ε.Ε, εμείς το 2005 μιλούσαμε ακόμα και για το ενδεχόμενο κατάρρευσης. Κανείς πολιτικός και καμία πολιτική δύναμη δεν έχει πει αυτά τα πράγματα. Ουσιαστικά εμείς (ο Επαναστατικός Αγώνας) διαγνώσαμε το πρόβλημα πολύ πριν την εμφάνιση της κρίσης.
Και όταν εμείς ως οργάνωση μετά από 6 μήνες, χτυπήσαμε το υπουργείο Οικονομίας απαντώντας στα πρώτο προϋπολογισμό λιτότητας της κυβέρνησης Καραμανλή λέγαμε το εξής προφητικά: ‘‘Όσον αφορά την Ελλάδα, η ίδια η ιστορία έχει ήδη δείξει πόσο φαιδρά ήταν τα φληναφήματα της πολιτικής εξουσίας περί ισχυροποίησης της ελληνικής οικονομίας ύστερα από την είσοδό της στην ΕΕ, στη ζώνη του ευρώ και το άνοιγμά της στις διεθνείς αγορές. Τα τελευταία απομεινάρια μιας ήδη αποσαθρωμένης παραγωγικής δομής σαρώνονται από τις ανταγωνιστικές δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς, καμιά προοπτική για τη δημιουργία νέων παραγωγικών δομών δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα –εκτός και αν καταφέρουμε να ανταγωνιστούμε την Κίνα σε μισθούς, όπως προτρέπουν οι ευρωπαίοι επιχειρηματίες– η πλασματική ευημερία που για χρόνια βασίστηκε στην κατανάλωση με δανεικά λαμβάνει τέλος και το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να χρεώνει τις επόμενες γενιές με το υπέρογκο δημόσιο χρέος που κάθε χρόνο αυξάνεται με αλματώδεις ρυθμούς λόγω των υψηλών επιτοκίων, τα οποία οι κυβερνήσεις προσφέρουν ως αντάλλαγμα για να συνεχίσουν να δανείζονται. Κατά την άποψή μας η Ελλάδα βρίσκεται σε δεινή θέση και δεν σεβόμαστε την άποψη που λέει, πως η συμμετοχή στη ζώνη του ευρώ καθιστά δεδομένη την αποφυγή σοβαρών κρίσεων. Τα δομικά προβλήματα της «εθνικής» οικονομίας σε συνδυασμό με την προαναφερθείσα εγγενή τάση του καπιταλιστικού συστήματος προς την ανισορροπία δημιουργούν έναν καλό συνδυασμό για μια επικείμενη οικονομική κρίση, για την οποία δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από ποιους γεωγραφικούς παραλλήλους θα ξεκινήσει’’.
Ήδη δηλαδή από τον Δεκέμβριο του 2005, 2 χρόνια πριν ξεσπάσει η κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ, η οποία πυροδότησε τη κρίση του ’08 με την κατάρρευση της Leaman Brothers, μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στον κόσμο μιλούσαμε για το ενδεχόμενο μιας κρίσης. Κανείς δεν τα έλεγε αυτά, τα έλεγαν κάποιοι ‘‘τρομοκράτες’’, ‘‘απολίτικοι’’, ο Επαναστατικός Αγώνας.
Τη δεύτερη περίοδο της δράσης της οργάνωσης, μετά το 2007-2008, έχοντας καταλάβει το τι γίνεται στις ΗΠΑ και τη σημασία που είχαν για την παγκόσμια οικονομία, αποφασίσαμε η δράση μας να έχει ως επίκεντρο τη κρίση, αυτή που βρισκόταν προ των πυλών. Δηλαδή να χτυπήσουμε τις δομές του συστήματος στην Ελλάδα, όπως το χρηματιστήριο και τράπεζες πολυεθνικές όπως είναι η Citibank. Σκοπό είχαμε να σαμποτάρουμε την πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης, την πολιτική διάσωσης του συστήματος.
Το 2008 είχαμε ήδη αποφασίσει να χτυπήσουμε το χρηματιστήριο. Επειδή όμως μεσολάβησε η δολοφονία Γρηγορόπουλου και έγινε η εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008, αποφασίσαμε πρώτα να κάνουμε μια επίθεση στα ΜΑΤ ως αντίποινα –με σαφή ανθρωποκτόνα πρόθεση, αυτό το έχουμε πει ξεκάθαρα– και θα αναφέρω τι είχαμε πει στην προκήρυξη με την οποία είχαμε αναλάβει αυτή την ενέργεια. Είχαμε πει ότι η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν το πρελούδιο μιας μεγαλύτερης κοινωνικής εξέγερσης και αυτό το βασίζαμε στο ότι η κρίση θα χτυπήσει την Ελλάδα, θα δημιουργηθεί και κρίση στο πολιτικό σύστημα της αντιπροσωπευτικής ‘‘δημοκρατίας’’ και στο ίδιο το σύστημα της ελεύθερης αγοράς. Θα δημιουργήσει κοινωνικά δεινά και θα προκληθεί μια γενικευμένη απονομιμοποίηση του συστήματος στα μάτια της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα έχουμε ταραχές.
Αυτό το είχαμε πει και σε αυτήν την προκήρυξη του 2009 και το είχαμε προγνώσει και στην προκήρυξη που αναλάβαμε την επίθεση στην αμερικάνική πρεσβεία. Είχαμε πει αν και είχαμε κάνει ένα λάθος μικρό, είχαμε πει, ‘‘αν γινόταν μια μαζική λαϊκή εξέγερση στην Ελλάδα, το πρώτο κτίριο που θα κατεδαφιζόταν θα ήταν η αμερικάνικη πρεσβεία και το δεύτερο το κοινοβούλιο’’. Εδώ κάναμε λάθος στη σειρά.
Το 2010-2012 το κτίριο στο οποίο ήθελε ο λαός να μπει μέσα και φώναζε ‘‘να καεί το μπουρδέλο η βουλή’’ ήταν το ελληνικό κοινοβούλιο. Όλα αυτά που είχαμε στο νου μας ότι μπορεί να γίνουν ή θα γίνουν με βάση τις συνθήκες τις οποίες σωστά αναλύαμε, πέσαμε μέσα.
Και επειδή αυτή ειδικά η ενέργεια κατά των ΜΑΤ έχει μία ιδιαίτερη μεγάλη σημασία, θα επιμείνω λίγο και θα αναφέρω τι λέγαμε στην προκήρυξη υπενθυμίζοντας τι είχε αναφερθεί όταν έκανα ερωτήσεις σε μάρτυρα υπεράσπισης του συντρόφου Ασπιώτη σε σχέση με τα γεγονότα στο κοινοβούλιο το 2010-2012.
Με αυτή την ενέργεια αποδεικνύαμε με βάση τη θέση μας ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα μαζικό επαναστατικό κίνημα που να έχει τον ένοπλο αγώνα στις στοχεύσεις του δηλαδή ο ένοπλος αγώνας να διεξάγεται σε μαζική διάσταση και όχι μόνο από μια ολιγομελή ομάδα όπως ήμασταν εμείς –αυτή η ενέργεια ήταν παραδειγματική– και αποδείκνυε ότι ένας μικρός πυρήνας αποφασισμένων επαναστατών μπορεί να εξουδετερώσει αστυνομικές διμοιρίες των ΜΑΤ και γενικά τα σώματα ασφαλείας. Και αυτοί οι 3 που ήταν στο σημείο, οι Στάμου, Μάργελος και Ματζούνης δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν, ο ένας ο Ματζούνης παρ’ ολίγο να σκοτωθεί –τραυματίστηκε βαριά– και οι δικοί του συνάδελφοι της διμοιρίας λίγο παρακάτω δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν καθόλου.
