https://athens.indymedia.org/post/1555702/
από POLYTROPOS 22/02/2016 6:16 μμ.
Και να πεις… Μόλις που είχε “λιγδώσει το άντερο” του Ελληνάρα και δε “βρωμάγανε τα χνώτα” του πια από από τη πείνα. Κι όμως! Δε δίστασε να πετροβολήσει άλλους πεινασμένους. Αμείλικτο κυνηγητό, βαριές κουβέντες για ένα λαό δίπλα μας, που ιστορικά συμβαίνει να είμαστε συγγενείς…εξ αίματος και αγχιστείας. (Τελικά, μήπως, συμπολίτη, είσαι Αλβανός και τούμπαλιν και δεν το ξέρεις, γιατί δε διάβασες ποτέ σου πραγματική Ιστορία;). Το καλοκαίρι να τους μαυλίζουν να πάνε να δουλέψουν στα χωράφια με μεροκάματα πείνας και εκεί το Φθινόπωρο, που τέλειωναν οι δουλειές, αν τολμούσε κανένας ξεριζωμένος ,που δεν ήταν Βορειοηπειρώτης να ξεμείνει σε τίποτα γκρεμισμένους “αχεριάδες” (αχυρώνες) στο χωριό για να ξεχειμωνιάσει, βουτάγανε τα δίκανα στα χέρια οι χωριάτες και ντουφεκάγανε τις γκρεμίλες να φοβηθεί να ξεκουμπιστεί από μέσα!
________________________________________
(Homo-Naturalis.g)
“ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ” α. Εγκλωβισμένοι 4.000 πρόσφυγες στο λιμάνι του Πειραιά
Ασφυκτική είναι η κατάσταση στον Πειραιά με περίπου 4.000 πρόσφυγες να έχουν εγκλωβιστεί στο λιμάνι, μη μπορώντας να ταξιδέψουν για την Ειδομένη.
β. Χάος στην Ειδομένη -500 πρόσφυγες προσπάθησαν να σπάσουν τον κλοιό
γ. ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ Γερμανία: Πανηγύριζαν βλέποντας να καίγεται κέντρο προσφύγων
Νέα κρούσματα ξενοφοβίας στη Σαξονία – Περαστικοί υποδέχθηκαν με επευφημίες πυρκαγιά σε κατάλυμα που επρόκειτο να στεγάσει πρόσφυγες.
Αίσθηση προκαλεί το νέο κρούσμα ξενοφοβίας, αυτή τη φορά στη Σαξονία, της ανατολικής Γερμανίας.
Το περιστατικό συνέβη στην πόλη Μπάουτσεν της Σαξονίας όταν προκλήθηκε πυρκαγιά σε κατάλυμα που επρόκειτο να στεγάσει πρόσφυγες. Οταν, όμως, έφτασε στο σημείο η πυροσβεστική, βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα πρωτόγνωρο θέαμα: Μια ομάδα 20 με 30 ατόμων είχαν συγκεντρωθεί στο σημείο και πανηγύριζαν για το ξέσπασμα της φωτιάς, φωνάζοντας συνθήματα κατά των προσφύγων. Μάλιστα, ορισμένες πληροφορίες αναφέρουν ότι ορισμένοι από τους συγκεντρωμένους επιχείρησαν να εμποδίσουν το έργο της κατάσβεσης. «Κάποιοι ήταν υπό την επήρεια αλκοόλ και σχολίαζαν την πυρκαγιά “με υποτιμητικές αναφορές ή με απροκάλυπτη ικανοποίηση», όπως ανέφερε εκπρόσωπος της αστυνομίας.
Πριν κάποια χρόνια, όταν κατέρρευσαν τα καθεστώτα των λεγόμενων “Ανατολικών χωρών”, ξεχύθηκαν στη Ευρώπη ορδές Αλβανών, Πολωνών, Ρώσων, Ουκρανών Ρουμάνων, Βουλγάρων. Μετανάστες όλοι (οικονομικούς τους είπανε, αλλά δεν ήταν μόνο αυτό), αναζητούσαν μια καλύτερη μοίρα από εκείνη που δεν τους προσέφεραν τα καθεστώτα των χωρών τους και οι ηγέτες τους που αυτοαποκαλούντο, χωρίς να είναι, κομμουνιστές. Κι ας το διευκρινίσουμε αυτό με την ευκαιρία, επί τροχάδην, για να μη δημιουργούνται εντυπώσεις.
Αν τα καθεστώτα που επικράτησαν στη λεγόμενη Σοβιετική ΄Ενωση και την Κίνα, για παράδειγμα, ήταν ο κομμουνισμός, ως πολιτικό σύστημα, που περίμεναν οι απανταχού της γης “ψαγμένοι” και προπαντός οι “κολασμένοι”, τότε τα δυτικά καθεστώτα, από τις στυγνές δικτατορίες, ως τις κοινοβουλευτικές τους δημοκρατίες, νίκησαν κατά κράτος και ο καπιταλισμός, ως οικονομικό μοντέλο, “έβαλε τα γυαλιά” στο Μαρξ και τις θεωρίες του “Κεφαλαίου” του. Αψευδής μάρτυρας η ίδια η μαρτυρία της Ιστορίας.
Ο κομμουνισμός, ασφαλώς, δεν εφαρμόστηκε ποτέ και πουθενά, ως πολιτικό σύστημα. Στη Ρωσία και τη λεγόμενη Σοβιετική ΄Ενωση, μετά τη μεγάλη ρώσικη επανάσταση των μπολσεβίκων, ο σταλινισμός που επικράτησε ήταν η ήττα του κομμουνισμού και ο απόλυτος εκφυλισμός του .Το ίδιο και στη Μαοϊκή Κίνα και τις περισσότερες χώρες με το ίδιο μοντέλο εξουσίας.
Ο κομμουνισμός δεν είναι οικονομικό σύστημα, όπως οι σταλινικοί κυρίως αρέσκονται να υποστηρίζουν. Είναι πολιτικό και μάλιστα ανθρωποκεντρικών-ανθρωπιστικών αξιών και αρχών. Ο Στάλιν, ο Μάο, ο Χότζα με τις θηριωδίες τους, εφάμιλλες των ναζιστικών, ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη πως ουδέποτε είδαμε την εφαρμογή του κομμουνισμού στην πραγματική του διάταση και πρωτίστως αυτή που αποκαλούμε ανθρωποκεντρική. Το ακριβώς αντίθετο συνέβη στις περισσότερες χώρες του αποκαλούμενου “υπαρκτού σοσιαλισμού”.
Μένει επομένως, να δοκιμαστεί ο κομμουνισμός όχι πλέον ως αποτυχημένο ή έστω βελτιωμένο κρατικό σύστημα, αλλά ως φιλοσοφία και τρόπος ζωής του ανθρώπου στις μελλοντικές αταξικές, αντιεξουσιαστικές κοινωνίες. Σ΄αυτές που ο άνθρωπος θα επαναλάβει το πείραμα του “εξανθρωπισμού” του με βάση, όμως, τώρα, τις αρχές και τους νόμους της φύσης ,που στρέβλωσαν στο διάβα των αιώνων τα ιερατεία και οι εξουσίες.
Χιλιοειπωμένα πράγματα θα πεις κανείς, που δεν έχει νόημα να επαναλαμβάνονται εδώ, αφού άλλος είναι ο σκοπός αυτού του κειμένου. Τα αναφέραμε απλώς, ως “ειρήσθω εν παρόδω”.
΄Οταν, λοιπόν ξεχύθηκαν και κατά κάτω σε μας εδώ, αυτές οι ορδές των μεταναστών από τα τα κράτη που τα καθεστώτα τους γκρέμισαν η… καπιταλιστική Αμερική και η …παμπόνηρη Σία και όχι η άφρων πολιτική των ηγετών τους , έγινε “το έλα να δεις” στη χώρα. Για χρόνια αυτοί οι απόκληροι, ήταν το “κόκινο πανί”, το “μαύρο πρόβατο” για τους ΄Ελληνες. Ο ρατσισμός που φούντωσε και χόρτασαν, ειδικά οι Αλβανοί, όλα εκείνα τα χρόνια της αναγκαστικής συνύπαρξης “Ελληνάρων” και μεταναστών, ήταν πρωτόγνωρος για μια χώρα που ιστορικά ήταν η “γη της επαγγελίας” για τους πολυώνυμους μετανάστες, εδικά από τα βόρεια και κεντρικά της Ευρώπης ( Γότθοι, Σλαύοι, Βλάχοι κ.α).
Αλλά και η ίδια η Ελλάδα, φτωχή χώρα στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, ως και τα μέσα του, αναγκάστηκε να στείλει μιλιούνια οικονομικούς μετανάστες σε οικονομικά εύρωστες χώρες στα πέρατα της γης . ΄Ολοι τούτοι οι ξενιτεμένοι ΄Ελληνες, όσοι κατάφεραν να επιβιώσουν στις νέες τους πατρίδες, θύματα οι περισσότεροι του ανελέητου ρατσισμού των ντόπιων, αλλά και της εξοντωτικής δουλειάς που τους περίμενε, για χρόνια μετά, Χριστούγεννα και Λαμπρή, δεν ξεχνούσαν ποτέ να στέλνουν πίσω στην πατρίδα το πολυπόθητο “δέμα” για την πενόμενη εισέτι φαμίλια με το “second hand” πολύχρωμο περιεχόμενό του , αλλά και το έμβασμα να γίνει χρυσές λίρες για την προίκα της μεγαλοκοπέλας αδερφής στο χωριό, που μαράζωνε από την ανέχεια και την κατακραυγή της κοινωνίας για την απρόκλητη αγαμίας της.
