Απομαγνητοφωνημένη η τοποθέτηση του αναρχικού συντρόφου Χρήστου Τσάκαλου στις ραδιοζώνες ανατρεπτικής έκφρασης (4/3/2015)
________________________________________
Πως είσαι Χρήστο;
Δεν είναι τόσο η απεργία πείνας, περισσότερο είναι το συναισθηματικό κόστος που επιβαρύνει όλη αυτή την κατάσταση. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί αυτές τις ημέρες, αυτό που ζούμε στη πραγματικότητα είναι ο θρίαμβος του κράτους της αντιτρομοκρατικής. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Δηλαδή στήθηκε ένα ολόκληρο τρομοσόου πάνω στις πλάτες συγγενικών μας προσώπων και φιλικών τους ανθρώπων, με αποκλειστικό σκοπό την εκδίκηση και την ρεβάνς της αντιτρομοκρατικής απέναντι μας. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας. Για παράδειγμα, χθες εμφανίστηκα και εγώ και ο Γιώργος Πολύδωρος στον ειδικό εφέτη – ανακριτή και στον εισαγγελέα, πράγμα που γενικώς εμείς δεν το κάνουμε γιατί είναι η πολιτική μας στάση ότι δεν παρουσιαζόμαστε μπροστά σε αυτά τα ανθρωπάκια, και ενώ αυτοί ήταν ιδιαίτερα φιλικοί – εμείς αναλάβαμε την ευθύνη, όπως έχουμε κάνει σε κάθε περίπτωση σαν Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Αναλάβαμε αποκλειστικά την ευθύνη εξ ονόματος όλης της οργάνωσης για το ζήτημα του σχεδίου απόδρασης από τις φυλακές Κορυδαλλού, και ξεκαθαρίσαμε κιόλας ότι δεν υπάρχει η παραμικρή ανάμειξη οποιουδήποτε άλλου ανθρώπου, πόσο μάλλον των συγγενών μας και των φιλικών τους προσώπων τα οποία ούτε καν τα γνωρίζουν. Και μιλήσαμε συγκεκριμένα σε σχέση με αυτό. Παρόλο που ήταν φιλικοί και καταλαβαίναν, και μάλιστα λέγαν : “Προφανώς το αντιλαμβανόμαστε κτλ”, το βράδυ μαθαίνουμε στα κρατητήρια του εφετείου που ήμασταν, ότι προφυλάκισαν τόσο τη μητέρα μου όσο και τη φίλη του αδερφού μου. Χωρίς καμία αιτιολογία, χωρίς τίποτα. Συμπτωματικά, ήταν η ίδια μέρα που αποφασίστηκε και η αποφυλάκιση των χρυσαυγιτών βουλευτών. Εγώ δεν θέλω να είναι κανείς στη φυλακή, ακόμα και ο εχθρός μου δεν θέλω να είναι στη φυλακή. Απλώς το τονίζω αυτό για να δώσω την πραγματική έκταση των δύο μέτρων και δύο σταθμών που παίζουν με τα νομικά τερατουργήματα τους. Από εκεί και πέρα, είναι ξεκάθαρο, ότι όλο αυτό εξυπηρετεί κάποιες συγκεκριμένες σκοπιμότητες. Καταρχάς δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα το απόγευμα γίνονται οι κρίσεις στην αστυνομία. Που σημαίνει ότι ο καθένας ήθελε να εξαργυρώσει μια φαινομενική επιτυχία του ή μια κατασκευασμένη επιτυχία του για να κρατήσει τη θέση του ή και να ανελιχθεί κιόλας. Τώρα το ζήτημα είναι ότι η αντιτρομοκρατική γνωρίζει πολύ καλά το γεγονός ότι εμείς είμαστε και θα παραμείνουμε παντοτινοί εχθροί τους. Όμως, έχουν μεταφέρει αυτή την εχθρότητα και αυτό το πόλεμο σε ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση με αυτό, την έχουν μεταφέρει πάνω στους συγγενείς μας. Και αυτό είναι κάτι το οποίο δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποδεχθούμε. Ό,τι έχουν με εμάς το έχουν με εμάς και εμείς θα τα λύσουμε έτσι όπως τα λύνουμε και ό,τι έγινε – έγινε. Με τους συγγενείς μας όμως δεν έχουν κανένα μα κανένα – όχι μόνο δικαίωμα – δεν υπάρχει στον ανθρώπινο νου αυτό που κάνανε για να εκβιάσουν συναισθηματικά εμάς. Ακόμα κι αν μιλήσουμε για την νομοθεσία των ίδιων, την νομοθεσία του κράτους, την νομοθεσία του αντιπάλου. Οι νόμοι τους είναι συγκεκριμένοι και ξεκάθαροι, λένε το εξής : “Για να προφυλακιστεί κάποιος πρέπει να θεωρηθεί ύποπτος φυγής ή τέλεσης παρόμοιου αδικήματος”. Δηλαδή, πέρα από την γελοιότητα της κατηγορίας αυτής καθεαυτής, ότι κατηγορούν τη μάνα μου και τη φίλη του αδερφού μου ως μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς, καταλαβαίνει κανείς ότι έχουν ξεπεράσει ακόμα και τα δικά τους όρια. Ποιος είναι ύποπτος φυγής και τέλεσης παρόμοιων αδικημάτων και έτσι αποφασίζουν την προφυλάκιση; Για αυτό κιόλας λέμε ότι είναι ξεκάθαρα μια εκδικητική συμπεριφορά της αντιτρομοκρατικής και αυτό είναι όλο, δεν υπάρχει τίποτα άλλο δηλαδή. Και βλέποντας κιόλας και τη δουλική συμπεριφορά αυτών των εισαγγελέων και των ανακριτών, που εμφανίζονταν χθες ως ηθικοί και αντικειμενικοί και αντιλαμβανόντουσαν κιόλας την παραφροσύνη όλων αυτών των γεγονότων, να είναι η μάνα μου και η φίλη του αδερφού μου με χειροπέδες, καταλαβαίνω για να παίρνουν τελικά αυτή την απόφαση που πήρανε ότι πραγματικά επειδή είναι ανθρωπάκια και μαριονέτες, εκτελούν εντολές της αντιτρομοκρατικής. Ξεκάθαρο είναι αυτό το πράγμα, υπάρχει ένα παρασκηνιακό παιχνίδι, κάποιοι παίρνουν κάποια τηλέφωνα και λένε θα γίνει αυτό, δεν υπάρχει κάτι άλλο, αυτή είναι η ιστορία. Αυτό που λοιπόν συμβαίνει σήμερα, και έχει σημασία το σήμερα και η πολιτική συγκυρία (για όσους καταλαβαίνουν), φέρνει στο νου μας σκηνές και καταστάσεις από το φασιστικό κράτος της Γερμανίας το 1970 και την εκδικητική μανία της εκεί αντιτρομοκρατικής απέναντι στην επαναστατική οργάνωση RAF, πιο γνωστή ως “Μπάαντερ-Μάινχοφ” που και τότε είχαν εξαπολύσει ένα πογκρόμ συλλήψεων και διώξεων ενάντια στους συγγενείς των μελών της RAF, αλλά και στους δικηγόρους τους, είχαν φτάσει μέχρι κείνο το σημείο, είχαν πρωτοτυπήσει λιγάκι σε σχέση με την Ελλάδα- μέχρι στιγμής. Τότε ήταν κιόλας η εποχή που το γερμανικό κράτος μέτρησε τους πρώτους νεκρούς απεργούς πείνας, Χόλγκερ Μάινς και άλλοι. Και είχε γίνει ένα παγκόσμιο ζήτημα σε σχέση με αυτό. Ίσως κάποιοι τώρα να θέλουνε, για δικούς τους λόγους και πολιτικές σκοπιμότητες, να μετρήσουν και τους πρώτους νεκρούς απεργούς πείνας στην Ελλάδα για να δημιουργήσουν ένα συγκεκριμένο κλίμα που τους εξυπηρετεί. Και αυτό το λέω, γιατί εμείς από την μεριά μας – και αυτό είναι πραγματικά δέσμευση- δεν υπάρχει περίπτωση, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να σταματήσουμε την απεργία πείνας, για αυτό την ονομάσαμε απεργία πείνας μέχρι θανάτου, αν δεν αποφυλακιστούν άμεσα (όχι σε ένα αόριστο χρονικό διάστημα ) ΑΜΕΣΑ, τις επόμενες ημέρες οι συγγενείς μας που προφυλακίστηκαν. Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε για καμία συνδιαλλαγή, ούτε για καμία οπισθοχώρηση. Αυτή η ιστορία δεν έχει να κάνει με την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Αυτή η ιστορία έχει να κάνει με μια εκδικητική μανία της αντιτρομοκρατικής απέναντι μας, η οποία εκφράζεται στο πρόσωπο των συγγενών μας. Τα μπασταρδάκια της αντιτρομοκρατικής ξέρουν πολύ καλά την αλήθεια, την ξέρουν την αλήθεια και σου λέει : “Εμείς θα σας εκδικηθούμε έτσι”. Για αυτό, αυτή η απεργία πείνας ονομάζεται απεργία πείνας μέχρι θανάτου, δεν έχουμε ξαναπεί πότε κάτι τέτοιο, το λέμε τώρα είναι απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Αν δεν βγάλουν τους συγγενείς έξω, τότε ας μετρήσει η προοδευτική κυβέρνηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α και όσους έχουν καταπιεί τις ψευδαισθήσεις της, τους πρώτους νεκρούς απεργούς πείνας. Παρόλο, που όσον αφορά τις ποινικές διώξεις δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για τον λόγο ότι η κατηγορία είναι πλημελημματικού χαρακτήρα, οπότε δεν είναι λόγος κράτησης, ήθελα να πω για το γεγονός ότι συνελήφθη η συντρόφισσα Αγγελική σπίτι μου. Το είχαμε γράψει και σε ένα κείμενο, ότι εγώ προσωπικά είχα ζητήσει και είχα πει κάποια στιγμή στην Αγγελική, ότι αν βρεθεί σε κάποια δύσκολη θέση να πάει στο σπίτι της μητέρας μου. Και προφανώς και έτσι και έγινε. Το γεγονός ότι η μάνα μου την φιλοξένησε και δεν της έκλεισε την πόρτα, ούτε την κατέδωσε στην αστυνομία, είναι γεγονός που με κάνει περήφανο για την μητέρα μου. Γιατί είναι ένας άνθρωπος που έχει ιδιαίτερες αξίες, αξίες που λείπουν σήμερα. Αυτή είναι η όλη ιστορία.
Στον πόλεμο που ζούμε, μέσα και έξω από τις φυλακές, και στον αγώνα που κάνουμε κανένας σύντροφος δεν είναι μόνος. Όσο για την εκδικητικότητα που έχουν δείξει η αντιτρομοκρατική και οι ειδικοί εφέτες ανακριτές σε συγγενικά μέλη και στους φίλους μελών της ΣΠΦ εγώ το ελάχιστο που μπορώ να κάνω όντας έγκλειστος είναι να κατέβω σε αποχή συσσιτίου. Η αλληλλεγγύη είναι ένα μεγάλο όπλο μας .
Τίποτα δεν τέλειωσε.
Όλα συνεχίζονται…
Τετάρτη 4/3/15
Πάνος Μιχαλάκογλου, αναρχικος αιχμάλωτος πολέμου.
Είναι πολύ καλός σύντροφος, και δυστυχώς είναι ξεχασμένος, βρίσκεται εκεί στη Νιγρίτα, δεν έχει ασχοληθεί πολύ κόσμος με την υπόθεση του. Είναι ένα εξαιρετικό παιδί, εξαιρετικός σύντροφος.
Έχουν αρχίσει ήδη απεργία πείνας και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι (Κουφοντίνας, Γουρνάς, Μαζιώτης, ΔΑΚ κτλ) με κύριο αίτημα την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’. Ποια η θέση σου σε αυτό και αν θα συνδέσετε την δική σας απεργία πείνας με την δικιά τους.
Έχω κάποιες ενημερώσεις και με κάποιους από τους ανθρώπους μιλάω. Καταρχάς, από όσο γνωρίζω η απεργία πείνας που έχουν ξεκινήσει, δεν έχει μόνο σκεπτικό αυτό το αίτημα, την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, έχει και κάποια άλλα ζητήματα, όπως την κατάργηση του κουκουλονόμου, την κατάργηση του τρομονόμου, την άμεση απελευθέρωση του Σάββα Ξηρού. Είναι δηλαδή ένα πολιτικό πλαίσιο το οποίο έχει τεθεί και θα μπορούσα να πω ότι έχει μια συνολική οπτική. Δεν θα ήθελα να τοποθετηθώ παραπάνω για αυτό το πλαίσιο, νομίζω είναι ένα πλαίσιο που κάθε λογικός άνθρωπος, και όχι μόνο αναρχικός, συμφωνεί σε αυτό το πλαίσιο. Τι να μην καταργηθεί ο τρομονόμος; προφανώς. Οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι που και εμείς ξεκινήσαμε ταυτόχρονα την απεργία πείνας μέχρι θανάτου για την άμεση απελευθέρωση των συγγενών μας. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι δυο παράλληλες απεργίες πείνας, προφανώς δεν λειτουργούν σαμποταριστικά γιατί δεν υπάρχει τέτοια βούληση να λειτουργήσουν σαμποταριστικά, ίσως δημιουργούν κάποια σχετική αμηχανία του τύπου τι γίνεται, υπάρχει κάποια προτεραιότητα της μιας έναντι της άλλης ή υπάρχει κάποια σύνδεση όπως ρώτησε ο άνθρωπος που έστειλε την ερώτηση. Προφανώς υπάρχει σύνδεση. Προφανώς υπάρχει σύνδεση και αυτό δείχνει και την επικτατικότητα και την αναγκαιότητα να κερδηθούν αυτές οι δυο απεργίες πείνας. Και ποια είναι η σύνδεση που υπάρχει; Μα η απεργία πείνας που κάνουμε εμείς και το ζήτημα που θέτουμε, δηλαδή την άμεση απελευθέρωση των συγγενών μας που με αυτό τον φασιστικό τρόπο τα μπασταρδάκια της αντιτρομοκρατικής έβαλαν μέσα στη φυλακή, δεν είναι τίποτα άλλο από μια φυσική και πολιτική προέκταση των αιτημάτων που έχουν βάλει τα παιδιά προς κατάργηση. Δηλαδή, δεν είναι η φυσική και η πολιτική προέκταση του ίδιου του τρομονόμου; Όταν ο ίδιος ο τρομονόμος σε μια διάταξη, εγώ δεν είμαι καλός στα νομικά δεν τα ξέρω από αυτά τα πράγματα, αλλά θυμάμαι που είχα διαβάσει και λέει: “Οποιοδήποτε άτομο βοηθήσει είτε ηθικά είτε οικονομικά μέλη ένοπλης οργάνωσης μπορεί να θεωρηθεί και ο ίδιος μέλος”, εντωμεταξύ η λέξη ηθικά έχει τόσες ερμηνείες, μα τι σημαίνει βοηθάω ηθικά μια ένοπλη οργάνωση; Αύριο- μεθαύριο μπορείς να βγάλεις ένα κείμενο το οποίο πχ να στηρίζει τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς και να πει ένας ανακριτής ότι με αυτό το κείμενο στηρίζεις ηθικά τα μέλη της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς άρα έχουμε και δίωξη κειμένων. Άλλωστε, έχει ξαναγίνει δίωξη κειμένων στην Ελλάδα και σε εμάς, απλά όχι με την διάταξη του τρομονόμου. Τι σημαίνει ότι θα διωχθεί και μπορεί να θεωρηθεί μέλος τρομοκρατικής οργάνωσης- αντάρτικής ομάδας δηλαδή- κάποιος που βοηθάει οικονομικά κάποιους κρατούμενους; Υπάρχουν συλλογικές υποδομές οι οποίες όντως αυτή τη στιγμή βοηθάνε οικονομικά κάποιους κρατούμενους, γιατί είναι αναγκαίο αυτό, υπάρχει πρόβλημα μέσα στη φυλακή, προφανώς στο ζήτημα της οικονομικής διαβίωσης. Άρα δηλαδή, κι αυτές οι συλλογικότητες αύριο- μεθαύριο ανάλογα με το πόσο δύναμη αποκτάει το κράτος της αντιτρομοκρατικής υπό την ανοχή των όποιων, θα μπορούσαν να κατηγορηθούνε και αυτοί ότι είναι μέλη τρομοκρατικής οργάνωσης, στέλνουν λεφτά στους κρατούμενους. Άρα λοιπόν, υπάρχει μια σύνδεση και υπάρχει και στήριξη από τη μεριά μας στο πολιτικό πλαίσιο, το οποίο προανέφερα, για την κατάργηση των φυλακών τύπου Γ’, του κουκουλονόμου, του τρομονόμου και του 187 και όλα αυτά τα οποία αναφέρθηκαν.