Ο Επαναστατικός Αγώνας κατέβασε έναν πυρήνα να συγκρουστεί στο δρόμο με δυνάμεις ασφαλείας, κάτι που κανείς δεν το έκανε στην Ε λλάδα. Είναι άλλο πράγμα να κάνεις σαμποτάζ ή ενέδρα, να βάζεις μια βόμβα και άλλο πράγμα να κατεβάζεις στο δρόμο έναν ένοπλο πυρήνα να αντιμετωπίσει face to face δυνάμεις των ΜΑΤ ή δυνάμεις ασφαλείας γενικά. Και επειδή αυτή η ενέργεια ήταν μέσα στα δεδομένα πλαίσια της εποχής, εμείς μιλώντας προς τον χώρο μας για την εξέγερση που έρχεται ενάντια στα μνημόνια, λέγαμε το εξής, θα σας διαβάσω ένα μικρό κομμάτι: ‘‘Ας φανταστούμε πως ζούμε μια κοινωνική αναταραχή πιο μεγάλη και πιο μαζική από αυτή του Δεκέμβρη..’’ Αυτή η προκήρυξη γράφτηκε τον Ιανουάριο του 2009, πριν τα μνημόνια και πριν την πολιορκία της βουλής από χιλιάδες λαού. ‘‘…..με έναν κρατικό μηχανισμό να έχει παραλύσει και μια κυβέρνηση να φεύγει νύχτα από τη χώρα’’. Σαν την Αργεντινή δηλαδή που έφυγαν οι υπουργοί με τα ελικόπτερα όταν κατέρρευσε η οικονομία της το 2001. ‘‘Ας φανταστούμε πως βρισκόμαστε σε ένα κενό εξουσίας, πως έχουμε καταλάβει το κέντρο της Αθήνας και επιχειρούμε τη δημιουργία μιας επαναστατικής Κομμούνας για πρώτη φορά στα χρονικά της ελληνικής επαναστατικής ιστορίας. Ας φανταστούμε το κέντρο της πόλης χωρίς αστυνομικά τμήματα, τα υπουργεία άδεια και κατειλημμένα από επαναστάτες και το λαό, τις τράπεζες κλειστές.
Πώς μπορεί μια επαναστατική Κομμούνα να σταθεί, αν δεν υποστηρίζεται από τα όπλα’’;
Και μετά στο τέλος αυτής της προκήρυξης, για να αποδείξω αυτά που λέω, ότι εμείς μιλάμε για τη δημιουργία μαζικού κινήματος, μιλώντας και απευθυνόμενοι στον δικό μας χώρο, λέμε, ‘‘Παράλληλα να ανοίξει άμεσα μια συζήτηση ανάμεσα σε όλες τις επαναστατικές δυνάμεις για την προοπτική μιας ελευθεριακής κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης μέσα από σειρά επαναστατικών προταγμάτων για την εργασία, την παραγωγή, την καθημερινή ζωή. Προταγμάτων όπως καταλήψεις εργασιακών χώρων και εργοστασιακών μονάδων, όχι με στόχο πλέον, τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών εργασίας, αφού εν μέσω κρίσης αναμένεται από τα αφεντικά μια σαρωτική επίθεση σε όλα τα εργασιακά μέτωπα και μέτρα που θα επιδεινώσουν περισσότερο τις εργασιακές συνθήκες και τους μισθούς. Καταλήψεις που θα έχουν ως στόχο, να θέσουν ξανά την παραγωγική διαδικασία μπροστά, στους εργασιακούς χώρους που εγκαταλείπουν τα αφεντικά ως μη αποδοτικούς και την άμεση αυτοδιαχείρισή τους από τους εργάτες. Καταλήψεις που θα διεκδικούν την απαλλοτρίωση των μέσων παραγωγής, τα οποία μπορούν να τεθούν υπό τον πλήρη έλεγχο των εργαζομένων, κατάργηση στην πράξη της λειτουργίας της οικονομίας της αγοράς και παράλληλη διαμόρφωση εργατικών συμβουλίων που θα καθορίζουν τι θα παράγεται, από ποιους και για ποιους. Απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας των πλουσίων και διάθεσή της στους σκοπούς της Επανάστασης. Επίθεση και κατάλυση των κρατικών μηχανισμών και δομών. Όλα στα χέρια των προλετάριων, τίποτα στα χέρια των εξουσιαστών. Μόνο έτσι θα κάνουμε πράξη το πρόταγμα «να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας». Ταυτόχρονα δηλαδή μιλάγαμε για τις προτάσεις μας μιλώντας προς τον χώρο, το να φτιαχτεί δηλαδή ένα επαναστατικό κίνημα.
Είχαμε προγνώσει τα μνημόνια με την έννοια ότι είχαμε διατυπώσει ότι η Ελλάδα θα ενταχθεί σε πρόγραμμα τύπου ΔΝΤ – Βρυξελλών. Και θα σας διαβάσω για να δείτε τι λέγαμε από το 2009 όταν έγινε η επίθεση στο χρηματιστήριο. Τα λέμε από το 2009 πρόγραμμα Βρυξελλών – ΔΝΤ όταν ο Παπανδρέου πριν ακόμα πάρει την εξουσία έλεγε ότι ‘‘λεφτά υπάρχουν’’. Στις 2 Σεπτεμβρίου 2009. Γιατί εδώ μιλάμε για πολιτική οργάνωση και όχι ποινικούς ληστές τραπεζών. ‘‘Είναι αναμενόμενες οι επόμενες εκρήξεις και στην Ελλάδα –είναι Σεπτέμβριος του 2009, δεν έχει έρθει ακόμα το ΠΑΣΟΚ– καθώς η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις επιθέσεις της εναντίον της κοινωνίας για να εφαρμόσει τις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής που υπαγορεύουν τα επιτελεία της υπερεθνικής ελίτ (Βρυξέλλες, ΔΝΤ) και να επιβάλει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις. Είναι αναμενόμενο ότι τα κράτη και οι οικονομικές ελίτ τραβούν όλο και περισσότερο το σχοινί στην εκμετάλλευση των κοινωνιών…’’. Δηλαδή 1 χρόνο, για την ακρίβεια 9 μήνες πριν τον Μάιο του 2010, εμείς λέγαμε ότι η Ελλάδα θα ενταχθεί σε αυτό το πρόγραμμα (μνημόνιο). Πριν ακόμα πει ο Παπανδρέου ότι ‘‘λεφτά υπάρχουν’’.
