«Η σκηνή είναι σύμβολο της εξορίας, της καταστροφής,της καταπίεσης, της Νάκμπα, της γενοκτονίας»
«Η σκηνή είναι σύμβολο της εξορίας, της καταστροφής,της καταπίεσης, της Νάκμπα, της γενοκτονίας»
«Η σκηνή είναι σύμβολο της εξορίας, της καταστροφής,της καταπίεσης, της Νάκμπα, της γενοκτονίας»
«Όποιος θέλει να ματαιώσει τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους πρέπει να υποστηρίζει την ενίσχυση της Χαμάς και τη μεταφορά χρημάτων στη Χαμάς … Αυτό είναι μέρος της στρατηγικής μας – να απομονώσουμε τους Παλαιστίνιους στη Γάζα από τους Παλαιστίνιους στη Δυτική Όχθη».
Νετανιάχου, Μάρτιος 2019 σε ομιλία του ενώπιον του Λικούντ
«Η σταθερή άποψη της Ισλαμικής Δημοκρατίας είναι ότι οι κυβερνήσεις που παίζουν τζόγο για την εξομάλυνση των σχέσεων με το Σιωνιστικό καθεστώς θα υποστούν απώλειες. Τους περιμένει η ήττα. Κάνουν λάθος».
Αλί Χαμενεΐ θρησκευτικός ηγέτης του Ιράν, δήλωση-προειδοποίηση σε ομιλία, που εκφώνησε λίγες ημέρες πριν από την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου
Παλαιστίνιοι που εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους από τις ισραηλινές δυνάμεις φεύγουν μέσω της θάλασσας στην Άκρα κατά τη διάρκεια της παλαιστινιακής εξόδου του 1948, γνωστή στα αραβικά ως Nakba
Σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το Bloomberg (21-10-2023) αμερικανοί και ισραηλινοί αξιωματούχοι, οι οποίοι εξετάζουν το μέλλον της Λωρίδας της Γάζας μετά την σχεδιαζόμενη εκδίωξη της Χαμάς, έχουν ήδη αρχίσει να συζητούν δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής εγκατάστασης μιας προσωρινής κυβέρνησης με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών και τη συμμετοχή αραβικών κυβερνήσεων. Η υλοποίηση αυτών των σεναρίων, που αφορούν την επιβολή μιας «προσωρινής» κυβέρνησης και προϋποθέτουν την συγκατάθεση των αραβικών κυβερνήσεων, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση σύμφωνα με τον William Usher, πρώην αναλυτή της Μέσης Ανατολής στην Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών, την άποψη του οποίου καταγράφει το συγκεκριμένο δημοσίευμα.
Μια «νέα πραγματικότητα ασφαλείας» υπόσχεται ο ισραηλινός υπουργός άμυνας Γιοάβ Γκαλάντ στην κοινοβουλευτική επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων και άμυνας στο Τελ Αβίβ, δηλώντας ότι το ισραηλινό κράτος στοχεύει να απεμπλακεί από τη Γάζα, ενώ ο ηγέτης της ισραηλινής αντιπολίτευσης Yair Lapid προτείνει την επιστροφή του ελέγχου της Γάζας στην Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία ηττήθηκε από τη Χαμάς στις εκλογές του 2006: «Νομίζω ότι στο τέλος το καλύτερο είναι να επιστρέψει η Παλαιστινιακή Αρχή στη Γάζα», δήλωσε ο Lapid σε ενημέρωση των μέσων ενημέρωσης στο Τελ Αβίβ την Πέμπτη.
Μόνο που η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία κυβερνά τη Δυτική Όχθη, και η παλαιστινιακή διασπορά σε χώρες όπως η Ιορδανία και ο Λίβανος δεν θα παρείχαν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, σύμφωνα με τον Τεντ Σίνγκερ, πρώην ανώτερο στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που ειδικεύεται στη Μέση Ανατολή: «Η Παλαιστινιακή Αρχή, που εκδιώχθηκε από τη Γάζα το 2006, στερείται αξιοπιστίας και μόλις και μετά βίας κυβερνά τη Δυτική Όχθη. Η παλαιστινιακή διασπορά έχει χάσει ουσιαστικούς δεσμούς με τη Γάζα».