Και ξαφνικά, με το που φτάνουν οι Αλβανοί στην Ελλάδα, πέφτει “μαύρο” στη μνήμη των Ελλήνων. Γενικό μπλακ-άουτ. Ξεχνούν και τον παππού, που άφησε τα κόκαλά του δίπλα στις γραμμές του τρένου, που ο ίδιος για χρόνια άπλωνε σε εκατοντάδες χιλιόμετρα σιδηροδρομικού δικτύου στην αμερικάνικη γη και τον πατέρα που αγκομαχούσε στις φάμπρικες της Γερμανίας και του Βελγίου τις στοές”. Γίνονται θηρία ανήμερα .
Και να πεις… Μόλις που είχε “λιγδώσει το άντερο” του Ελληνάρα και δε “βρωμάγανε τα χνώτα” του πια από από τη πείνα. Κι όμως! Δε δίστασε να πετροβολήσει άλλους πεινασμένους. Αμείλικτο κυνηγητό, βαριές κουβέντες για ένα λαό δίπλα μας, που ιστορικά συμβαίνει να είμαστε συγγενείς…εξ αίματος και αγχιστείας. (Τελικά, μήπως, συμπολίτη, είσαι Αλβανός και τούμπαλιν και δεν το ξέρεις, γιατί δε διάβασες ποτέ σου πραγματική Ιστορία;). Το καλοκαίρι να τους μαυλίζουν να πάνε να δουλέψουν στα χωράφια με μεροκάματα πείνας και εκεί το Φθινόπωρο, που τέλειωναν οι δουλειές, αν τολμούσε κανένας ξεριζωμένος ,που δεν ήταν Βορειοηπειρώτης να ξεμείνει σε τίποτα γκρεμισμένους “αχεριάδες” (αχυρώνες) στο χωριό για να ξεχειμωνιάσει, βουτάγανε τα δίκανα στα χέρια οι χωριάτες και ντουφεκάγανε τις γκρεμίλες να φοβηθεί,να ξεκουμπιστεί από μέσα!
Σήμερα, κάποιοι άλλοι “κολασμένοι” από τη Συρία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ ζητάνε πάλι σωτηρία δια της φυγής και της αυτοεξορίας. Θύματα πολέμων που τους προκάλεσαν κυρίως οι ανταγωνισμοί των “ισχυρών”, ειδικά της Αμερικής, Ευρώπης και Ρωσίας, παίζουν τις ζωές τους κορώνα γράμματα στη Μεσόγειο και το Αιγαίο, για να περάσουν “απέναντι” . Και όσοι τα καταφέρνουν να διασωθούν στα σαπιοκάραβα και πιάσουνε ξηρά, μετράνε με αγωνία πόσοι από τους δικού τους πέρασαν μαζί τους και πόσοι μείνανε για πάντα στο βυθό του πελάγου. ΄Ενα απέραντο νεκροταφείο έγιναν οι…τουριστικές θάλασσές μας. Τί τραγική ειρωνεία!
Στη Γερμανία κι μάλιστα την Ανατολική, κάποια ζόμπι που φαίνεται να διδάχτηκαν την υποχρεωτική αλληλεγγύη στο συνάνθρωπο και την φυσική ηθική στο καθεστώς του ΄Εριχ Χόνεκερ, επιχαίρουν και ζητωκραυγάζουν που καίγεται το κέντρο προσφύγων στη Σαξονία. Είναι αυτό που είπαμε, πως ουδέποτε υπήρξε κομμουνισμός στις χώρες, που λένε πως επικράτησε. Αλλιώς, το πρώτο πράγμα που θα τους μάθαινε ο πραγματικός κομμουνισμός, θα ήταν να πέσουν στη φωτιά να σώσουν το κατάλυμα της προσφυγιάς και του πόνου.
Μέχρι να “εξανθρωπιστεί” ο άνθρωπος, θα περάσουν ακόμα αιώνες. Σήμερα παραμένει σταθερά υπάνθρωπος, όπως, άλλωστε, σε όλη τη τη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του. Μέχρι να φτάσει στην κοινωνία του “φυσικού ανθρώπου” και για να οδηγηθεί ασφαλώς και συντομότερα σ΄αυτή, μόνο η “Μηχανή”, η τεχνητή νοημοσύνη θα του ανοίξει το δρόμο. Ως τότε, ο ατομικισμός, η αλαζονεία, ο αυταρχισμός, η κακότητα,η θηριωδία θα είναι η μοναδική προίκα του ατόμου που του την κληροδότησαν γονιδιακά από το βαρβαρισμό των σπηλαίων που κατοικούσαν πάλαι ποτέ οι πρόγονοί του.