Στην ίδια προκήρυξη για την επίθεση για το Χρηματιστήριο Αθηνών συνεχίζουμε και διατυπώνουμε τις πολιτικές προτάσεις μας: ‘‘Για μας, η πραγματική έξοδος από την κρίση δεν βρίσκεται σε καμία συνταγή διόρθωσης του συστήματος’’. Και παρακάτω:
‘‘Η πολιτική λύση βρίσκεται στην εξωθεσμική και οριζόντια οργάνωση των αντιστάσεων, σε μια προοπτική που θα στοχεύει στην ανατροπή και την Επανάσταση’’. ‘‘Η έξοδος από την κρίση θα έρθει μέσα από την επαναστατική κοινωνική οργάνωση που αναπόφευκτα θα συγκρουστεί με κάθε καθεστωτική μορφή πολιτικής οργάνωσης. Η έξοδος από την κρίση θα έρθει με την καταστροφή του συστήματος, των μηχανισμών και των θεσμών του, με την οργάνωση μιας κοινωνίας οικονομικής ισότητας και πολιτικής ελευθερίας. Μιας κοινωνίας χωρίς οικονομικές και κοινωνικές διαφορές, έξω από τα δόγματα του ανταγωνισμού, μιας κοινωνίας αλληλεγγύης. Όταν μιλάμε για οριστική έξοδο από τη σημερινή και από κάθε άλλη κρίση, εννοούμε την Επανάσταση. Εννοούμε την κατάργηση του κράτους και κάθε μορφής οργανωμένης εξουσίας που αναπόφευκτα θα υπάρχει για να διαιωνίζει και να αναπαράγει τους κοινωνικούς και ταξικούς διαχωρισμούς, δηλαδή τις βαθύτερες αιτίες των κάθε είδους κρίσεων. Εννοούμε την αφαίρεση των οικονομικών προνομίων από την άρχουσα τάξη και την κοινωνικοποίησή τους, δηλαδή την επανοικειοποίηση του κλεμμένου κοινωνικού πλούτου. Την απαλλοτρίωση της κρατικής και εκκλησιαστικής περιουσίας και την κοινωνικοποίησή της. Την απαλλοτρίωση όλης της γης και της περιουσίας που κατέχουν οι βιομηχανίες. Τη δήμευση των περιουσιών των πλουσίων. Την κατάργηση κάθε οικονομικού και πολιτικού προνομίου και τη δημιουργία μιας κοινωνικής οργάνωσης που θα αποτρέπει την επανεμφάνιση παλιών ή και νέων μορφών πολιτικού και οικονομικού συγκεντρωτισμού, και που κάθε απόφαση θα λαμβάνεται από τις Κοινότητες και τα Συμβούλια των πολιτών. Την κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, αλλά και την αποτροπή κάθε πολιτικής που θα επιδιώκει την κρατικοποίηση ή την εθνικοποίησή τους. Γιατί δε γίνεται να επιστρέψουμε σε μορφές κρατικού συγκεντρωτισμού, με κάποιο κόμμα «πεφωτισμένης ηγεσίας» να οργανώνει ένα «νέο» κεντρικά ελεγχόμενο μοντέλο ανάπτυξης. Αυτό το κοινωνικό μοντέλο ούτως ή άλλως κατέρρευσε. Όμως, έτσι κι αλλιώς, είναι αντεπαναστατικό και αντικοινωνικό, αφού η εδραίωσή του βασίζεται στον πολιτικό ολοκληρωτισμό. Η μόνη ιδιοκτησία να είναι η κοινοτική, η μόνη εξουσία αυτή των Κοινοτήτων και των λαϊκών Συνελεύσεών τους’’.
Και στην τελευταία προκήρυξη πριν την πρώτη μας σύλληψη, τον Νοέμβριο του 2009, όταν είχε έρθει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και ο Παπανδρέου ο οποίος υπόσχεται ότι ‘‘λεφτά υπάρχουν’’, λέμε ότι ‘‘με το σύνθημα να σώσουμε τη χώρα από τη χρεοκοπία, ο Παπανδρέου θα εξαπολύσει τη μεγαλύτερη μεταπολεμικά ταξική και κοινωνική επίθεση έτσι όπως αυτή έχει σχεδιαστεί από την Ε.Ε και επιβάλλεται από τα όργανά της με το καθεστώς της ασφυκτικής δημοσιονομικής επιτήρησης. Η σημερινή κυβέρνηση θα είναι η πρώτη που θα χρεοκοπήσει πολιτικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ τα πελατειακής φύσης κοινωνικά στηρίγματα που διατηρεί –σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστικές ηγεσίες– δεν θα τη βοηθήσουν να διατηρήσει την κοινωνική νομιμοποίησή της. Το ΠΑΣΟΚ, με το σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο διαλυμένο, δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στο ρόλο του, που είναι η διασφάλιση της κοινωνικής ομαλότητας και συνοχής, ενώ οι κοινωνικές εκρήξεις θα είναι ο μόνιμος εφιάλτης της κυβέρνησης μέχρι την τελειωτική κατάρρευσή της που δε θα αργήσει να έρθει’’.
Τον επόμενο μήνα όπως εκ των υστέρων μαθεύτηκε ο Παπανδρέου διεξήγαγε μυστικές διαβουλεύσεις με τον Ντομινίκ Στρος Σκαν, τότε διευθυντή του ΔΝΤ, ενώ πούλαγε απάτη στο λαό με το ‘‘λεφτά υπάρχουν’’ για να μπει η χώρα σε καθεστώς ΔΝΤ. Εμείς αυτό το λέγαμε πριν γίνουν καν αυτές οι μυστικές διαβουλεύσεις. Σε αυτήν την προκήρυξη αναφερόμαστε και στις επικηρύξεις συντρόφων από τον αναρχικό χώρο για τους οποίους λέγανε ότι είναι μέλη του Επαναστατικού Αγώνα και λέγαμε ότι δεν έχουν καμία σχέση.
Την Άνοιξη του 2010 σχεδιάζαμε να κάνουμε μια επίθεση στα πλαίσια, όπως έχω πει, μιας καμπάνιας σαμποταρίσματος της υπαγωγής της χώρας στο πρόγραμμα ΔΝΤ-Βρυξελλών, δηλαδή το μνημόνιο όπως έγινε γνωστό. Σε προπαρασκευαστική ενέργεια για την πραγματοποίηση αυτής της επίθεσης, σε απόπειρα απαλλοτρίωσης αυτοκινήτου που θα χρησιμοποιείτο για την επίθεση, σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αστυνομικούς στην Δάφνη, ο σύντροφός μας Λάμπρος Φούντας στις 10 Μαρτίου 2010. Ο σύντροφος σκοτώθηκε σε μια προσπάθεια σαμποταρίσματος αυτής της εγκληματικής, αντικοινωνικής και αντιλαϊκής πολιτικής, έδωσε τη ζωή του για να γίνει η κρίση ευκαιρία για την Επανάσταση, γι’ αυτό και του αφιερώσαμε την επίθεση στη Τράπεζα της Ελλάδας και στο γραφείο του ΔΝΤ στις 10απριλίου 2014 που αναλήφθηκε από το ‘‘Κομάντο Λάμπρος Φούντας.’’
Συλληφθήκαμε παραμονές του Α΄ Μνημονίου τον Απρίλιο του 2010. Όταν συλληφθήκαμε αξιωματούχος της κυβέρνησης Παπανδρέου είχε δηλώσει ανώνυμα ότι, ‘‘πρόλαβαν ένα χτύπημα που θα τελείωνε οριστικά την οικονομία’’. Αυτό αποδείκνυε την επικινδυνότητα του Επαναστατικού Αγώνα και το πρόσφορο της δράσης του να υπονομεύσει το ίδιο το σύστημα. Αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη, κάτι που σε επίπεδο οργάνωσης είχε γίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σε ατομικό επίπεδο ήμουν πρώτος εγώ που έσπασα μια αρνητική παράδοση στην Ελλάδα όπου δεν υπερασπίζονταν τις επιλογές αγώνα και όταν είχα συλληφθεί το 1998 για την τοποθέτηση βόμβας στο υπουργείο Ανάπτυξης είχα πει, ναι, εγώ έκανα αυτήν την ενέργεια, ανέλαβα την ευθύνη γι’ αυτήν την ενέργεια όπως και την κατοχή εκρηκτικών και όπλων που είχαν βρεθεί σπίτι μου τότε και είχα πει ότι ήταν δικά μου.