Τα δημοσιεύματα αυτά έρχονται την ίδια στιγμή, που τα Ηνωμένα Έθνη, εκτιμούν ότι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο Παλαιστίνιοι στην πολιορκημένη Λωρίδα – σχεδόν το μισό το πληθυσμού της, έχει εκτοπιστεί ήδη τις πρώτες δύο εβδομάδες μετά την 7η Οκτωβρίου.
«Είμαστε τόσο κουρασμένοι», είπε στο Al Jazeera η Asmaa al-Ustaz, μια 34χρονη μητέρα, που αναγκάστηκε να φύγει με 52 μέλη της ευρύτερης οικογένειάς της, μερικά από τα οποία ήταν ξυπόλητοι, από το σπίτι τους στη γειτονιά Sheikh Radwan, βορειοδυτικά της πόλης της Γάζας: «Κοιμηθήκαμε τις δύο πρώτες νύχτες στο έδαφος, χωρίς καταφύγιο ή τίποτα. Στη συνέχεια η UNRWA μας έδωσε τις σκηνές, στις οποίες έχει σφραγιστεί η πινακίδα του Ερυθρού Σταυρού». Η Al-Ustaz, όπως περιέγραψε, αισθάνεται σαν να ξαναζεί την εμπειρία του 1948, όταν οι σιωνιστές παραστρατιωτικοί κατέστρεψαν περισσότερα από 500 χωριά και πόλεις – ανοίγοντας το δρόμο για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. «Η σκηνή είναι σύμβολο της εξορίας, της καταστροφής, της καταπίεσης, της Νάκμπα, της γενοκτονίας. Δεν θέλουμε οι οργανώσεις να μας λυπούνται. Θέλουμε τα δικαιώματά μας. Θέλουμε προστασία. Θέλουμε τα παιδιά μας να απολαμβάνουν τα δικαιώματα που δίνονται σε άλλα παιδιά στον κόσμο».
Δημοσίευμα της οικονομικής ισραηλινής εφημερίδας «Calcalist» (25-10), «αποκαλύπτει», ότι η ισραηλινή υπουργός Πληροφοριών Gila Gamliel σε «απόρρητο» έγγραφο, που διέρρευσε, προτείνει τη βίαιη μεταφορά των εκτοπισμένων στο Σινά, μετά το τέλος του πολέμου στη Λωρίδα της Γάζας, στον ελλαδικό χώρο και σε διάφορες άλλες ευρωπαϊκές. Το έγγραφο το οποίο διέρρευσε, ακριβώς για να συζητηθεί, παρ’ ότι δεν χαρακτηρίζεται επίσημο κυβερνητικό σχέδιο, εμπεριέχει τρεις προτάσεις της υπουργού για την μεταπολεμική περίοδο με πρωτεύουσα λύση, που «θα οδηγήσει σε θετικά και μακροπρόθεσμα στρατηγικά αποτελέσματα» τη μεταφορά των Παλαιστινίων της Γάζας στο Σινά και την δημιουργία ζώνης ελέγχου πλάτους πολλών χιλιομέτρων εντός της Αιγύπτου, νότια των συνόρων με το Ισραήλ, ώστε να μην μπορούν να επιστρέψουν οι εκτοπισμένοι κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας.
Η αντίδραση του Αιγύπτιου προέδρου Αλ Σίσι σε συνέντευξη Τύπου με τον Γερμανό καγκελάριο Όλαφ Σολτς, είναι ενδεικτική των όσων σχεδιάζονται, καθώς ο Σίσι δήλωσε υποκριτικά, ότι «δεν μπορεί να επιτραπεί ο αναγκαστικός εκτοπισμός των Παλαιστινίων», την ίδια στιγμή που το αιγυπτιακό κράτος προτείνει στο Ισραήλ να στεγάσει τους Παλαιστίνιους στην έρημο Νεγκέβ, η οποία γειτνιάζει με τη Λωρίδα της Γάζας.
