Επειδή ο κακός ο χείμαρρος δεν έχει τέλος

Κάθε συνέντευξη, κάθε ηχογράφηση, κάθε ηχογραφημένη δημοσιοποιημένη εκδήλωση είναι ένα στοίχημα. Είναι ένας αγώνας με την εξουσία, με το κράτος. Ή βγαίνεις νικητής ή σε τρώνε. Είναι όπως σε μια διαδήλωση με πολλές απώλειες αλλά και νίκες. Με παρακαταθήκες. Είναι το στοίχημα με την ιστορία.

Αυτό το στοίχημα είναι ο αγώνας μας να βγούμε νικητές στο κοινωνικό πεδίο, χωρίς να καούμε. Είναι ο δυσκολότερος αγώνας. Να βρεθούμε μαζί με εκείνα τα κοινωνικά κομμάτια που το κράτος – ο φασισμός παλεύει να καταβροχθίσει και μαζί με αυτά και εμάς. Είναι ένας πολύ δύσκολος αγώνας. Είναι ο δυσκολότερος ! Η πολυσυνθετότητα της ζωής κάνει τον εχθρό δυνατότερο και σε εμάς δίνεται το δυσκολότερο έργο της , εκείνο της εξατομίκευσης του γίγνεσθαι, του εντοπισμού του ταξικού υποκειμένου, του εντοπισμού της εξαπάτησης και μετά της διάλυσής της.

«ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠ΄ΤΑ ΚΕΛΙΑ» 29-6-2023

Επειδή ο κακός ο χείμαρρος δεν έχει τέλος αναγκάζομαι να κάνω κάποιες διευκρινήσεις σχετικά με την συνέντευξη – συζήτηση με την Νέλλη Ψαρρού. (https://athens.indymedia.org/post/1625857/)