Τι είναι το Μνημόνιο; Γιατί θεωρώ ότι άλλοι θα έπρεπε να βρίσκονται στο εδώλιο των κατηγορουμένων, ούτε ο Επαναστατικός Αγώνας, ούτε αναρχικοί, ούτε κανένας αγωνιστής δεν θα έπρεπε να βρίσκεται σε κανένα εδώλιο. Και επειδή είχατε ρωτήσει εσείς κ. πρόεδρε έναν μάρτυρα υπεράσπισης, την ίδια κατάσταση έχουμε με την κατοχή, σας απαντώ, ναι αλλά με άλλους όρους. Το Μνημόνιο σημαίνει κατοχή της χώρας και υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, δηλαδή του ελληνικού εδάφους για να πληρωθεί το χρέος. Σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ.5 της πρώτης δανειακής σύμβασης του 2010, την οποία την βγάλατε εσείς ως νόμιμη και συνταγματική, ‘‘το ελληνικό κράτος παραιτείται αμετάκλητα άνευ όρων από κάθε ασυλία που αφορά το ίδιο και τα περιουσιακά του στοιχεία σε όλες τις νομικές του διαδικασίες’’. Υποθηκεύσατε τα πάντα ως κράτος για να πληρωθεί το χρέος και αυτό το βγάλατε νόμιμο και συνταγματικό. Στην πραγματικότητα έχετε απαρνηθεί την όποια εθνική κυριαρχία. Σε ένα άλλο δικαστήριο που δικαζόμαστε είχα πει στους δικαστές γιατί δυστυχώς αναγκάζομαι να λέω τα ίδια και τα ίδια, ‘‘κράτος είστε, ελληνικό κράτος όμως έχετε πάψει να υπάρχετε’’. Είστε απλώς ο ιμάντας μεταβίβασης εντολών από τα υπερεθνικά κέντρα εξουσίας, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Βρυξελλών, από την ΕΚΤ στην Φρανκφούρτη, από το ΔΝΤ. Αυτά είναι τα αφεντικά σας, του κράτους σας. Και εφαρμόζετε τους νόμους που αυτοί υπαγορεύουν για να μιλήσουμε για ‘‘δημοκρατία’’ και ‘‘λαϊκή κυριαρχία’’!
Έχετε επιβάλει ένα καθεστώς ληστείας στον ελληνικό λαό για να πληρωθεί το χρέος. Και για να μιλήσουμε και για νομιμότητα, έχετε παραβιάσει το Σύνταγμα και όλους τους νόμους που κατοχυρώνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην υγεία, το δικαίωμα στη στέγη, το δικαίωμα στην ίδια τη ζωή και την αξιοπρέπεια, όταν επιβάλλετε ως κράτος μια πολιτική φτώχειας, ανεργίας, μια πολιτική που φέρνει δεινά, αρρώστιες, πείνα, έχετε πετάξει ένα σωρό ανθρώπους έξω από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, έχετε κάνει κατασχέσεις για να πληρωθούν οι τράπεζες και το χρέος. Πιστεύω ότι ζούμε μια από τις χειρότερες περιόδους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας αφού ο ελληνικός λαός είναι υποταγμένος, έχει περιέλθει σε κατάσταση ηττοπάθειας και πιστεύω ότι είναι όντως κατοχή όχι με στρατιωτικούς όρους όπως την δεκαετία του ’40 από τις δυνάμεις του Άξονα αλλά με οικονομικούς όρους. Καλύτερα ήταν τότε τα πράγματα γιατί μπορεί να πεινούσε ο λαός αλλά αγωνιζόταν εναντίον αυτών που τον καταπίεζαν. Με αυτόματα όπλα, με σμάισερ, με τόμσον, με στεν, τώρα θα έπρεπε να αγωνιστεί με καλάσνικοφ κανονικά.
Ούτε καν το Α΄ Μνημόνιο το 2010, η πρώτη μητρική δανειακή σύμβαση δεν ψηφίστηκε με νόμιμους και συνταγματικούς όρους. Ο νόμος 3847 της 11ης Μαΐου 2010 έγινε νόμος με την υπογραφή του τότε υπουργού Οικονομίας, του Παπακωνσταντίνου, του ΠΑΣΟΚ. Το έχω πει και σε άλλες δίκες αλλά θα μου επιτρέψετε να πω τα ίδια πράγματα για τον τρόπο που νομοθετήθηκαν αυτά τα πράγματα που μόνο νόμιμα δεν είναι. ‘‘Τα μνημόνια, οι συμφωνίες και συμβάσεις δανεισμού εισάγονται στη βουλή για συζήτηση και ενημέρωση. Ισχύουν και εκτελούνται από της υπογραφής τους’’. Αυτό ίσχυσε (το μνημόνιο) με την υπογραφή του Παπακωνσταντίνου. Υπήρχαν βουλευτές όπως ο σημερινός υπουργός πάλι Δημόσιας Τάξης, ο Χρυσοχοΐδης που έλεγε δεν ήξερα τι υπογράφω. Δεν ήξερα το περιεχόμενο των συμβάσεων αυτών. Ειλικρινής ήτανε! Ούτε με την κοινοβουλευτική διαδικασία επικυρώθηκε νόμιμα το μνημόνιο. Επικυρώθηκε από βουλευτές – μαριονέτες. Το άρθρο 28 παρ.2 του Συντάγματος λέει: ‘‘για να εξυπηρετηθεί σπουδαίο εθνικό συμφέρον και να προαχθεί η συνεργασία με άλλα κράτη, μπορεί να αναγνωριστούν με συνθήκη ή συμφωνία, σε όργανα διεθνών οργανισμών αρμοδιότητες που προβλέπονται από το Σύνταγμα. Για την ψήφιση νόμου που κυρώνει αυτή την συνθήκη ή συμφωνία απαιτείται πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών’’. Η πρώτη δανειακή σύμβαση επικυρώθηκε από 172 βουλευτές, ούτε καν δηλαδή ο αριθμός των 180 βουλευτών που προβλέπει το άρθρο 28 παρ. 2. Και στο ίδιο άρθρο, το 28 στην παρ. 3, λέει: ‘‘Η Ελλάδα προβαίνει ελεύθερα με νόμο που ψηφίζεται από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών –και των 300 δηλαδή– σε περιορισμούς ως προς την άσκηση της εθνικής κυριαρχίας της, εφόσον αυτό υπαγορεύεται από σπουδαίο εθνικό συμφέρον, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος και γίνεται με βάση τις αρχές της ισότητας και με τον όρο της αμοιβαιότητας’’. Εδώ όμως δεν μιλάμε για περιορισμούς της άσκησης της εθνικής κυριαρχίας, εδώ μιλάμε για εκχώρηση όλης της εθνικής κυριαρχίας. Και για τον περιορισμό, όχι την εκχώρηση, έπρεπε να την ψηφίσουν και οι 300 βουλευτές. Όσον αφορά την εκχώρηση, αυτό δεν είχαν το δικαίωμα ούτε οι 300. Αλλά εσείς ως μηχανισμός, ως δικαστές, το ΣτΕ, τα media,τα κόμματα επί πολλά χρόνια κάνατε πλύση εγκεφάλου στον κόσμο βάζοντας το δίλημμα ‘‘μνημόνιο ή καταστροφή’’. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να γίνει αθέτηση πληρωμής του χρέους. Γιατί η αιτία των μνημονίων ήταν το χρέος. Όπως ακριβώς έγινε στην αρχαία Αθήνα, όταν ο Σόλωνας έκανε την σεισάχθεια και θεμελίωσε το δημοκρατικό πολίτευμα. Η αθηναϊκή δημοκρατία παρ’ ότι ήταν μια ταξική κοινωνία ήταν προϊόν ενός ταξικού εμφυλίου πολέμου μεταξύ πλουσίων και φτωχών όπου δανείζονταν οι φτωχοί με υποθήκευση την προσωπική τους ελευθερία και όταν κάλεσαν οι Αθηναίοι τον Σόλωνα να τους φτιάξει το πολίτευμα και νόμους, αυτός διέγραψε όλα τα χρέη και απελευθέρωσε όλους όσους είχαν γίνει δούλοι λόγω χρεών. Αυτή ήταν η σεισάχθεια.
