Θ.Χατζηαγγέλου | Μια αλλιώτικη βόλτα που αναπνέει ελευθερία
https://athens.indymedia.org/post/1622909/
31/12/2022 5:03 μμ.
Κείμενο του σύντροφου απεργού πείνας και δίψας (από 19/12) Θ.Χατζηαγγέλου από το νοσοκομείο Σερρών.
Μια αλλιώτικη βόλτα που αναπνέει ελευθερία
Στο δικό μας χρόνο τα ρολόγια έχουν σπάσει. Δεν υπάρχουν εκβιασμοί μικροί ή μεγάλοι που κάνουν τους λεπτοδείκτες μαχαίρια. Η μέρα ξεκινάει με το μικρό εκβιασμό μιας μουσούδας που απαιτεί τη βόλτα της. Που σε κοιτάει και σου εξηγεί «αφού το βράδυ δεν με παίρνεις μαζί σου, πάμε τουλάχιστον για έναν πρωινό καφέ;».
Θα κατηφορίσουμε μαζί ο καθένας για το σποτ του. Θα περάσουμε από Μεσολογγίου να χαιρετίσουμε συνωμοτικά τους συντρόφους, να εξασφαλίσουμε την εγγύηση του επόμενου ραντεβού μας. Στο βάθος του πεζόδρομου ο Αλέξης με τον Μιχάλη μας κλείνουν το μάτι. Μια καλημέρα αλλιώτικη από τις άλλες. Επόμενος σταθμός «πλατεία». Το καφενείο πιο γεμάτο από ποτέ. Ένα καφενείο που κρύβει τα πιο ένοχα χαμόγελα. Τις πιο εκκωφαντικές σιωπές πίσω από οπλισμένα μισόλογα. Στα δικά μας καφενεία αρκεί μία ειλικρινή καλημέρα σε όλους. Στη μια γωνιά ο Χρήστος με τον Χριστόφορο συζητάνε κάτι που αφορά τους δυο τους. Από την άλλη ο Λάμπρος με τον Κώστα πίνουν καφεδάκι, περιμένοντας κάποιους συντρόφους από Γερμανία και Ιταλία. Λίγο πιο δίπλα ο Χρήστος, ο Γιώργος κ.ά.
Η Μάγια μου θα χαιρετήσει τον καθένα ξεχωριστά δίχως καμιά εξαίρεση και θα τρέξει να πάρει θέση στο αγαπημένο της σημείο «κάτω από τους 3 έρωτες». Λίγο πιο δίπλα κάθεται έτσι κι αλλιώς η Σταματίνα που της έχει μεγάλη αδυναμία. Εγώ θα συνεχίσω τον καφέ μου με τον Λάμπρο και τον Κώστα.
Κοιτώντας αυτούς τους ορίζοντες ο θάνατος δεν έχει εξουσία. Γιατί δεν υπήρξε ποτέ. Τα πρόσωπα έρχονται και παρέρχονται. Σημασία έχει η πολιτική κληρονομιά που αφήνουν πίσω. Αρκεί να κλείνεις τα μάτια και να ζωντανεύουν όλα ξανά και ξανά. Οι δικές μας μητροπόλεις μένουν ζωντανές γιατί είναι φτιαγμένες από καρδιές που φλέγονται.
Μπάτσοι, εισαγγελείς, ανθρωποφύλακες ακόμα και στο πιο βαθύ σκοτάδι εμείς πεθαίνουμε σαν ήλιοι σκορπίζοντας φως.
Συντρόφισσες και σύντροφοι κοιτάξτε ψηλά. Έχουμε έναν ολόφωτο ουρανό γεμάτο από οπλισμένα άστρα. Συνεχίζουμε.
Θάνος Χατζηαγγέλου, αιχμάλωτο μέλος της Οργάνωσης Αναρχική Δράση
Γενικό Νοσοκομείο Σερρών
31/12/2022
[Eng] Th. Xatziaggelou – A different walk which breathes freedom
από (A) 31/12/2022 5:29 μμ.
A different walk which breathes freedom
In our time, the clocks are broken. There are no extortions, small or large, that turn the minute-hands into knives. The day begins with the small extortion of a snout demanding its walk. She looks at you, and explains: “since you don’t take me with you at night, can we at least get a morning coffee?”.
We will each get down to our spot. We will pass from Mesologgiou to conspiratorially greet the comrades, to secure the guarantee of our next meeting. At the end of the walkway, Alexis and Mixalis wink at us. A ‘good morning’ unlike others. Next stop, the “square”. The kafeneio is more full than ever. A kafeneio hiding the guiltiest of smiles. The most deafening of silences behind armed whispers. In our own kafeneia, an honest ‘good morning’ is enough for everyone. In one corner, Christos and Christoforos are chatting about something which concerns the two of them. In the other, Lambros and Kostas are having a coffee, waiting for some comrades from Germany and Italy. Nearby, Christos, Giorgos and others…
My Maya will greet each of them separately, without exception, and will run to take her favourite place, “under the 3 cupids”. Stamatina is sitting nearby anyways, who is very fond of her anyways. I will continue having my coffee with Lambros and Kostas.
Looking at these horizons, death has no dominion. Because it never existed. Faces come and go. The importance is in the political legacy they leave behind. It is enough to close your eyes, and everything comes back to life again and again. Our own metropoles stay alive because they are made from hearts that burn.
Cops, prosecutors, screws, even in the deepest dark, we die like suns, spreading light.
Comrades, look up. We have a brightly shining sky, full of armed stars. We continue.
Thanos Xatziaggelou, imprisoned member of the Organisation Anarchist Action
General Hospital of Serres
31/12/2022