Κείμενο των πολιτικών κρατουμένων Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη
Για την οικονομική στήριξη των αναρχικών πολιτικών κρατουμένων
Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη και της οικογένειάς τους
Είμαστε 2 φυλακισμένοι-πολιτικοί κρατούμενοι, μέλη της ένοπλης αναρχικής οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας που έδρασε στο διάστημα 2003-2017 και ανέλαβε την ευθύνη για 18 ενέργειες-επιθέσεις εναντίον στόχων του πολιτικού και οικονομικού καθεστώτος, του κράτους και του κεφαλαίου. Ο Επαναστατικός αγώνας έχει αναλάβει την ευθύνη για βομβιστικές και ένοπλες επιθέσεις ενάντια στα υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας, το Χρηματιστήριο Αθηνών, στην Τράπεζα της Ελλάδας και το γραφείο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τράπεζες, αστυνομικά τμήματα, σε αστυνομικούς των ΜΑΤ (Μονάδες Αντιμετώπισης Ταραχών-ειδικές δυνάμεις καταστολής εξεγέρσεων και διαδηλώσεων). Έχει αναλάβει επίσης την ευθύνη για απόπειρα εναντίον υπουργού δημοσίας τάξης και την επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα ενώ το 2016 η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα επιχείρησε αεροπειρατεία ελικοπτέρου με σκοπό την απόδραση από τις φυλακές του συντρόφου Μαζιώτη (καθώς και άλλων κρατουμένων) για τη συνέχιση της δράσης του Επαναστατικού Αγώνα.
Στη διάρκεια της δράσης μας έχουμε χάσει ένα σύντροφο, τον Λάμπρο Φούντα ο οποίος σκοτώθηκε στις 10 Μαρτίου 2010 σε συμπλοκή με την αστυνομία κατά τη διάρκεια προπαρασκευαστικής ενέργειας της οργάνωσης. Εκείνη την περίοδο ο Ε.Α είχε ξεκινήσει δράση ενάντια στην παγκόσμια οικονομική κρίση και την επιβολή των δανειακών συμβάσεων στην Ελλάδα.
Έχουμε αναλάβει από τις πρώτες μας συλλήψεις το 2010 την πολιτική ευθύνη για τη συμμετοχή μας στον Επαναστατικό Αγώνα και έχουμε υπερασπιστεί δημόσια και σε όλες τις δίκες εναντίον της οργάνωσής μας τη δράση μας και όλες τις ενέργειες της οργάνωσης. Έχουμε υπερασπιστεί την πολιτική της ένοπλης επαναστατικής δράσης εναντίον του κράτους και του κεφαλαίου. Έχουμε υπερασπιστεί τον στόχο της Κοινωνικής Επανάστασης για την ανατροπή του οικονομικού-πολιτικού συστήματος εξουσίας και την αντικατάστασή του από μια ακρατική-αταξική κοινωνική οργάνωση που θα βασίζεται σε μια συνομοσπονδία κοινοτήτων (κομμούνων).