Αυτό έπρεπε να το κάνει κανονικά και το κράτος σας στην περίπτωση του χρέους. Εσείς όχι μόνο δεν το κάνατε αυτό ως κράτος, τα επικυρώσατε όλα και απωλέσατε την δική σας κυριαρχία. Το Σύνταγμα το πετάξατε στα σκουπίδια και τους νόμους του. Για να μιλάμε για νομιμότητα! Με αυτό τον νόμο (το μνημόνιο) έχετε καταργήσει ουσιαστικά την αντιπροσωπευτική ‘‘δημοκρατία’’. Καμία κυβέρνηση δεν είχε εξουσιοδότηση –να το πούμε και πιο συγκεκριμένα– γιατί εσείς υποστηρίζετε ότι αυτό το σύστημα είναι ένα σύστημα όπου ο λαός άρχει –αλλά αυτό δεν ισχύει και ανέκαθεν δεν ίσχυε αλλά την τελευταία δεκαετία, στις μέρες μας έχει γίνει πιο φανερό, καμία λοιπόν κυβέρνηση δεν είχε εξουσιοδότηση από το λαό να επιβάλλει τα μνημόνια. Ποιός μπορεί να βγει και να πει ότι είχε εξουσιοδότηση να επιβάλλει τα μνημόνια; Ο Παπανδρέου, ο οποίος βγήκε και είπε ότι ‘‘λεφτά υπάρχουν’’ και ενάντια στη θέληση του λαού έφερε την α΄ μητρική δανειακή σύμβαση του 2010; Με αποτέλεσμα να πολιορκείται το κοινοβούλιο για 2 χρόνια και να θέλει ο κόσμος να μπει μέσα και να πετάξει τους πολιτικούς και να φωνάζει ‘‘να καεί το μπουρδέλο η βουλή’’, ένα παλιό σύνθημα των αναρχικών που το φωνάζαμε την δεκαετία του ’80 όταν ήμασταν νέοι. Ποιος ψήφισε το β΄ μνημόνιο στις 12 Φλεβάρη του 2012; Η κυβέρνηση Παπαδήμου, μία μη εκλεγμένη κυβέρνηση. Ήταν ο νούμερο 2 της ΕΚΤ. Μετά τον Ζ. Κ. Τρισέ ήταν αυτός, ο νούμερο 2. Ήταν μια μη εκλεγμένη κυβέρνηση. Δεν είχε καμία εξουσιοδότηση από κανέναν. Δεν είχε την ψήφο κανενός να επιβάλλει το β΄ μνημόνιο. Στις 12 Φλεβάρη του 2012 έγιναν οι τελευταίες ταραχές σε αυτή τη διετία 2010-2012. Έκτοτε υπάρχει κοινωνική ειρήνη. Μάλλον επιστρέφουμε στην ‘‘κανονικότητα’’ που λένε και οι σημερινοί κυβερνήτες!
Η ακόμα μεγαλύτερη όμως προδοσία του λαού ήταν αυτή της αριστεράς. Του Τσίπρα. Ο οποίος εκλέχτηκε με την υπόσχεση ότι θα σκίσει το μνημόνιο με έναν νόμο. Το καταπάτησε αυτό με το δημοψήφισμα του 2015. Το δημοψήφισμα μάλιστα είναι μια πιο αμεσοδημοκρατική διαδικασία, δεν είναι όπως το αντιπροσωπευτικό σύστημα. Εκεί ο ίδιος ο λαός αποφασίζει για το νόμο. Όπως έκαναν οι πολίτες στην αρχαία Αθήνα στην Εκκλησία του Δήμου όπου ο πολίτης πήγαινε αυτοπροσώπως και δεν ανέθετε σε επαγγελματίες πολιτικούς την διαχείριση των κοινωνικών υποθέσεων. Εδώ λοιπόν, ενώ το 62% –αφού έχουμε πλειοψηφικό σύστημα– των πολιτών είπε ΟΧΙ στα μέτρα των δανειστών, ο Τσίπρας το έκανε ΝΑΙ. Είναι πιο υποκριτής από τους προηγούμενους.
Εμείς, ο Επαναστατικός Αγώνας, είχαμε διαγνώσει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα το κάνει αυτό. Όταν είχαμε κάνει την επίθεση εναντίον της Τράπεζας της Ελλάδας, 1 χρόνο πριν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας στην κυβέρνηση, είχαμε πει ότι θα κάνει τα ίδια. Είχαμε πει ότι θα είναι άλλη μία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση. Σε αυτήν την προκήρυξη με την οποία είχαμε αναλάβει την ευθύνη λέγαμε το εξής: ‘‘Στην Ελλάδα η κύρια σοσιαλδημοκρατική τάση εκφράζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, μέσα από μια μακρά πορεία πολιτικών παλινδρομήσεων, αντιφάσεων και μεταστροφών προς τον «πολιτικό ρεαλισμό» που υποδεικνύουν το ίδιο το ανέφικτο μιας σταθερής σοσιαλδημοκρατικής γραμμής στην εποχή μας, καταλήγει όλο και πιο φανερά να είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας για το νεοφιλελεύθερο οικονομικό μοντέλο με προδιαγεγραμμένη την ολοκληρωτική οπισθοχώρησή του σε όλα τα ζητήματα διαχείρισης της κρίσης. Η αποδοχή όλων των κυρίαρχων δομών, μηχανισμών και συμμαχιών, η αποδοχή της ΟΝΕ, του ευρώ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η απομάκρυνση από θέσεις για κατάργηση του μνημονίου και για μονομερή διαγραφή του χρέους, δείχνουν ότι η μετεξέλιξή του σε σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα με σοσιαλδημοκρατικό προσωπείο γίνεται πριν ακόμα πάρει την εξουσία –αν την πάρει– και για να διασφαλίσει την έγκριση και τη στήριξη των οικονομικών μπλοκ εξουσίας’’. Εμείς την ενέργεια την κάναμε τον Απρίλιο του 2014, ενέργεια για την οποία καταδικαστήκαμε και εγώ και η Ρούπα σε ισόβια κάθειρξη –τα ισόβια παραμένουν για την ώρα για την Ρούπα– και τότε 10 μήνες πριν πάρει την εξουσία ο ΣΎΡΙΖΑ, λέγαμε τι ακριβώς θα κάνει. Θα μπορούσε να πει κανείς και το έχω πει ότι έχετε διαπράξει προδοσία κατά του ελληνικού λαού.
Για ποιά δημοκρατία μας λέτε και για ποιά νομιμότητα; Ειδικά την εποχή των μνημονίων, θα μπορούσα να επικαλεστώ το άρθρο 120 του Συντάγματος που λέει μπορούν οι πολίτες να αντισταθούν με κάθε μέσο όταν παραβιάζεται. Το με κάθε μέσο μπορεί να σημαίνει και να ερμηνευτεί ακόμα και με προσφυγή στα όπλα. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ένοπλος αγώνας αυτή την στιγμή που μιλάμε αλλά δεν υπάρχει.
Σε αυτή την προκήρυξη όπου αναλάβαμε την ευθύνη για την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και το γραφείο του ΔΝΤ είχαμε διατυπώσει ένα πολιτικό πρόγραμμα το οποίο θα πρέπει να έχει ένα επαναστατικό κίνημα στην εποχή μας:
‘‘- Μονομερής παύση πληρωμών του ελληνικού χρέους.
– Έξοδος από την ΟΝΕ και την ΕΕ.
– Απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας του κεφαλαίου, των μεγάλων επιχειρήσεων, των πολυεθνικών, όλης της κινητής και ακίνητης περιουσίας των καπιταλιστών.
– Κατάργηση του τραπεζικού συστήματος, διαγραφή όλων των χρεών προς τις τράπεζες, επιστροφή των μικρών περιουσιών που έχουν κατασχέσει οι τράπεζες και κοινωνικοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των τραπεζών.
– Απαλλοτρίωση της κρατικής περιουσίας, των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Απαλλοτρίωση της εκκλησιαστικής περιουσίας.
– Κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, της βιομηχανίας, των λιμανιών, των μέσων μεταφοράς και επικοινωνιών, των συγκοινωνιών, των νοσοκομείων και των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Τη διαχείρισή τους θα την αναλάβουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
– Κατάργηση του κράτους και του αστικού κοινοβουλίου των επαγγελματιών πολιτικών και αντικατάστασή τους από ένα συνομοσπονδιακό σύστημα λαϊκών Συνελεύσεων και εργατικών Συμβουλίων, ο συντονισμός των οποίων, η επικοινωνία και η εκτέλεση των αποφάσεων θα γίνονται από αντιπροσώπους αιρετούς και άμεσα ανακλητούς. Σε εθνικό επίπεδο, στη θέση του παλιού αντιπροσωπευτικού αστικού κοινοβουλίου, θα υπάρχει μια ανώτατη Συνομοσπονδιακή λαϊκή Συνέλευση, που τα μέλη της θα προέρχονται από εξουσιοδοτημένα μέλη-αντιπροσώπους, αιρετούς και άμεσα ανακλητούς από τις τοπικές λαϊκές Συνελεύσεις και τα εργατικά Συμβούλια.
