https://athens.indymedia.org/post/1612687/
22/05/2021 12:27 μμ.
Τη Δευτέρα 24/5/2021(9:30π.μ) στο ειδικό δικαστήριο των φυλακών Κορυδαλλού συνεχίζεται το εφετείο της 5ης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα με την Πολιτική Κατάθεση της συντρόφισσας Ρούπα (β΄5μελές εφετείο Αθήνας). Η Πόλα Ρούπα κατηγορείται για απόπειρα κατάληψης αεροσκάφους με χρήση βίας και για διατάραξη ασφάλειας αεροπλοΐας σύμφωνα με τον 187Α ενώ η απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά του πιλότου, έχει ήδη καταπέσει στο πρωτόδικο. Με τις διάταξεις επίσης της παρ.1 του αντιτρομοκρατικού κατηγορείται για συγκρότηση και διεύθυνση ”τρομοκρατικής” οργάνωσης. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατηγορείται γι’ αυτό, παρά το γεγονός ότι έχει απαλλαγεί από την κατηγορία αυτή -υπάρχει δεδικασμένο- στο εφετείο της 3ης δίκης που τελείωσε μόλις πριν 2 εβδομάδες. Όπως επίσης και ο Νίκος Μαζιώτης έχει ομοίως απαλλαγεί στο εφετείο της β΄δίκης. Η συντρόφισσα Ρούπα δικάζεται επίσης για απόπειρα ελευθέρωσης κρατουμένων κατά συρροή. Κατηγορείται κατά συναυτουργία και κατά συρροή για χρήση και κατοχή εκρηκτικών, όπλων και λοιπού πολεμικού υλικού για τον εξοπλισμό ”τρομοκρατικής” οργάνωσης και με σκοπό την τέλεση ”τρομοκρατικών” ενεργειών. Οι κατηγορίες αυτές εξετάζονται τόσο με τον ισχύοντα νόμο, τον 187Α, όσο και με τον χουντικό νόμο 272 Π.Κ, ένα νόμο απολειφάδι του παρελθόντος που θεσπίστηκε το 1969 από τη χούντα και στόχευε ένοπλες ομάδες αντίστασης που χρησιμοποιούσαν εκρηκτικές ύλες και μηχανισμούς για ενέργειες κατά του καθεστώτος.
Στην ίδια υπόθεση η Πόλα Ρούπα κατηγορείται για εμπρησμό οχημάτων διαφυγής -κατά συναυτουργία και κατά συρροή- και για ληστεία από κοινού με άλλους κατά συρροή σύμφωνα πάντα με τις επιβαρυντικές διατάξεις του 187Α με σκοπό την χρηματοδότηση του Επαναστατικού Αγώνα και την τέλεση ”εγκληματικών” ενεργειών. Η ίδια επίσης δικάζεται για παράνομη και κατά συρροή πλαστογραφία δημοσίων εγγράφων (ταυτότητες) με τις επιβαρυντικές επίσης διατάξεις του αντιτρομοκρατικού. Τέλος, βαρύνεται και για άρνηση υποβολής ”εγκληματικής” σήμανσης μια κατηγορία αναβαθμισμένη στη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί εκδικάζεται με διάταξη του 187Α.
