https://athens.indymedia.org/post/1603377/
από @
02/03/2020 8:40 μμ.
Τοποθέτηση των αναρχικών Δ. Βαλαβάνη, Κ. Αθανασοπούλου και Γ. Μιχαηλίδη…
Δύσκολη η στιγμή της απώλειας της ελευθερίας. Ειδικά όταν αυτή κερδήθηκε υπό αντίξοες συνθήκες. Η κατάσταση γίνεται πιο βαριά αν αναλογιστούμε ότι το πλήγμα που δεχτήκαμε σε υλικό επίπεδο έχει ακόμα πιο δυνατές συμβολικές προεκτάσεις. Η κινηματογραφική σύλληψη μας ακολουθούμενη πάντα και από την ανάλογη μιντιακή προπαγάνδα, η γραφική περιφορά μας με τα αλεξίσφαιρα γιλέκα και η συνήθης δικονομική διαχείριση να μας βρίσκει πάλι με ένα υπερφουσκωμένο κατηγορητήριο, είναι στοιχεία που αποτελούν τη προέκταση των χειροπέδων και των όπλων των ένστολων δολοφόνων.
Ρίχνοντας μια ματιά στο ευρύτερο κοινωνικό γίγνεσθαι γύρω μας το οποίο αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς ,ώστε να ξεγλιστρίσουμε λίγο από τους δικούς μας μικρόκοσμους.
Από το μέγεθος της εργασιακής εκμετάλλευσης και την περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων μέχρι τον ασφυκτικό εγκλεισμό των ζώων στα εργοστάσια παραγωγής κρέατος. Από την όξυνση της καταστολής των διαδηλώσεων και την αγορά εξοπλισμού τελευταίας τεχνολογίας από τις τρομοκρατικές υπηρεσίες όλου του κόσμου μέχρι την αποψίλωση των δασών και την εξαφάνιση της άγριας ζωής. Από τον οικονομικό αποκλεισμό ολοένα και μεγαλύτερου κοινωνικού κομματιού μέχρι τη βίαιη περιθωριοποίηση του μεγαλύτερου πληθυσμού της γης. Τις δολοφονίες των φτωχών, των απόκληρων, όλων αυτών που περισσεύουν στο κόσμο των ισχυρών. Από τις προκλητικές οικονομικές και επιχειρηματικές ελίτ στους λαούς που δέχονται βόμβες , σφαίρες και ξεριζωμό. Εκεί που τα συμφέροντα των ισχυρών σημαίνουν θάνατος, απειλή ή μια ζωή πνιγμένη στην υποταγή. Η φύση, τα ζώα και ο άνθρωπος δε σημαίνουν τίποτα παραπάνω από μονάδες παραγωγής κέρδους και υπεραξίας. Αυτά και πλήθος άλλων μας οδήγησαν στην επιλογή του αναρχικού αγώνα, σε μια επιλογή η οποία αμφισβητεί το υπάρχον κοινωνικό οικοδόμημα. Με αρχικό μας μέλημα την δημιουργία σχέσεων αυθεντικών και ειλικρινών, ενώ παράλληλα υπήρχε και υπάρχει η αναγκαιότητα της συμμμετοχής μας στο πολύμορφο αγώνα. Εξάλλου ο αναρχικός αγώνας δεν διαλέγει μέσα ούτε ιεραρχεί μορφές πάλης . Είναι επιτακτικός και προσαρμόζεται ανάλογα με τα δεδομένα της κάθε εποχής, έχοντας ως στοίχημα του να συλλογικοποιηθεί και να διαχυθεί στον κοινωνικό ιστό.
Όλο το καιρό μέχρι την σύλληψη μας- αν και όλοι μας δεν βρισκόμασταν στο ίδιο ‘νομικό’ καθεστώς- αντιληφθήκαμε τον κλοιό της αντιτρομοκρατικής να σφίγγει γύρω από τα οικεία πρόσωπα με την γνωστή – άγνωστη μέθοδο των παρακολουθήσεων, το κοινό μυστικό που επισήμως το ελληνικό κράτος διαψεύδει ότι υφίσταται. Όσο και να κραυγάζουν για τη νομιμότητα που δήθεν υπερασπίζονται, εισχωρούν με τον πιο αποτρόπαιο και σιχαμερό τρόπο σε κάθε σπιθαμή προσωπικής ζωής οικογενειών και φίλων. Παρακολουθήσεις τηλεφώνων, 24ωρες φυσικές παρακολουθήσεις πίσω από κάθε βήμα ανθρώπων, κοριοί , άνθρωποι μέσα σε αυτοκίνητα έξω από σπίτια. Όσο και να προσπαθούν να πείσουν για τη νομιμότητα που χρησιμοποιούν ως προκάλυμμα, η αντιτρομοκρατική υπηρεσία εφαρμόζει παράνομες πρακτικές.