– Κατάργηση της αστυνομίας και του στρατού και αντικατάστασή τους από μια ένοπλη λαϊκή πολιτοφυλακή, μη μισθοφορική’’.
Γι’ αυτήν την ενέργεια ο εισαγγελέας Δράκος στη δίκη όπου καταδικάστηκε η συντρόφισσα Ρούπα σε ισόβια για την επίθεση αυτή το 2018, ανέφερε στην αγόρευσή του ότι η ενέργεια αυτή θα μπορούσε δυνητικά να προκαλέσει κατάρρευση του κτιρίου, γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των τραπεζών και της οικονομίας κατ’ επέκταση. Για μια ακόμα φορά μέσω δικαστικού οργάνου επιβεβαιώθηκε το πρόσφορο της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα έτσι ώστε να υπονομεύσει το σύστημα πράγμα που αποδεικνύει ακόμα και με τα δικά σας μέτρα ότι η δράση του Επαναστατικού Αγώνα είναι πολιτική.
Εμείς όταν συλληφθήκαμε το 2010, δεν διαλυθήκαμε ως οργάνωση και όπως σας είπα αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη και στον 1,5 χρόνο που ήμασταν προφυλακισμένοι εξακολουθήσαμε να μιλάμε, βγάζαμε κείμενα για τα μνημόνια τα οποία τα μοιράζανε στις τότε διαδηλώσεις κατά των μνημονίων σε χιλιάδες αντίτυπα. Στο πρώτο κείμενο όταν αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη, στην ‘‘Πολιτική επιστολή προς την κοινωνία’’, λέγαμε ότι εμείς είμαστε ο Επαναστατικός Αγώνας, ότι αυτές τις ενέργειες έκανε η οργάνωση και καλώς τις έκανε και δεν μετανιώνουμε καθόλου για αυτά και χαρακτηρίζαμε την τότε κυβέρνηση Παπανδρέου ως κυβέρνηση Τσολάκογλου που ήταν η πρώτη κυβέρνηση δοσίλογων της κατοχής. Ακριβώς όπως τότε η κυβέρνηση της κατοχής με στρατιωτικούς όρους κάτασχε την αγροτική σοδειά των χωρικών και τα τρόφιμα και τα παρέδιδε στα στρατεύματα της κατοχής, οι μνημονιακές κυβερνήσεις σήμερα κατάσχουν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα σπίτια των πολιτών για να πληρωθεί το χρέος, κυρίως στις ξένες τράπεζες. Τώρα βεβαίως το χρέος έχει μεταβιβαστεί στα κράτη της Ε.Ε.
Σταθήκαμε τυχεροί και αποφυλακιστήκαμε, είναι η αλήθεια, συμμετείχαμε στην πρώτη δίκη που αφορούσε την δράση της οργάνωσης από το 2003 ως το 2010 και όπως είπε και η Ρούπα τοποθετηθήκαμε για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης, μία προς μία, τις αιτιολογήσαμε και ακολούθως πολύ προτού βγει η απόφαση επειδή ακριβώς θέλαμε να συνεχίσουμε τον αγώνα περάσαμε στην παρανομία. Σε αυτό λοιπόν το διάστημα 2012-2017, δυστυχώς, ο Επαναστατικός Αγώνας έκανε 2 μόνο πολιτικές ενέργειες. Η μία ήταν και η πιο σοβαρή από όλες, η επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας τον Απρίλιο του 2014 για την οποία επίθεση μπορώ να πω ήταν η πιο στοχευμένη στην εποχή της γιατί χτυπούσε τους μηχανισμούς που επέβαλλαν τα μνημόνια στην Ελλάδα. Η Τράπεζα της Ελλάδας είναι παράρτημα της ΕΚΤ και στο ίδιο κτίριο βρισκόταν και το γραφείο του ΔΝΤ.
Γι’ αυτήν την ενέργεια καταδικαστήκαμε σε ισόβια κάθειρξη. Ήταν ίσως η μοναδική δυναμική στοχευμένη αντιμνημονιακή ενέργεια και δεν υπάρχει πολίτης που να πει ότι αυτή η ενέργεια στρεφόταν εναντίον του. Όπως και για άλλες ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα ισχύει αυτό, π.χ. για την επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία όπου η συντριπτική πλειοψηφία την επιβράβευσε όπως έχω ακούσει. Και όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά σε κινήματα αντίστασης διεθνώς, στην Παλαιστίνη, τον Λίβανο πολλοί επιδοκίμασαν αυτήν την ενέργεια.
Σε αυτό λοιπόν το διάστημα, 2012-2017, με ελάχιστες δυνάμεις ο Επαναστατικός Αγώνας έκανε 2 πολιτικές ενέργειες, τη επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας και του γραφείου του ΔΝΤ και την απόπειρα απόδρασης που επιχείρησε η συντρόφισσα Ρούπα το 2016. Αυτή ήταν η πραγματικότητα ιστορικά. Τα υπόλοιπα είναι απλά ψέματα.
Ακριβώς λοιπόν γιατί εμείς δεν παραδοθήκαμε το 2012 και περάσαμε στην παρανομία για να συνεχίσουμε την δράση μας, γι’ αυτό έγινε η συσχέτιση αυτών των ληστειών με τον Επαναστατικό Αγώνα. Εάν δεν είχαμε βγει στην παρανομία εγώ και η Ρούπα, η δίκη αυτή θα γινόταν με τον 187, ως ληστείες τραπεζών μιας εγκληματικής οργάνωσης. Η συσχέτιση αυτή ξεκίνησε όπως είπε και η συντρόφισσα Ρούπα στην κατάθεσή της όταν ήμασταν στην παρανομία. Παρουσιαζόμασταν τόσο εγώ όσο και η συντρόφισσα Ρούπα ότι βρισκόμασταν πίσω απ’ όλα. Και θα σας παρουσιάσω δημοσιεύματα που πριν ακόμα εγώ συλληφθώ τα λένε αυτά.
Και θα αναφερθώ και στο έγγραφο Μπάκα το οποίο έγγραφο έλεγε ουσιαστικά στην πρόταση συσχέτισης, παρουσίαζε ότι οι ληστείες τραπεζών από το 2008 και μετά έχουν γίνει στα πλαίσια του Επαναστατικού Αγώνα. Μετά έγινε η αλχημεία που είχα πει, του ειδικού εφέτη ανακριτή του κ Νικόπουλου, επειδή ακριβώς είναι γελοία αυτή η συσχέτιση, ‘‘έπρεπε’’ η υπόθεση αυτή να διαχωριστεί σε 2 περιόδους, μία από το 2006 ως το 2012 και από το 2012 ως το 2015.
Πριν ακόμα συλληφθώ, υπάρχει στις 4/5/2014 δημοσίευμα της Καθημερινής: ‘‘Ο Μαζιώτης σε 6 ληστείες τραπεζών. Με 6 ληστείες τραπεζών συνδέει η ΕΛΑΣ τον καταζητούμενο τρομοκράτη Νίκο Μαζιώτη –Σουλιώτης ο αστυνομικός συντάκτης – που έχουν διαπραχθεί από τον Μάιο του 2012 ως τον Μάρτιο του 2014 με λεία γύρω στο 1,5 εκ. ευρώ’’. Ποιες είναι αυτές; Τις γράφει. Πλην των ληστειών σε Κλειτορία και Μέθανα τις οποίες έχω αναλάβει και έχω δικαστεί κα καταδικαστεί γι’ αυτές σε άλλο δικαστήριο, ‘‘η ΕΛΑΣ συνδέει τον σε 50ετή κάθειρξη καταδικασμένο Νίκο Μαζιώτη με ένοπλες ληστείες τραπεζών σε Νεμέα (30/5/2012), Σπέτσες (16/7/2012), Ακράτα (20/12/2012) και Βελεστίνο (14/8/2013). Η συμμετοχή Μαζιώτη στις προαναφερθείσες ληστείες προκύπτει σύμφωνα με την ΕΛΑΣ από την κοινή μεθοδολογία της δραστών, τον σωματότυπο κλπ’’. Σοβαρά στοιχεία! Τι να λέμε!
