Λίγα λόγια για την πρώτη ταινία, Black panthers (in Israel) speak, από το εισαγωγικό του Κόκκινου νήματος για την προβολή της ταινίας το 2005, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Ισραήλ – Παλαιστίνη ∆υο Κράτη ενάντια στο προλεταριάτο – Η ταξική πάλη µέσα από το παραµορφωτικό πρίσµα του εθνικισµού»:
Στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ένα μεγάλο κομμάτι των Μιζραχί, αυτών των πολιτών β’ κατηγορίας, το οποίο αποτελούσε την εξαίρεση (όντως) απ’ το σιωνιστικό κοινωνικό συμβόλαιο, ριζοσπαστικοποιήθηκε. Tότε έκαναν την εμφάνισή τους οι Mαύροι Πάνθηρες του Iσραήλ, τα παιδιά των εξεγερμένων εβραίων της ανατολής στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Oι Mαύροι Πάνθηρες κινήθηκαν, πέρα από μια διεκδικητική κατεύθυνση, προς την ίδια την άρνηση του σιωνισμού. Aντιλαμβανόμενοι, μάλιστα, πώς τους χρησιμοποιούσε το κράτος εναντίον των παλαιστινίων έφτασαν να δουν ότι το «δικό τους» πρόβλημα δεν ήταν ξεχωριστό από το «παλαιστινιακό», συνδέοντας με το δικό τους τρόπο το ταξικό ζήτημα με το εθνικό. «Δεν υπάρχει ισότητα χωρίς ειρήνη, ούτε ειρήνη χωρίς ισότητα», όπως λέγεται χαρακτηριστικά μέσα στην ταινία.
* Προβλήθηκε στο Α.Κ.Ν Τον Οκτώβρη 2023
—