Φυσικά όλοι γνωρίζουν, ότι το ιστορικό προηγούμενο δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών, καθώς όταν οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν παλαιστινιακά εδάφη, παίρνουν έναν δρόμο δίχως επιστροφή. Η σχετική ρητορική, άλλωστε, που εντάθηκε με την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων του Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου αναζωπυρώθηκε με ορισμένους δεξιούς ισραηλινού πολιτικούς και σχολιαστές των μέσων ενημέρωσης να καλούν ανοικτά τον στρατό να ισοπεδώσει τη Γάζα και να διώξει τους κατοίκους της.
«Το Ισραήλ έχει εγκλωβιστεί, δεν μπορεί να κάνει πίσω»;
«Κατ’ αρχάς, το να κατηγορείς και τις δυο πλευρές, όταν ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται σε συνθήκες καθεστώτος απαρτχάιντ είναι παραπλανητικό. Ο καταπιεστής δεν είναι το ίδιο με τον καταπιεζόμενο. Παρ’ όλα αυτά, ναι, η Χαμάς είναι όντως υπόλογη στο Διεθνές ποινικό δίκαιο για τις θηριωδίες που διέπραξε κατά την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου και πρέπει να τιμωρηθούν. Από την άλλη τα αντίποινα του Ισραήλ είναι δυσανάλογα και παραπέμπουν σε πράξεις αντεκδίκησης, μη συνδεδεμένες πραγματικά με την κατάσταση ασφάλειας του. Το Ισραήλ έχει πολιτική ατζέντα που συνίσταται στην ολοκλήρωση του στο σιωνιστικού σχεδίου πλήρους ελέγχου όλης της Παλαιστίνης. Είναι άκρως παραπλανητικό να αντιμετωπίζεται το Ισραήλ αποκλειστικά σε αντιπαράθεση με την Χαμάς. Η Χαμάς είναι το πρόσχημα. Ο στόχος είναι κρυμμένος. Αυτός προκαλεί την στρατιωτική αντίδραση».
Ρίτσαρντ Φάλκ, αμερικανοεβραίος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον
Η «ήσυχη» κατοχή για το Ισραηλινό κράτος έλαβε τέλος την 7η Οκτωβρίου, όταν περίπου 1.200 μέλη της Χαμάς επιτέθηκαν από δεκάδες σημεία από ξηρά, αέρα και θάλασσα με τζιπ, φουσκωτά και αλεξίπτωτα πλαγιάς σε εδάφη, που το ισραηλινό κράτος θεωρεί δικά του, κατέλαβαν Διοίκηση Μεραρχίας και αστυνομικά τμήματα, δολοφόνησαν μέλη των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ακόμα και στα κρεβάτια τους, προχώρησαν στην σφαγή εκατοντάδων νέων, που συμμετείχαν σε μουσικό φεστιβάλ, αλλά και εκατοντάδων κατοίκων «κιμπούτς», πήραν εκατοντάδες ομήρους στην Λωρίδα της Γάζας συμπεριλαμβανομένων μικρών παιδιών, ηλικιωμένων αλλά και ισραηλινών αξιωματικών και στρατιωτών, καθώς και ξένων υπηκόων, ταυτόχρονα εξαπέλυσαν χιλιάδες ρουκέτες, όχι μόνο σε πόλεις όπως η Σντερότ η οποία βρίσκεται 7 μόλις χιλιόμετρα από την Γάζα, ή η Ασντόντ και η Ασκελόν, αλλά και το ίδιο το Τελ Αβίβ αναγκάζοντας τον ισραηλινό στρατό να εκκενώσει πόλεις δεκάδων χιλιάδων κατοίκων.
Ο ισραηλινός πρωθυπουργός Νετανιάχου ενεργοποίησε το άρθρο 40 μετά από 50 χρόνια χαρακτηρίζοντας την επίθεση ως μια νέα «11η Σεπτεμβρίου» και «Περλ Χάρμπορ» ταυτόχρονα.