Άλλο δημοσίευμα, μία μέρα μετά την σύλληψή μου στις 17/7/2014: ‘‘Με Μια βομβιστική επίθεση και 6 ληστείες τραπεζών συνδέεται ο Μαζιώτης’’. Και αναφέρει τις ίδιες ακριβώς. Και αναφέρει και την επίθεση στην Τράπεζα της Ελλάδας στην οδό Αμερικής. Παρ’ όλα αυτά όμως αφού αναφέρει και την επικήρυξη του 1 εκ. ευρώ –στην Καθημερινή είναι αυτό το δημοσίευμα – ‘‘τέλος σημειώνεται ότι ο 42χρονος Μαζιώτης θεωρείται ύποπτος για τις επιθέσεις κατά των γραφείων της Ν.Δ στη λεωφόρο Συγγρού και στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη. Την ευθύνη την έχει αναλάβει η ΟΛΑ’’. Δηλαδή εδώ υπάρχουν και σενάρια ότι βρισκόμαστε πίσω από άλλες οργανώσεις.
Εμείς είμαστε Επαναστατικός Αγώνας. Το όνομά μας είναι η ταυτότητά μας. Αυτά είναι όλα ψέματα! Πίσω από όλα, είτε ληστείες τραπεζών, είτε ενέργειες άλλων σε μας τις ‘‘χρεώνουν’’.
Άλλο δημοσίευμα, του Λαμπρόπουλου: ‘‘Τουλάχιστον άλλοι 3 ποινικοί από γνωριμίες μέσα από την φυλακή υπάρχουν στην 7μελή ομάδα Μαζιώτη’’. Από πού και ως πού προκύπτει αυτό; ‘‘Η 7μελής ομάδα Μαζιώτη με 4 ποινικούς προχωρούσε εν απαρτία στις ληστείες τραπεζών. Ύστερα ορισμένοι συμμετέχουν στις ένοπλες επιθέσεις της ΟΛΑ και του Επαναστατικό Αγώνα, στα γραφεία της ΝΔ, στην κατοικία του Γερμανού πρέσβη, σε αντιπροσωπεία γερμανικών αυτοκινήτων στο Τατόι και στην έκρηξη παγιδευμένου αυτοκινήτου στην οδό Αμερικής’’.
Άλλο δημοσίευμα: ‘‘Συμπράξεις Δίστομο – Μαζιώτη’’. Σε άλλο δημοσίευμα: ‘‘Κατηγορούν τον Επαναστατικό Αγώνα, για την επιχείρηση απαγωγής του εφοπλιστή Μαρτίνου’’. Από πού και ως πού προκύπτει αυτό το πράγμα;
Δεν είναι η πρώτη φορά που λέγονται τέτοια πράγματα για τον Επαναστατικό Αγώνα. Και πριν το 2010 έλεγαν ότι και άλλες ενέργειες και υποθέσεις έχουν σχέση με μας. Για παράδειγμα στοχοποιούσαν και μένα προσωπικά για τον φόνο του ειδικού φρουρού Αμανατίδη στην Κηφισιά στις 31/12/2004. Για μια ενέργεια επίσης που έγινε στην Γλυφάδα το 2007, για την αρπαγή του MP5 του ειδικού φρουρού στο σπίτι του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Ρωμύλου Κεδίκογλου. Και μάλιστα λέγανε ότι αυτό το αυτόματο, το ΜΡ5, το χρησιμοποίησε ο Επαναστατικός Αγώνας όταν μερικές μέρες αργότερα είχε γαζώσει το β΄ αστυνομικό τμήμα Ν. Ιωνίας στον Περισσό. Αυτή η ενέργεια αναλήφθηκε από εμάς αλλά στην προκήρυξη λέγαμε ότι το ΜΡ5 δεν έχει σχέση με αυτό που άρπαξαν από το σπίτι του Κεδίκογλου.
Όταν όμως συλληφθήκαμε το 2010 διαψεύστηκαν αυτά τα σενάρια. Υπάρχει δημοσίευμα που έλεγε: ‘‘Ταυτοποιήθηκαν το ΜΡ5 και τα καλάσνικοφ’’. Τα καλάσνικοφ είχαν ταυτοποιηθεί ότι είχαν χρησιμοποιηθεί κατά των αστυνομικών των ΜΑΤ στο Γουδί και στο υπουργείο Πολιτισμού το 2009 όπως και το υποπολυβόλο MP5 είχε χρησιμοποιηθεί σε αυτές τις ενέργειες, αυτό δηλαδή που είχε χρησιμοποιηθεί στην επίθεση κατά του β΄ αστυνομικού τμήματος Ν. Ιωνίας. Ο Σουλιώτης είναι ο συντάκτης της δημοσίευσης: ‘‘Το εύρημα επιβεβαιώνει την εκτίμηση της ΕΛΑΣ πως οι δράστες της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας χρηματοδοτούνται από ληστείες τραπεζών. Ανατράπηκε ωστόσο η αρχική εκτίμηση ότι το υποπολυβόλο που ανευρέθη στο κρησφύγετο του Επαναστατικού Αγώνα είχε κλαπεί είτε από τον ειδικό φρουρό Χαράλαμπο Αμανατίδη που δολοφονήθηκε παραμονή πρωτοχρονιάς του 2005 είτε από τον σκοπό του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου Ρωμύλου Κεδίκογλου τον Απρίλιο του 2007. Σύμφωνα με την θεωρία που εσφαλμένα κατά το παρελθόν υιοθέτησαν στελέχη της αντιτρομοκρατικής, το όπλο που αφαιρέθηκε από τον σκοπό του κ. Κεδίκογλου είχε στην συνέχεια χρησιμοποιηθεί στην επίθεση της οργάνωσης λίγες μέρες αργότερα εναντίον του β΄ Α.Τ. Ν. Ιωνίας. Αναφορά στο θέμα είχαν κάνει μάλιστα και τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα σε προκήρυξη – ανακοίνωση που είχαν δώσει στη δημοσιότητα τον περασμένο Νοέμβριο (2009)’’.
Εμείς λέγαμε εξ’ αρχής ότι αυτά που κάνουμε τα αναλαμβάνουμε. Μην μας βάζετε πράγματα που δεν έχουν σχέση με μας και είναι άσχετα.
Πάμε λίγο στο έγγραφο Μπάκα. Θα σας δώσω και το κείμενο με το οποίο είχαμε αναλάβει την ευθύνη για τις 4 απαλλοτριώσεις τραπεζών που έχουμε διαπράξει. Αυτό είχε αναγνωστεί σε συνεδρίαση του εφετείου της 1ης δίκης της οργάνωσης, στις 15/3/2017. Είναι κείμενο ανάληψης ευθύνης της Πόλας Ρούπα για την απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας της Μαλεσίνας στις 16/9/2016 και άλλες απαλλοτριώσεις τραπεζών. Εδώ μιλάμε για αυτές τις 4 (απαλλοτριώσεις) και γιατί και το πώς έχουμε κάνει αυτήν την επιλογή. Θα σας το δώσω να το διαβάσετε όπως και τα υπόλοιπα δημοσιεύματα.
