Κύρια και πρώτη τοποθέτηση του Δ. Χατζηβασιλειάδη στο δικαστήριο της αντεπαναστατικής επιχείρησης του Νοέμβρη ’19
https://athens.indymedia.org/post/1626390/
06/09/2023 12:41 μμ.
Είμαι ένας αιχμάλωτος πολέμου, αιχμάλωτος του κράτους στον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο. Βρίσκομαι στην κατεξοχήν συνθήκη διαχωρισμού, στο πιο καθαρό σύνορο του αστικού πολιτισμού, στη φυλακή, σε ένα τόπο που αντανακλά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο αστικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός επιβολής και οικοδόμησης ταξικών συνόρων και κατά συνέπειά τους, πολιτικών συνόρων τα οποία εμπεδώνουν και αναπαράγουν και συσσωρεύουν τα ταξικά σύνορα και την ταξική ισχύ, κατακερματίζοντας το κοινωνικό σώμα. Στέκομαι ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις που αντιστέκονται στον κρατισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο των εξουσιών. Στις κοινωνικές δυνάμεις που στρατεύονται στην Επανάσταση του Κουρδιστάν και στην αντίσταση της Παλαιστίνης. Στις κοινωνικές δυνάμεις που μεταφέρουν τον πόλεμο στις μητροπόλεις του Βορρά. Στις κοινωνικές δυνάμεις που εργάζονται για την επαναστατική λαϊκή ενότητα εκατέρωθεν των ελληνοτουρκικών συνόρων. Στις κοινωνικές δυνάμεις που οπλίζουν τους ανέστιους της Γης. Στα συντρόφια που στις 21 Οκτώβρη διαδήλωσαν στην Ομόνοια και εκδήλωσαν την οργή τους για τους ένστολους βιαστές που επικροτούνται από την ελληνική δικαιοσύνη. Στους ανθρώπους όλων των ηλικιών στη γειτονιά των Εξαρχείων που τώρα ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να καμφθεί η εσωτερική αποικιοκρατία και η τρομοκρατία της, εκτός από την αυτοοργάνωση της κοινωνικής αντιβίας. Κατοικώ στην αναφομοίωτη νεότητα της μνήμης που στις 17 Νοέμβρη εκφράστηκε στις φωτιές της Πάτρας, στις φωτιές της Θεσσαλονίκης και της πλατείας Κλαυθμώνος. Στη σπίθα που ακατάπαυστα δίνει το παρών της λαϊκής ισχύος. Όπου και αν βρεθώ, θα είναι μία σκοπιά για τη διεθνή επαναστατική ένωση των αναρχικών. Για να οργανωθεί ένα καραούλι σε κάθε γειτονιά. Σηκώνω την ευθύνη που μου αναλογεί για το ρίζωμα της νέας προλεταριακής διεθνούς στις ελληνικές φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι στη ζωή, ένας μπορεί και οδηγεί σε επαναστάσεις: η αντάρτικη στράτα. Χάθηκαν μερικά όπλα, αλλά καμία εξουσία δεν μπορεί να σταματήσει τον Σάντε Καζέριο και τον Δημήτρη Τσαφέντα. Ζήτω η φεντεραλιστική κομμουνιστική οικουμενική δημοκρατία! Ζήτω η Αναρχία!
Είμαι ένας αιχμάλωτος πολέμου, αιχμάλωτος του κράτους στον ταξικό-κοινωνικό πόλεμο. Βρίσκομαι στην κατεξοχήν συνθήκη διαχωρισμού, στο πιο καθαρό σύνορο του αστικού πολιτισμού, στη φυλακή, σε ένα τόπο που αντανακλά με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι ο αστικός πολιτισμός είναι ένας πολιτισμός επιβολής και οικοδόμησης ταξικών συνόρων και κατά συνέπειά τους, πολιτικών συνόρων τα οποία εμπεδώνουν και αναπαράγουν και συσσωρεύουν τα ταξικά σύνορα και την ταξική ισχύ, κατακερματίζοντας το κοινωνικό σώμα.
Στέκομαι ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις που αντιστέκονται στον κρατισμό, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο των εξουσιών. Στις κοινωνικές δυνάμεις που στρατεύονται στην Επανάσταση του Κουρδιστάν και στην αντίσταση της Παλαιστίνης. Στις κοινωνικές δυνάμεις που μεταφέρουν τον πόλεμο στις μητροπόλεις του Βορρά. Στις κοινωνικές δυνάμεις που εργάζονται για την επαναστατική λαϊκή ενότητα εκατέρωθεν των ελληνοτουρκικών συνόρων. Στις κοινωνικές δυνάμεις που οπλίζουν τους ανέστιους της Γης. Στα συντρόφια που στις 21 Οκτώβρη διαδήλωσαν στην Ομόνοια και εκδήλωσαν την οργή τους για τους ένστολους βιαστές που επικροτούνται από την ελληνική δικαιοσύνη. Στους ανθρώπους όλων των ηλικιών στη γειτονιά των Εξαρχείων που τώρα ξέρουν ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να καμφθεί η εσωτερική αποικιοκρατία και η τρομοκρατία της, εκτός από την αυτοοργάνωση της κοινωνικής αντιβίας. Κατοικώ στην αναφομοίωτη νεότητα της μνήμης που στις 17 Νοέμβρη εκφράστηκε στις φωτιές της Πάτρας, στις φωτιές της Θεσσαλονίκης και της πλατείας Κλαυθμώνος. Στη σπίθα που ακατάπαυστα δίνει το παρών της λαϊκής ισχύος.
Όπου και αν βρεθώ, θα είναι μία σκοπιά για τη διεθνή επαναστατική ένωση των αναρχικών. Για να οργανωθεί ένα καραούλι σε κάθε γειτονιά. Σηκώνω την ευθύνη που μου αναλογεί για το ρίζωμα της νέας προλεταριακής διεθνούς στις ελληνικές φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Υπάρχουν πολλοί δρόμοι στη ζωή, ένας μπορεί και οδηγεί σε επαναστάσεις: η αντάρτικη στράτα. Χάθηκαν μερικά όπλα, αλλά καμία εξουσία δεν μπορεί να σταματήσει τον Σάντε Καζέριο και τον Δημήτρη Τσαφέντα. Ζήτω η φεντεραλιστική κομμουνιστική οικουμενική δημοκρατία! Ζήτω η Αναρχία!
[ολόκληρη η τοποθέτηση σε pdf]
Αρχεία:Τοποθέτηση_Δ._Χατζηβασιλειάδη_στο_δικαστήριο_της_αντεπαναστατικής_επιχείρησης_Νοέμβρη_19