Οι εμπνευστές, λοιπόν, μιας ουσιαστικά πολεμικής επιχείρησης, που σχεδιαζόταν τουλάχιστον δύο χρόνια σύμφωνα με πηγές της ίδιας της Χαμάς, είναι αδύνατον να μην είχαν κατά νου την άγρια αντίδραση του Ισραήλ, ενώ αντίθετα φαίνεται ότι το «βαρύ αντίτιμο», που όπως ειπώθηκε είναι έτοιμη να πληρώσει η Χαμάς, μιλώντας και για λογαριασμό των κατοίκων της Λωρίδας της Γάζας που βρίσκονται σήμερα σε απόλυτη απόγνωση, συμπεριλαμβάνεται σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς.
Να το πούμε όσο το δυνατόν απλούστερα.
Τίποτα δεν μπορεί να μοιάζει και δεν θα μοιάζει με την κατάσταση πριν την 7η Οκτωβρίου. Είναι σαν να πατήθηκε ένας χρονοδιακόπτης επιστροφής στο 1948 με εκατομμύρια Παλαιστινίους να βιώνουν την ίδια και χειρότερη φρίκη.
Η «νέα» Μέση Ανατολή φλέγεται, με ισραηλινά βομβαρδιστικά να επιχειρούν στην Συρία και στον Λίβανο απ’ όπου δέχονται σποραδικές επιθέσεις από φιλο-ιρανικές πολιτοφυλακές και την λιβανέζικη Χεσμπολάχ, ενώ αμερικανικές βάσεις στο Ιράκ δέχονται επιθέσεις με ρουκέτες από ιρακινές πολιτοφυλακές, που υποστηρίζονται από το Ιράν, αλλά και από τους αντάρτες Χούθι της Υεμένης.
Ιρακινοί καίνε ισραηλινές σημαίες κατά τη διάρκεια μαζικής συγκέντρωσης για την υποστήριξη των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2023, Βαγδάτη.
Στην Βυρηττό την 19-10 χιλιάδες οργισμένοι διαδηλωτές επιχειρούν να επιτεθούν στην αμερικανική πρεσβεία σηκώνοντας πύρινα οδοφράγματα και συγκρουόμενοι με τις αρχές ασφαλείας
Στην Κωνσταντινούπολη την 28-10 πραγματοποιείται συγκέντρωση εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων σε ένδειξη αλληλεγγύης στους Παλαιστίνους και ενάντια στο ισραηλινό κράτος με τους ισραηλινούς να δηλώνουν ότι ο Ερντογάν «φίδι ήταν και φίδι παραμένει» απαντώντας σε ομιλία του τούρκου προέδρου που χαρακτήρισε τα μέλη της Χαμάς «απελευθερωτές» και όχι «τρομοκράτες».
Βηρυτός 18-10 διαδηλωτές κατευθύνονται στην αμερικάνικη πρεσβεία
Σημειωτέον ότι η «τριβή» μεταξύ του Ιράν και της Δύσης διαδραματίζεται εδώ και καιρό στα ύδατα του Κόλπου μέσω των οποίων μεταφέρεται μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πετρελαίου, ενώ από το 2019, έχουν σημειωθεί μια σειρά επιθέσεων στη διεθνή ναυτιλία.
Τον Οκτώβριο του 2022 πριν δηλαδή ακριβώς έναν χρόνο Λίβανος και Ισραήλ υπό την υψηλή εποπτεία και καθοδήγηση των ΗΠΑ ανακοινώνουν «ιστορική» ενεργειακή συμφωνία μέσω οριοθέτηση ΑΟΖ με αξιωματούχους της κυβέρνησης Μπάιντεν να πανηγυρίζουν με θέρμη: «Η συμφωνία μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου επιλύει μία χρόνια διαφορά, περί της οποίας βρίσκονταν σε εξέλιξη εδώ και πάρα πολλά χρόνια πλείστες διαμεσολαβητικές προσπάθειες χωρίς όμως να φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Τις τελευταίες εβδομάδες δόθηκε διέξοδος. Οι κυβερνήσεις του Ισραήλ και του Λιβάνου, κάθε μία ξεχωριστά, συμφώνησαν ξεχωριστά ενώπιον των ΗΠΑ να επιλύσουν την μεταξύ τους διαφορά. Η συμφωνία αυτή δίνει ελπίδα στον Λίβανο, γεγονός πολύ σημαντικό, και εμείς είμαστε ευτυχείς ότι ο Λίβανος αποκτά πλέον την δυνατότητα να αναπτύξει το δικό του κοίτασμα μέσα στην δική του ΑΟΖ». Το κοίτασμα φυσικού αερίου Καρίς h βρίσκεται σε μια περιοχή που τόσο το Ισραήλ όσο και ο Λίβανος διεκδικούσαν ως δική τους αποκλειστική οικονομική ζώνη, επιπλέον η σιϊτική οργάνωση Χεζμπολάχ είχε προειδοποιήσει με επιθέσεις, εφ’ όσον το ισραηλινό κράτος ξεκινούσε την παραγωγή φυσικού αερίου στο κοίτασμα. Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα δεν σχολίασε τις λεπτομέρειες της συμφωνίας, αλλά είχε δήλωσε ότι θα αποδεχθεί τη θέση της λιβανικής κυβέρνησης.