Το πρωί Δευτέρας 29ης Ιανουαρίου ξεκινήσαμε για το αυτοκίνητο το οποίο είχε κλαπεί 2 ημέρες πριν και με το οποίο δεν υπήρξε άλλη επαφή από την στιγμή της κλοπής μέχρι την αποφράδα μέρα. Από ήσυχο στενό του Βύρωνα κινηθήκαμε προς το βουνό (Υμηττό) όπου ήταν εμφανές ότι ούτε προπορευόταν ούτε ακολουθούσε άλλο όχημα στον δρόμο και στους χωματόδρομους, πράγμα που δείχνει ότι η παρακολούθηση γινόταν πιθανότατα ηλεκτρονικά. Όταν βγήκαμε από το βουνό στην Αγία Παρασκευή υπήρχε αφύσικη κίνηση γύρω μας. Σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι πέσαμε σε ενέδρα της αντιτρομοκρατικής όταν μας περικύκλωσαν συντονισμένα από όλες τις πλευρές πολλά Ι.Χ. οχήματα και μηχανές μεγάλου κυβισμού. Η εκτίμηση μας είναι ότι η αστυνομία έχοντας υποψίες ότι πιθανόν να χρησιμοποιούμε τον συγκεκριμένο τύπο οχήματος αμέσως μόλις ενημερώθηκε για την κλοπή του συγκεκριμένου αυτοκινήτου κινητοποιήθηκε σε μια διαδικασία εντοπισμού σαρώνοντας συγκεκριμένες περιοχές όπου για λόγους όπου δεν είμαστε σίγουροι υπέθεσαν ότι αυτό θα έχει παρκαριστεί..
Αλλά ποιοι είναι αυτοί που σύμφωνα με τις καταθέσεις τους “λαμβάνοντας υπόψιν τους τις επικρατούσες συνθήκες” αποφάσισαν να επέμβουν μέρα μεσημέρι σε ένα από τα πιο πολυσύχναστα σημεία της Αθήνας; Ποιοι είναι αυτοί που μέρα μεσημέρι βγάζαν όπλα στη μέση ενός δρόμου που περνούσαν πεζοί και αυτοκίνητα; Ποιοι είναι αυτοί εν τέλει , που με προσωπική ευθύνη του Υπουργού Προ.Πο. Μιχάλη Χρυσοχοίδη και του διοικητή της “αντι”τρομοκρατικής υπηρεσίας Λευτέρη Χαδαλιά, ρισκάραν να στήσουν και να επικυρώσουν μια επιχείρηση στη μέση του δρόμου ΑΓΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ για να συλλάβουν δυο καταζητούμενους; Άραγε έτσι λογίζουν την σημασία της ανθρώπινης ζωής και ασφάλειας των τυχαίων διερχόμενων; Σε συνάρτηση με την δίψα για εργασιακό αποτέλεσμα; Παιδιά, σχολεία, άνθρωποι στα μπαλκόνια, τυχαίοι οδηγοί αυτομάτως δεν έχουν καμία σημασία. Μονάχα να παραχθεί έργο με κάθε κόστος. Αναρωτήθηκαν ποτέ από ποιους κινδύνεψε και τρομοκρατήθηκε το κοινωνικό σύνολο, από δυο καταζητούμενους σε ένα αυτοκίνητο ή από την γεμάτη ρίσκο επέμβαση των πάνοπλων κουκουλοφόρων της αστυνομίας στη μέση του δρόμου;
Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ο αριβίστας υπουργός προστασίας του πολίτη επιλέγει να θέσει σε κίνδυνο ή ακόμα και να θυσιάσει ζωές πολιτών. Επί δικής του θητείας ένας 25χρονος Αλβανός εργάτης, ο Nikola Todi, είχε εκτελεστεί σε αστυνομική επιχείρηση από μπάτσους στον Βύρωνα θεωρώντας ότι είναι ένας από τους καταζητούμενους δραπέτες που ψάχνουνε. Ο Χρυσοχοίδης είχε καλύψει πολιτικά την δολοφονία θεωρώντας επιτυχία την σύλληψη 2 “επικίνδυνων κακοποιών” ενώ όλα τα Μ.Μ.Ε μέχρι και σήμερα αναφέρονται σε νεκρό που βρέθηκε στην μέση ανταλλαγής πυροβολισμών.
Τα όσα ακολουθούν τις συλλήψεις αναρχικών είναι λίγο πολύ γνωστά. Βίαιη εξευτελιστική μεταχείριση, απομόνωση, πολύωρη καθήλωση κλπ. Δεν σκοπεύουμε να γίνουμε πιο αναλυτικοί στην περιγραφή των όσων ακολούθησαν για να μην βοηθήσουμε στην διασπορά του μηνύματος τρομοκρατίας που εκπέμπει ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους. Όμως οφείλουμε να δημοσιοποιήσουμε ότι κατά την βίαιη λήψη DNA από τις δύο συντρόφισσες που προφανώς δεν συναίνεσαν στην διαδικασία αυτή κάποιος κουκουλωμένος νταής της αντιτρομοκρατικής χτυπούσε το κεφάλι της συντρόφισσας Βαλαβάνη στον τοίχο παρά την ενημέρωση που είχαν για την πρόσφατη εγχείρηση της στο κεφάλι. Στην συνέχεια, αφού απέσπασαν το γενετικό της υλικό τόσο από την μπατονέτα όσο και από τις ροχάλες στα μούτρα τους, τις απαγόρευσαν να επικοινωνήσει με τον γιατρό που την εγχείρησε και την πήγαν στο νοσοκομείο όπου της έγιναν άσχετες με την πάθηση της εξετάσεις. Έπραξαν όπως όριζε ο νόμος, όπως μας είπε αυτοπροσώπως ο καθ όλα νόμιμος διοικητής της αντιτρομοκρατικής Λευτέρης Χαρδαλιάς. Αξίζει να θυμηθούμε ότι ο προκάτοχος του είναι πλέον καταζητούμενος για λαθρεμπόριο όπλων μέσω της εν’ λόγω έντιμης υπηρεσίας. Υποθέτουμε ότι οι σύγχρονοι Ιαβέριδες αναζητούν και αυτόν το ίδιο εντατικά με εμάς αλλά είναι μάλλον ικανότατος φαντομάς. Όπως επίσης είμαστε βέβαιοι πως θα διαθέσουν τα ίδια κεφάλαια με τη δική μας έρευνα για να ανακαλύψουν το κύκλωμα λαθρεμπορίας χρυσού που εμπλέκονται στελέχη της υπηρεσίας του, όπως επίσης και για τις δεκάδες “καθόλα νόμιμες” εκδουλεύσεις τους σε επιφανείς επιχειρηματίες. Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν είναι οι διώκτες μας και αυτό το ποιόν τους.
Την σκυτάλη της πάταξης των επικίνδυνων ιδεών και πράξεων, στην υπέροχη μιντιακή δημοκρατία μας παίρνει ο ιδεολογικός μηχανισμός των μέσων μαζικής εξαπάτησης. Ο οποίος με τα γνωστά του τεχνάσματα παίζει τον κυρίαρχο ρόλο στην αλλοίωση της πραγματικότητας. Τρανταχτό παράδειγμα το νόμιμο σπίτι της συντρόφισσας που εντοπίζουν βαφτίζεται γιάφκα από την χούντα των καναλαρχών χωρίς στην ουσία να έχει βρεθεί κάτι παράνομο εντός του. Η εστίαση τους αυτή δεν είναι διόλου τυχαία. Έχοντας εξασφαλίσει ήδη την πολυετή φυλάκιση των δύο από εμάς που ήμασταν καταδικασμένοι σε εξοντωτικές ποινές, με τον σύντροφο Μιχαηλίδη να αριθμεί τα 6,5 χρόνια φυλακής και της συντρόφισας Αθανασοπούλου τους 18 μήνες προφυλάκισης έχοντας ποινή 35 χρόνια κάθειρξης, επιδιώκουν την ποινική επιβάρυνση της συντρόφισσας Βαλαβάνη για την οποία δεν έχουν έτοιμη κάποια βαριά κατηγορία καθιστώντας έτσι εμφανή τη θέληση τους να εκδικηθούν την στάση της, αυτή της έμπρακτης αλληλεγγύης που έδειξε.
Αλήθεια ποιοι είναι όλοι αυτοί οι άριστοι ιδιοκτήτες όλων αυτών των τηλεοπτικών και εκδοτικών ομίλων που μέσα από τα έμμισθα φερέφωνα τους ρίχνουν αβίαστα το δηλητήριο τους εναντίων μας. Η πραγματικότητα για το ποιον όλων αυτών είναι ισοπεδωτική.Λαθρέμποροι, έμποροι ναρκωτικών και δολοφόνοι.