Στο έγγραφο του Μπάκα –ο οποίος θα έπρεπε κανονικά να έρθει γιατί είναι γελοία αυτά που λέει– ισχύει αυτό που είπα προηγουμένως, ότι όλες οι ληστείες που προτείνει για συσχέτιση ξεκινάνε από το 2008 και φτάνουν μέχρι το 2015, λέει ότι έχουν γίνει από τον Επαναστατικό Αγώνα. Αυτό όμως δεν θα μπορούσε να σταθεί. Και θα σας πω γιατί. Πέρα λοιπόν από αυτές που προτείνει και κάποιες από αυτές εκδικάζονται σε αυτήν την δίκη, αναφέρει τις ληστείες τραπεζών στο Βελεστίνο, στο Π. Φάληρο, στο Συκούριο Λάρισας, Δώριο Μεσσηνίας, Ωρωπό Αττικής, στο Πόρτο Χέλι, Γαλατά, Σπέτσες… Τις Σπέτσες τις βάζει αργότερα. Δεν είναι στη πρώτη λίστα συσχέτισης υποθέσεων. Λέει: ‘‘Από την υπηρεσία μας ερευνάται το ενδεχόμενο συμμετοχής των κατηγορουμένων αυτών στις ακόλουθες ληστείες: Γαλατά, Σπέτσες και στις Σέρρες στις 13 Μαρτίου 2010’’. Δηλαδή η τελευταία έγινε παραμονές λίγο πριν συλληφθούμε τον Απρίλιο του 2010.
Γιατί δεν θα μπορούσε να σταθεί αυτό το σενάριο, για συσχέτιση υποθέσεων πριν τον Ιούνιο του 2012; Γιατί για ότι έχει γίνει πριν το 2012 δεν θα μπορούσε να σταθεί γιατί έχουμε δικαστεί. Και το ίδιο ισχύει και για τις υποθέσεις το διάστημα 2011 μέχρι να βγούμε στην παρανομία τον Ιούνιο του 2012 γιατί τότε είμαστε υπό παρακολούθηση.. Ακόμα και το ΜΡ5 που είχαμε χρησιμοποιήσει και είχε βρεθεί, είχε παρθεί από φρουρό που φρουρούσε τράπεζα που είχε ληστευτεί το 2004 και ούτε και μας είχαν βάλει αυτή την ληστεία τράπεζας το 2004. Επειδή λοιπόν είναι γελοίο αυτό το σενάριο και δεν θα μπορούσε να σταθεί, ο ειδικός εφέτης ανακριτής, ο Νικόπουλος έκανε αυτή την αλχημεία που σας έχω πει από την πρώτη στιγμή. Χώρισε τις υποθέσεις σε 2 περιόδους και την 2η την έβαλε ότι έγινε στα πλαίσια του Επαναστατικού Αγώνα. Από πουθενά όμως δεν προκύπτει αυτό το πράγμα. Και επειδή είχατε κάνει ερώτηση στην Ρούπα σε σχέση με τον οπλισμό. To έγγραφο του Μπάκα καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: ‘‘Η υπηρεσία μας, λόγω του μεγάλου αριθμού και της βαρύτητας κατά του ανωτέρω ανευρεθέντος και κατασχεθέντος συνολικού οπλισμού, ο οποίος αντικειμενικά, είναι δυσανάλογος με εκείνον, που κατά την κοινή λογική απαιτείται, για τη διάπραξη μόνο ενόπλων ληστειών, εκτιμά, ότι τα ανωτέρω, εμπλεκόμενα στις προαναφερθείσες ποινικές υποθέσεις, πρόσωπα είχαν ενταχθεί ως μέλη στην τρομοκρατική οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας, δρώντες από κοινού και εναλλασσόμενα μεταξύ τους και επιδιώκοντας την τέλεση εγκλημάτων του άρθρου 187Α, ότι ο ανωτέρω οπλισμός κατείχετο από κοινού, από τα εμπλεκόμενα πρόσωπα και προοριζόταν για χρήση στα πλαίσια τρομοκρατικής πράξεως του άρθρου 187Α…’’ κλπ. Και είχατε πει και εσείς ότι δεν μπορεί ληστές τραπεζών να έχουν τέτοιο οπλισμό (αντιαρματικά).
Δεν είναι η πρώτη φορά που υπάρχει τέτοιος οπλισμός και σας το είχα αναφέρει πάλι. Το 1998 μια ομάδα που είχε ονομαστεί μιντιακά ‘‘συνδικάτο εγκλήματος –οι άνθρωποι ληστές τραπεζών ήταν την δεκαετία του ’90, συνδικάτο εγκλήματος δεν υπάρχει στην Ελλάδα και για τον κόσμο συνδικάτο εγκλήματος είναι το ίδιο το κράτος– είχαν βρεθεί όπλα και πυρομαχικά σε χώρο κάποιου ατόμου που σχετιζόταν με μέλος αυτής της ομάδας. Είχε βρεθεί ο εξής οπλισμός: ‘‘10 αντιαρματικές ρουκέτες των 40 χιλιοστών με πυροκροτητές, 2 οπλοπολυβόλα, 7 αυτόματα καλάσνικοφ, 2 εκτοξευτήρες ρουκετών κινεζικής προέλευσης, 2 υποπολυβόλα Uzi, 65 χειροβομβίδες, 300 πυροκροτητές’’. Εμείς είχαμε 300 πυροκροτητές αλλά δεν είχαμε ούτε καν 10 αντιαρματικές ρουκέτες. Αυτοί τι είναι τρομοκράτες; Όχι φυσικά! Αυτός λοιπόν ο ισχυρισμός του Μπάκα ότι αυτός ο οπλισμός είναι για ‘‘τρομοκράτες’’ είναι τρίχες! Θα έπρεπε λοιπόν να έρθει εδώ και να μας πει πως τα λέει αυτά τα πράγματα.
Σας είχα πει και άλλη φορά και θα έπρεπε να αναρωτηθείτε –το είχα πει όταν είχε έρθει η συντρόφισσα Ρούπα– μακάρι να είχαμε τέτοιους πόρους και μακάρι να είχαμε τέτοια δυναμική! Και θα έπρεπε να αναρωτηθείτε γιατί η Ρούπα έκανε μόνη της την απαλλοτρίωση της τράπεζας Πειραιώς στο νοσοκομείο Σωτηρία εφόσον η οργάνωση είχε πολλά άτομα και πόρους, όλη αυτή η παπαρολογία που λέγεται στο κατηγορητήριο. Γιατί πραγματοποίησε μόνη της την απόπειρα απόδρασης με το ελικόπτερο; Μόνη της εντελώς πράγμα πρωτοφανές δηλαδή. Λες και είναι επιχείρηση ‘‘αυτοκτονίας’’. Αφού όπως λέγεται είχε η οργάνωση δυναμικό. Αν ίσχυε αυτό, δεν θα συλλαμβανόμουνα ούτε εγώ το 2014. Και αφού ήμουν υποτίθεται αρχηγός και υποτιθέμενος υπαρχηγός που είχε φωτογραφηθεί κιόλας ο πρώτος κατηγορούμενος, θα κατέβαινε ο αρχηγός μόνος του στο Μοναστηράκι να ρισκάρει για μια αγορά συμπλοκή, σκοτωμό και φυλακή; Αυτό δεν σας κάνει εντύπωση; Πώς υπάρχουν τέτοια κατηγορητήρια; Θα είχε γραφτεί διαφορετικά η ιστορία αν ίσχυαν αυτά τα πράγματα. Εμείς θα κάναμε πιο συχνά επιθέσεις. Και δεν θα βρισκόταν τώρα σε ένα κατηγορητήριο το γεγονός ότι σε διάστημα 4 χρόνων ο Επαναστατικός Αγώνας έχει κάνει 10 ληστείες τραπεζών και 2 ένοπλες ενέργειες. Αυτά έχω να πω και δεν πρόκειται να απαντήσω σε καμία ερώτηση. Σας το λέω προκαταβολικά.