Ως προς το πολιτικό σκέλος τώρα, η δράση αυτή νοηματοδοτεί πολλά και σημαντικά διακυβεύματα: Αρχικά, σαν πρώτη αιχμή της δράσης ήταν η απάντηση στην καταστολή και είχε ως στόχο να ακυρώσει στην πράξη την 2η κατασταλτική επιχείρηση ενάντια στον Επαναστατικό Αγώνα που ακολούθησε με τη σύλληψη του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη, το 2014. Γιατί η καταστολή των ένοπλων επαναστατών ήταν και είναι η αιχμή της κρατικής καταστολής αφού πρωτίστως πρέπει να εκφοβιστούν όλοι εκείνοι που ασχολούνται ή σκοπεύουν να ασχοληθούν με το αντάρτικο πόλης και να δοθεί έτσι το ”μήνυμα” ότι δεν υπάρχει καμία θετική προοπτική στον πόλεμο εναντία στο καθεστώς. ”Μήνυμα” που αντάρτες και αντάρτισσες όπως η Πόλα Ρούπα δεν θα μπορούσαν ποτέ να αποδεχτούν, παρά μόνο να το αποτρέψουν συνεχίζοντας τον αγώνα. Ταυτόχρονα, έδινε ένα χτύπημα στο αίσθημα ηττοπάθειας της κοινωνίας αλλά και των αγωνιζόμενων τμημάτων που είχε καλλιεργηθεί τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Μία ενέργεια που ευθαρσώς έλεγε στους καταπιεστές μας ότι η ήττα και η παραίτηση δεν αγγίζουν τους επαναστάτες και πιο συγκεκριμένα, τον Επαναστατικό Αγώνα. Μια πολιτική απόφαση και θέση που μαζί με την ανάληψη πολιτικής ευθύνης για την υπεράσπιση της δράσης του Ε.Α και τη συνέχιση του αγώνα μέσα και έξω από τις φυλακές που υπερασπίστηκαν με πάθος όλα αυτά τα χρόνια οι σύντροφοι Ρούπα και Μαζιώτης, δεν τους έφεραν αντιμέτωπους μόνο με τους κρατικούς και λοιπούς μηχανισμούς όπως είναι εξάλλου φυσικό, αλλά τους έφεραν αντιμέτωπους με αγωνιστικούς χώρους μέσα και έξω από τις φυλακές. Αγωνιστικούς χώρους που επιδίωξαν την πολιτική αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις και τη φυσική τους εξόντωση. Και φυσικά και τον επιχειρούμενο οικονομικό τους στραγγαλισμό και της μη στήριξής τους τόσο κατά τη διάρκεια των δικών τους όσο και της πολύχρονης φυλάκισής τους στα κελιά στης “δημοκρατίας”. Οι πολιτικοί ενδοκινηματικοί ανταγωνισμοί συχνά διεξάγονταν σε άλλο πεδίο, πέραν αυτού της πολιτικής. Η δε αξιοπρεπής αξιακά, πολιτική επιλογή των μελών του Επαναστατικού Αγώνα, αυτή δηλαδή ”της μη θυματοποίησής τους από την κρατική καταστολή” ήταν ένα ακόμα πεδίο αυτού του εξελισσόμενου ιδιότυπου και συνεχώς διογκούμενου, πολιτικού ανταγωνισμού.
Όσο για την απόπειρα απόδρασης με ελικόπτερο το Φλεβάρη του 2016 μια ενέργεια που επιχείρησε η Πόλα Ρούπα για να απελευθερώσει το Νίκο Μαζιώτη και άλλους από τη φυλακή ρισκάροντας τη ζωή και την ελευθερία της, ήταν σαφώς μια συνειδητή πολιτική απόφαση που η ίδια πήρε. Ήταν μια πολιτική επιλογή που ακολουθεί με συνέπεια τη στάση και την ιστορία της μέχρι σήμερα και ταυτόχρονα, είναι μια συνεπής πολιτική κίνηση και από τον Επαναστατικό Αγώνα, την αναρχική ένοπλη οργάνωση της οποίας μέλος είναι και η συντρόφισσα.
Το πιο σημαντικό όμως διακύβευμα της υπόθεσης είναι η Αλληλεγγύη. Η Αλληλεγγύη, η έμπρακτη Αλληλεγγύη που μαζί με την Αντίσταση και την Αυτοοργάνωση, είναι ένα από τα πιο βασικά προτάγματα του Αναρχισμού. Άλλωστε η Κοινωνική Επανάσταση στην οποία πιστεύουμε είναι ουσιαστικά το απαύγασμα της Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Θα ακολουθήσουν οι απολογίες των Αθανασοπούλου και Χαραλμπίδη ενώ ο Νίκος Μαζιώτης μετά την Πολιτική του Κατάθεση μετήχθη πίσω στις φυλακές Δομοκού.
AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΏΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ
Αλληλέγγυες/οι στον Επαναστατικό Αγώνα
mail επικοινωνίας allilegioi-ea@riseup.net