Στη διάρκεια της δράσης μας έχουμε επικηρυχθεί 2 φορές. Η πρώτη φορά ήταν το 2007 όταν το State Department των ΗΠΑ επικήρυξε τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα με 1.000.000 δολάρια και το ελληνικό κράτος με 800.000 ευρώ αμέσως μετά την επίθεση της οργάνωσης με αντιαρματική ρουκέτα στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Αθήνα. Η δεύτερη φορά ήταν το 2014, όταν το ελληνικό κράτος επικήρυξε εμάς τους δύο προσωπικά με 1.000.000 ευρώ τον καθένα μας. Η επικήρυξη έγινε ενώ εμείς βρισκόμασταν στην «παρανομία» στην οποία περάσαμε μετά την αποφυλάκισή μας το 2011 η οποία έγινε αφού είχε εκπνεύσει η 18μηνη προφυλάκισή μας χωρίς να έχουμε ακόμα δικαστεί (με βάση το ελληνικό Σύνταγμα δεν γίνεται να κρατηθεί προφυλακισμένος/η κανένας/καμία πάνω από 18 μήνες). Η επικήρυξη έγινε μετά τη βομβιστική επίθεση που πραγματοποίησε το 2014 ο Επαναστατικός Αγώνας με παγιδευμένο αυτοκίνητο με 75 κιλά εκρηκτικά στο κτίριο της Διεύθυνσης Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας στην Αθήνα όπου στεγαζόταν και το γραφείο του ΔΝΤ. Η ενέργεια αυτή ήταν απάντηση στις δανειακές συμβάσεις που είχε πραγματοποιήσει το ελληνικό κράτος από το 2010 κατόπιν πίεσης των υπερεθνικών θεσμών: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (τρόικα). Η επίθεση αυτή είχε αναληφθεί με το όνομα Επαναστατικός Αγώνας-Κομάντο Λάμπρος Φούντας, ενέργεια για την οποία όταν συλληφθήκαμε καταδικαστήκαμε πρωτόδικα σε ισόβια, ποινή η οποία αναιρέθηκε στο εφετείο.
Μετά από 8 μακροχρόνιες δίκες (4 δίκες σε πρώτο βαθμό και 4 εφετεία) και για τις 18 ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα, έχουμε καταδικαστεί σε πολλές δεκάδες χρόνια τα οποία συγχωνεύονται και εκτίονται τα 20 χρόνια.
Πέρα όμως από την καταδίκη μας, αντιμετωπίσαμε και μια άλλη πιο απεχθή διάσταση της κρατικής καταστολής όταν στο στόχαστρο του πολέμου εναντίον μας, το ελληνικό κράτος έβαλε το ίδιο μας το παιδί. Όταν συλληφθήκαμε για πρώτη φορά το 2010 η συντρόφισσα Ρούπα ήταν 6 μηνών έγκυος και ο γιος μας γεννήθηκε μετά από λίγους μήνες στη φυλακή. Το 2012 περάσαμε στην «παρανομία» πριν τελειώσει η 1η δίκη εναντίον του Επαναστατικού Αγώνα (2011-’13) όπου καταδικαστήκαμε ερήμην σε 50 χρόνια.
Ο γιος μας όλα αυτά τα χρόνια παρέμεινε μαζί μας μέχρι τη σύλληψη της συντρόφισσας τον Ιανουάριο του 2017 (είχε ήδη προηγηθεί η σύλληψη του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη τον Ιούλιο του 2014). Όταν συνελήφθη η συντρόφισσα, η αστυνομία αντί να παραδώσει τον γιο μας στους συγγενείς μας, με εισαγγελική εντολή τον μετέφερε σε κλειστή ψυχιατρική πτέρυγα με αστυνομική φρούρηση και χωρίς να επιτρέπουν επισκεπτήριο τις πρώτες ημέρες. Στόχος του ελληνικού κράτους ήταν να μας ασκήσει τη μέγιστη δυνατή πίεση και να σπάσει τη γονεϊκή σχέση που έχουμε με τον γιο μας γι’ αυτό και μας αφαίρεσε την γονική μέριμνα από τη πρώτη στιγμή που συνελήφθη η συντρόφισσα Πόλα Ρούπα επικαλούμενο τη δράση και τις καταδικαστικές αποφάσεις που είχαμε. Αυτό το πρωτοφανές γεγονός προκάλεσε κοινωνικά πολύ αρνητική εντύπωση και μετά από ολιγοήμερη απεργία πείνας και δίψας που κάναμε και τις κινητοποιήσεις συντροφισσών/συντρόφων, τελικά, το ελληνικό κράτος παρέδωσε το γιο μας στους συγγενείς μας. Στη συνέχεια όμως με απόφαση δικαστηρίου μας αφαίρεσε την επιμέλεια.