Θέλησα να κάνω αυτήν την συνέντευξη λοιπόν στην Νέλλη Ψαρρού γιατί είχα παρατηρήσει ότι την λοιδορούσαν υπερβολικά κάποιοι και άδικα. Είχα δει και τις ταινίες της το ΣΧΕΔΙΟ 1 ΚΑΙ 2 όπου μιλάει με τις καλλίτερες αποδείξεις ενάντια στην μεθοδευμένη περιβαλλοντική αναδιάρθρωση, την λεηλασία του φυσικού περιβάλλοντος και των κατοίκων στην Β. Εύβοια  από το κράτος.  Δεν συμφώνησα καθόλου με την Νέλλη Ψαρρού  για τα περί εθνικής ταυτότητας, ούτε προσωπικά έκρινα ποτέ αν κάποιος είναι λίγο ή πολύ Έλληνας, μιας και τα κριτήρια μου για την κοινωνική – πολιτική ταυτότητα των ανθρώπων είναι και καθορίζονται μόνο από ταξικά χαρακτηριστικά μέσα στο χωροταξικό γίγνεσθαι που ανήκουν και στο ταξικό τους  τοπίο.  Έτσι τα περί ταυτότητας που ανέφερε η Νέλλη Ψαρρού ειλικρινά λίγο με απασχόλησαν. Δηλαδή δεν με ενδιέφεραν καθόλου, ούτε τα πήρα τις μετρητοίς  έτσι ώστε να στιγματίσουν την εικόνα που έχω για αυτήν μέσα από τις καθαρά αντικρατικές – αντικαπιταλιστικές της ταινίες. Αντιθέτως θα με στιγμάτιζαν αν είχα παρατηρήσει ότι η Νέλλη Ψαρρού προσπαθούσε εμμέσως πλην σαφώς να μου κάνει κάποια εθνικιστική προπαγάνδα ή να με προτρέψει στην αποδοχή ή συμπάθεια κάποιου πολιτικού καθεστωτικού κόμματος. Πράγμα που δεν συνέβη και ούτε φαίνεται κάτι τέτοιο από την συνέντευξη. Επίσης θεώρησα προσβλητικό να μιλήσει η Νέλλη Ψαρρού  στην εκδήλωση του «Δίκτυου Ελληνισμού».  Και θα συμφωνήσω με τον σχολιαστή: «από λίγο έλεος» που γράφει ότι: «….  Το “ατράνταχτο” επιχείρημα είναι πως το λινκ του συνεδρίου δεν είναι από τη σελίδα του δικτύου ελληνισμού αλλά από άλλη εθνικοσοσιαλιστική σελίδα. Ε, και; Αυτό καθιστά το Δίκτυο Ελληνισμού λιγότερο ακροδεξιό;…» γιατί ένα σκεπτόμενο και αξιόλογο άτομο σαν την Νέλλη Ψαρρού είναι αρνητικό να χαρίζει την ενέργεια, τις ιδέες της και αξία σε φασιστοειδή κινήματα. (Προσωπικά και για να το λήγουμε, θεωρώ ότι όλα τα κόμματα της νυν βουλής είναι εθνικιστικά, πατριωτικά, φασιστικά και τσαρλατάνικα. Από την Ν.Δ έως τον όποιον Κασίδη.)  Όσο για τα Μακεδονικά συλλαλητήρια, στην συζήτησή μας εκφράζω την γνώμη μου. Κάποιοι βέβαια που αρέσκονται να ισοπεδώνουν τα πάντα, είδαν ταυτόσημες αντιλήψεις με εμένα και την Ν.Ψ π.χ στις διαδηλώσεις στον Καναδά ενάντια στα green pass, όπου οι φορτηγατζήδες φέραν καναδικές σημαίες όπως και σε αρκετά δικά μας ελληνικές, όπως των απολυμένων υγειονομικών λόγω της άρνησής τους να εμβολιαστούν, λόγω της αντίδρασής τους στον υποχρεωτικό εμβολιασμό. Αυτή είναι τώρα μια συζήτηση κλειδί που ανοίγει όλες τις πόρτες της σύγχρονης αναδιάρθρωσης του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού που μέσα από την βιοτεχνολογική λαίλαπα  του Sars- cov-2 ή της Covid -19 – ή κρατικής διαχείριση της – επάνω στην οποία και εξαιτίας αυτής έχει ξεκινήσει ένας εσωτερικός εμφύλιος πόλεμος  εντός του λεγόμενου ανταγωνιστικού κινήματος . Είναι ορατό ότι πολλοί που ασπαστήκαν το αφήγημα των ελεεινών μέτρων του κράτους διαμέσου των λυσσαλέων και αιμοχαρή midia θέλησαν να δουν το δένδρο και όχι το δάσος. Έβλεπαν φασίστες δεξιά και αριστερά, έβλεπαν χριστιανούς να εκλιπαρούν για το σώμα τους και να βαφτίζουν τα κορμιά τους στην πίστη όλων των φασιστοειδή που βγήκαν παγανιά. Ακόμη και για ανθρώπους που έχαναν τις δουλειές τους γιατί αντιστέκονταν στα green pass και στις άλλες μύριες υποχρεωτικότητες οικονομικές – ψυχαγωγικές – ιατρικές τους αποκαλούσαν εθνίκια και ψεκασμένους.  Όλους και όλες εμάς που αντιστεκόμασταν σε αυτές τις υποχρεωτικότητες της κρατικής διαχείρισης, σύντροφοι και συντρόφισσες από τον α/α χώρο, είτε κατεβαίνοντας στον δρόμο, είτε προσπαθώντας μέσα από τις αναλύσεις μας και τις εκδηλώσεις μας να κατανοήσουμε την στρατηγική αυτού του νέου αφηγήματος  κάποιοι έσπευσαν να μας διαπομπεύσουν  αποχαρακτηρίζοντας  μας  από πλυντήρια της ακροδεξιάς, φιλοφασίστες και τέλος ακόμη και υπεύθυνους της ανόδου των ακροδεξιών – φασιστικών κομματιδίων στην βουλή. Πρώτον αν ανέβηκαν τα φασιστοκόματα αυτό οφείλετε στη κρατική διαχείριση. Οφείλεται στο ότι τα φασιστοκόμματα πήραν κόσμο με το μέρος τους γιατί αντιδράσαν στις υποχρεωτικότητες για την covid-19 και την κρατική τρομοκρατία επί αυτού και γιατί ο φασισμός παρουσιάζεται σαν «λυτρωτής» όταν η εξουσία επιτίθεται. Τους φασίστες τους είδαμε και ενάντια στα μνημόνια στο Σύνταγμα επίσης για τον ίδιο «λυτρωτικό» λόγο. Βέβαια η σύνθεση και οι αξίες των πλατειών δεν είναι έτσι αχταρμάς – όπως τα παρουσιάζει η ΑΝΤΙΘΕΣΗ. Ούτε υπάρχει κάποιος κανόνας ολικής φασιστοπόιησης των πλατειών. Όπως δεν υπάρχει χειρότερο και πιο ολοκληρηρωτικό καθεστώς από το καθεστώς της ισοπεδωτικής αντίληψης της ιστορίας .