Όσο για τις περίφημες συμφωνίες του Αβραάμ που «έκλεισε» το ισραηλινό κράτος με χώρες του Κόλπου όπως το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Μαρόκο, αλλά και η εξομάλυνση των σχέσεων με την Σαουδική Αραβία τα λόγια σχεδόν είναι περιττά. Η 7η Οκτωβρίου «ήρθε», ενώ οι περισσότερες και ισχυρότερες αραβικές χώρες κινούνταν δίχως αμφιβολία σε τροχιά σύγκλισης με το ισραηλινό κράτος.
Θα θυμίσουμε, ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με σφοδρότητα υπέρ των Ρώσων παρ’ ότι όλοι υποκρίνονται ότι έχουν ξεχάσει την ύπαρξή του, ενώ προστέθηκε το ντόμινο των «κρίσεων» στο Σαχέλ και στον Καύκασο με την εθνοκαθάρση 120.000 Αρμενίων από το Ναγκόρνο Καραμπάχ σε ελάχιστες ημέρες από την έναρξη των πολεμικών επιχειρήσεων εκ μέρους των Αζέρων. Την ίδια στιγμή τα πάντα κρέμονται από μια «κλωστή» σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και Σουδάν ενώ και στο Κόσοβο η ένταση παραμένει.
Δεν χρειάζεται, λοιπόν, μεγάλη σκέψη για να καταλάβουμε, ότι η έκρηξη στο Παλαιστινιακό και οι άγνωστες ακόμη επιπτώσεις της στην «νέα» Μέση Ανατολή ανατινάζει στην κυριολεξία τα σχέδια των ΗΠΑ για την «ενσωμάτωση» ολόκληρης αυτής της περιοχής στο πλέγμα επιρροής της και στο στρατηγικό τόξο (Ευρώπη-Μεσόγειος-Μέση Ανατολή-Ινδίες-ΝΑ Ασία), που επιδιώκει να δημιουργήσει απέναντι στην Κίνα και δευτερευόντως το Ιράν.
Το «θρασύ» χτύπημα, λοιπόν, της 7ης Οκτωβρίου που ενέκριναν οι εντολοδόχοι της Χαμάς (Ρωσία, Ιράν κα) δεν απευθυνόταν μόνο στο Ισραήλ αλλά στην λεγόμενη συλλογική Δύση. Είναι ενδεικτικό ότι ο Ρίτσαρντ Φαλκ, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πρίνστον, ο οποίος διετέλεσε στο παρελθόν Ειδικός Εισηγητής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με το ποιος θα είναι ο νικητής του πολέμου στην Γάζα όταν τελειώσει απάντησε ότι «είναι πιο εύκολο να πούμε ποιος θα είναι ο μεγαλύτερος χαμένος, που θα είναι οι ΗΠΑ».
Σ’ όσους σπεύδουν να χαρούν για την πρόβλεψη αυτή, έχουμε να πούμε ότι εφ’ όσον κάτι τέτοιο ισχύει, σ’ αυτό το «παιχνίδι» εκατομμύρια Παλαιστίνιοι είναι βέβαιο ότι θεωρούνται πιόνια και αναλώσιμοι και τίποτα περισσότερο…
29-10-2023
Συσπείρωση Αναρχικών
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.242, Νοέμβριος 2023