Ήδη βρισκόμαστε, ο ένας 10 και πλέον χρόνια στη φυλακή και η συντρόφισσα σχεδόν 8 χρόνια με δικαίωμα αίτησης αναστολής στα 3/5 της ποινής, δηλαδή στα 12 χρόνια όπου μπορούν να συμπεριλαμβάνονται επιπλέον υπολογισμός χρόνου εργασίας μέσα στη φυλακή.
Ήδη ο σύντροφος Μαζιώτης έχει συμπληρώσει αυτό το όριο μαζί με εργασία εδώ και πάνω από 1 χρόνο. Το συμβούλιο αναστολών όμως έχει απορρίψει τουλάχιστον 2 φορές τη χορήγηση αναστολής και αποφυλάκισης, ενώ αγνοεί το τρίτο αίτημά του. Επιπλέον εκτός από τη καταδίκη των 20 ετών, έχουμε καταδικαστεί και σε υπέρογκες χρηματικές ποινές. Το τελευταίο διάστημα έρχονται στο προσκήνιο αυτοί οι «λογαριασμοί» του κράτους, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων των δικαστηρίων (8 δικαστήρια συνολικά) καθώς και χρηματικές ποινές και δικαστικά έξοδα από στρατοδικεία του συντρόφου Νίκου Μαζιώτη λόγω της ολικής άρνησης στράτευσης που είχε κάνει όταν στα 18 του χρόνια είχε κληθεί να υπηρετήσει στο στρατό. Συνολικά το ύψος αυτών των χρεών φθάνει τις 70.000 ευρώ.
Συντρόφισσες/σύντροφοι, έχουμε αφιερώσει τη ζωή μας στον αγώνα εναντίον του κράτους και του κεφαλαίου, στον αγώνα για την Επανάσταση και έχουμε πληρώσει και εξακολουθούμε να πληρώνουμε ένα σκληρό τίμημα –όπως άλλωστε το αναμέναμε– όταν κάναμε τις επιλογές μας.
Οι δυσκολίες από τις μακροχρόνιες φυλακίσεις όπως στην περίπτωσή μας, δεν αφορούν μόνο σε αυτούς που τις βιώνουν, αλλά και στο οικογενειακό περιβάλλον τους, ιδίως αν πρόκειται για ανήλικα παιδιά και ηλικιωμένους. Αυτές οι δυσκολίες για μας ήταν και είναι οι σημαντικότερες. Ιδίως αυτή την περίοδο που συγγενικό μας πρόσωπο αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υγείας. Πιο συγκεκριμένα η μητέρα της συντρόφισσας Ρούπα και γιαγιά του γιου μας που έχει την επιμέλεια του παιδιού μας, είναι υπερήλικη με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας. Χάρι σε αυτήν και την αδελφή της συντρόφισσας Ρούπα που και αυτή έχει την επιμέλεια, ο γιος μας δεν κατέληξε σε ίδρυμα και μεγαλώνει σε σταθερό και ασφαλές περιβάλλον.
Η οικονομική βοήθεια που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων υγείας και της στήριξης του συγγενικού περιβάλλοντός μας είναι ό, τι πιο σημαντικό για μας αυτή την περίοδο.
Πόλα Ρούπα, Γ΄ πτέρυγα γυναικείων φυλακών Θήβας (Ελλάδα)
Νίκος Μαζιώτης, Δ΄ πτέρυγα φυλακές Δομοκού
Οι πολιτικοί κρατούμενοι του Επαναστατικού Αγώνα
Mail επικοινωνίας: allilegioi-ea@riseup.net,
solidarity-revolution@riseup.net
Text of the anarchists political prisoners Pola Roupa and Nikos Maziotis in Greece
Pola Roupa y Nikos Maziotis-Llamamiento para el apoyo financiero de nuestra familia
Testo dei prigionieri politici anarchici Pola Roupa e Nikos Maziotis
Texte des anarchistes prisonniers politiques Pola Roupa et Nikos Maziotis
Text von anarchistischen politischen Gefangener Pola Roupa und Nikos Maziotis