Γνωρίζετε πόσο κόσμο έχετε αφυπνίσει σαν Συνωμοσία μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια πράξης και δράσης και πως νιώθεις για αυτό;
Προφανώς, δεν μπορώ να απαντήσω με κάποιο μαθηματικό υπολογισμό στο αριθμητικό, δηλαδή στο πόσο κόσμο έχουμε αφυπνίσει. Να πω την αλήθεια σκοπός μας δεν είναι να αφυπνίσουμε. Σκοπός μας είναι να δημιουργήσουμε ερεθίσματα προς σκέψη, προς αμφισβήτηση, προς αναζήτηση, προς αμφιβολία, προς συζήτηση. Αυτό θέλουμε να κάνουμε. Δηλαδή μέσα από την δράση μας, τόσο μέσα όσο και έξω από τη φυλακή, αυτό που πάντα προσπαθούσαμε να κάνουμε, πέρα από το να ικανοποιήσουμε την προσωπική μας υπαρξιακή τάση προς την εξεγερτική δράση, ήταν να δημιουργήσουμε και ένα γόνιμο πεδίο άτυπης συζήτησης, άτυπων ερωτημάτων, άτυπων αμφιβολιών προς τον καθένα, ο οποίος νιώθει ότι η σύγχρονη ζωή είναι μια ζωή σύγχρονου σκλάβου και θέλει να ζήσει διαφορετικά, θέλει να ζήσει στα άκρα, θέλει να μην νιώθει κενός περιεχομένου. Την απάντηση θα την δώσει η ιστορία στο πόσος κόσμος ενδιαφέρθηκε από αυτή την ιστορία ή άντλησε συμπεράσματα από την πορεία μας, και για αυτό κιόλας θεωρούμε χρήσιμη και την αυτοκριτική που κάνουμε συχνά. Γιατί η αυτοκριτική και ο απολογισμός είναι αυτά ακριβώς τα σημεία που ιχνηλατείς στο επόμενο βήμα της εξέλιξης σου.
Να αναφερθούν ονομαστικά τα άτομα που πήραν αυτή την απόφαση για τους συγγενείς σας.
Βεβαίως, ναι. Είναι ο εξαιρετικός κύριος Νικόπουλος, ένα μεγάλο καθίκι και πολύ διπρόσωπος τύπος, ο οποίος εμφανίστηκε ως ακαδημαϊκός και κάναμε μια ολόκληρη κουβέντα και μου έλεγε πως έχει διαβάσει τα κείμενα μας κτλ. Ένα θρασύδειλο ανθρωπάκι γιατί τέτοια ανθρωπάκια είναι αυτά. Και ο Ασπρογέρακας, γνώριμος από παλιά, ο οποίος πουλάει ένα άλλο προφίλ αλλά μια χαρά βάζει την υπογραφούλα του στις προφυλακίσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θα ήθελες να προσθέσεις κάτι εσύ, που ίσως εμείς να μην σε ρωτήσαμε;
Πρώτα από όλα, θέλω να στείλω την δύναμη και την στήριξη μου τόσο στην μητέρα μου, όσο και στην φίλη του αδερφού μου. Επίσης, θέλω να στείλω την αλληλεγγύη μου στην Αγγελική, αλλά και στο σύντροφο που έχει συλληφθεί (δεν ξέρω αν έχει ανακοινωθεί το όνομα του, για αυτό θα τον πω με το κωδικό όνομα “Ιάσονα”). Δύναμη σε όλους μας. Δύναμη και νίκη σε όλες τις απεργίες πείνας και ότι συνεχίζουμε. Η πρόκληση η οποία έχει τεθεί στο σήμερα είναι μια από τις πιο κομβικές. Γνωρίζω πολύ καλά ότι έχουν γίνει πάρα πολλές απεργίες πείνας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, δεν θα υποτιμήσω καμία. Δεν έχω τώρα όρεξη να μιλήσω για αυτό ούτε θα κάνω τώρα τέτοιους διαχωρισμούς. Πραγματικά όμως, πιστεύω ότι οι σημερινές απεργίες πείνας μπορούν να αποκτήσουν μια ιδιαίτερη έκβαση. Εμείς από την μεριά μας, θα πράξουμε σίγουρα έτσι, για αυτό ξαναλέω και ξαναλέω, ότι επιλέξαμε και ονομάσαμε την απεργία μας ότι είναι απεργία πείνας μέχρι θανάτου αν δεν βγουν οι δικοί μας άνθρωποι μέσα από την φυλακή. Ξαναλέω δεν ζητάμε τίποτα για εμάς, ούτε έχουμε ζητήσει ποτέ τίποτα. Όμως για τους δικούς μας ανθρώπους δεν υπάρχει περίπτωση να τους αφήσουμε να είναι μέσα στη φυλακή. Και όχι γενικά και αόριστα, τις επόμενες ημέρες θα δοθεί λύση, θα διεκδικήσουμε διέξοδο από αυτό το πράγμα. Αλλιώς, ας μετρήσουν και αυτοί τους πρώτους νεκρούς απεργούς πείνας. Τέλος, αυτό δεν υπάρχει κάτι άλλο.
Δύναμη σε όλους τους απεργούς πείνας, νίκη στον αγώνα τους.
Ούτε βήμα πίσω
Προσθέστε περισσότερες πληροφορίες