Οι εκπρόσωποι των μέσων προπαγάνδας του καθεστώτος λοιπόν τολμούν να μας αποκαλούν τρομοκράτες λέξη την οποία συκοφαντικά χρησιμοποιούν παγκοσμίως όλα τα καθεστώτα εναντίων των όπου γης επαναστατημένων – εξεγερμένων από την εποχή της γαλλικής επανάστασης και έπειτα.
Ας τους υπενθυμίσουμε ότι η αστική δημοκρατία χρησιμοποίησε την μέθοδο της τρομοκρατίας απέναντι στους αντιπάλους της για να εγκαθιδρύσει το καθεστώς της. Η στάση ζωής μας επιδιώκει να νικήσουμε συλλογικά τον φόβο που διασπείρει ο κρατικός μηχανισμός και να ανατρέψουμε το καθεστώς της ολιγαρχίας που αυτοαποκαλείται δημοκρατία. Εμείς παλεύουμε κάθε μέρα ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική τρομοκρατία. Ταυτόχρονα στην όλη μιντιακή διαχείριση της υπόθεσης μας χρησιμοποιούνται ξεκάθαρα σεξιστικοί όροι, υποτιμάτε η θέση και η στάση των δύο γυναικών και αναδεικνύετε μιντιακά το πατριαρχικό πρότυπο ενός άνδρα αρχηγού “εγκληματικής οργάνωσης” που οι γυναίκες κινούνται γύρω του. Αυτό είναι κάτι παραπάνω από προσβλητικό για τις σχέσεις και την στάση μας γενικότερα.
Η κατασταλτική επιχείρηση που διεξήχθη σε βάρος μας δεν αποτελεί μια αποκομμένη αστυνομική ενέργεια αλλά την συνέχεια της επίμονης προσπάθειας του κράτους να εξοντώσει και να τσακίσει κάθε μορφής αντίσταση, κάθε εξεγερμένη καρδιά που χτυπάει στους ρυθμούς της ελευθερίας. Έρχεται να προστεθεί ως μια στιγμή επιβολής της κρατικής παντοδυναμίας δίπλα στις εκκενωμένες καταλήψεις, τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα σπασμένα κεφάλια στις διαδηλώσεις, την σεξιστική βία σε γυναίκες στα Εξάρχεια, την αναδιάρθρωση του νομικού οπλοστασίου του κράτους.
Κάποια τελικά συμπεράσματα:
- Σίγουρα άξιζε. Κάθε μέρα ελευθερίας απαλλοτριωμένης από την σκλαβιά της φυλακής είναι ανεκτίμητη.
- Σε μια αντιπαράθεση με έναν μηχανισμό κατά πολύ ισχυρότερο γίνεται όλο και δυσκολότερο να αντέξεις. Απαραίτητη η θωράκιση και σε πεδία που μέχρι πρότινος δεν φανταζόμασταν ενώ απαιτείτε να μην επαναλαμβανόμαστε και να είμαστε διορατικοί.
- Η τύχη παίζει καθοριστικό ρόλο αλλά οι πιθανότητες ήταν εναντίων μας. Σε αυτό το τελευταίο σημείο αξίζει να σταθούμε γιατί εδώ διακυβεύονται πολλά. Κάθε κατασταλτική επιχείρηση στέλνει ένα μήνυμα ισχύος. Το μήνυμα αυτό αποσκοπεί στην τρομοκρατία των ανθρώπων που αντιστέκονται έμπρακτα στην κρατική μηχανή. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την μείωση των δράσεων και των υποκειμένων που δρουν, άρα λοιπόν και στην εστίαση των μηχανισμών στους ελάχιστους που απομένουν. Αυτό ακριβώς αυξάνει ασύμμετρα τις πιθανότητες εναντίων μας. Για αυτό είναι αναγκαίο να νικήσουμε τον φόβο, να μαζικοποιήσουμε ξανά την άμεση δράση. Να μην εγκαταλείψουμε τον δρόμο, να μην υποχωρήσουμε στις εχθροπραξίες με το κράτος και το κεφάλαιο.
Η αλληλεγγύη βρίσκει νόημα μέσα από την ανάπτυξη της πολύμορφης ανατρεπτικής δράσης.
Να υψώσουμε ανάχωμα στις δίκες παρωδίες που ετοιμάζουν , στα ξεχειλωμένα κατηγορητήρια, στα φιάσκα-σκευωρίες της αντιτρομοκρατικής.
ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Μιχαηλίδης Γιάννης
Αθανασοπούλου Κωνσταντίνα
Βαλαβάνη Δήμητρα