Δεύτερον το ότι βγαίναμε στον δρόμο και έβγαιναν και φασίστες επίσης δεν σημαίνει ότι πορευόμασταν μαζί με φασίστες. Το ερώτημα βέβαια εδώ είναι γιατί οι άλλοι από τον α/α χώρο που μας αποκαλούν « πλυντήρια των ακροδεξιών» δεν δεχτήκαν ποτέ τα αιτήματά μας και την ανάλυση μας ενάντια στην κρατική διαχείριση της Covid-19 που είχε σαφώς ταξικά  χαρακτηριστικά για να πορευτούν μαζί μας και να αποτρέψουν μαζί μας τους φασίστες που, ουκ ολίγες φορές, έπρεπε να τους αντιμετωπίσουμε μεμονωμένοι σύντροφοι-ες.

Τρίτον όλες αυτές τις μετεκλογικές ημέρες τα βοθροκάναλα παρουσιάζουν με ύψιστο ενδιαφέρον την άνοδο του κάθε Σπαρτιάτη, Ναπολέοντα, Τσάρου αποκρύπτοντας και προπαγανδίζοντας τον κρατικό μηχανισμό της επιτυχημένης Ν.Δ και όλου του κρατικού συνονθυλεύματος συμπεριλαμβανομένης της  θλιβερής «αριστεροπασοκικής» αντιπολίτευσης που σαν μεγάλο όρνιο συναίνεσε στην παγκοσμιοποιημένη εκστρατεία του Sars – cov -2 και στην άνοδο της βιοτεχνικής εξαθλίωσης. Και εκεί που κανείς δεν μπορεί να «εξηγήσει» ή μάλλον δεν θέλει να το παραδεχτεί  γιατί ανέβηκαν οι Ναπολέοντες  και έχασαν οι «Λαοί» υπάρχει ένα 48% αποχή που αγαπητή ΑΝΤΙΘΕΣΗ δεν δικαιολογήσε να το έχεις υποτιμήσει τόσο.  Μέσα λοιπόν σε αυτήν την αποχή είμαστε και εμείς, οι αγωνιστές-τριες ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, που λοιδορούμαστε, που προσπαθείτε να μας βάλετε ταμπέλες και ταμπελίτσες, να μας σπρώξετε στην λάσπη και στην κοινωνική σαπίλα της ιστορίας. Είμαστε όμως η πλειοψηφία, όχι σαν 48%  ( και λίγο βάζω γιατί για την Ευρώπη φρούριο κάποιοι δεν είναι άνθρωποι)  αλλά σαν δύναμη. Η δύναμη του δικαίου, της ζωής, της ταξικής απελευθέρωσης!

Τέλος ευχαριστώ για άλλη μια φορά τους φίλους-ες, τους συντρόφους-ισσες που μου στάθηκαν επώνυμα ή ανώνυμα, δημόσια και ιδιωτικά ξανά ενάντια σε αυτήν την δημόσια διάσυρσή μου. Όχι εμένα, αλλά του αγώνα μας για την ελευθερία. Την ελευθερία του λόγου, την ελευθερία να αποφασίζω για την ζωή μου, την υγεία μου, τα πιστεύω μου. Τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, το κέρδος, την εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου με όποιες μορφές και αν παρουσιάζεται την κάθε φορά.

Η συντάκτρια του «ΚΡΑΥΓΕΣ ΑΠ΄ΤΑ ΚΕΛΙΑ»     29-6-2023

https://kraygesapotakelia.espivblogs.net/

https://www.youtube.com/@kraygesapotakelia224/videos

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *